നന്ദലീല 3 [Madanamohan] 176

നന്ദു വല്യമ്മയെ കാണാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി.

“ആഹാ മോനിങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞിരുന്നേൽ ഞാൻ സിന്ധുവിനോട് പല്ലുവേദനക്കുള്ള ഗുളിക കൂടി കൊടുത്തു വിടാൻ പറഞ്ഞേനെ ”

“ആർക്കാ വല്യമ്മാ പല്ലിനു വേദന?”

“എനിക്ക് തന്നെ മോനെ, രാവിലെ എന്തോ കടിച്ചപ്പോ പല്ലിനു ഇടയിൽ കയറി. അവളുടെ അടുത്ത് വേദനക്കുള്ള ഗുളികയുണ്ട്, അത് കഴിച്ചാ പെട്ടന്ന് എനിക്ക് വേദന മാറും.”

“കേടാണെങ്കിൽ പല്ലെടുത്തു കളയാരുന്നില്ലേ വല്യമ്മേ?”

“ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതാ കുഞ്ഞേ. എടുത്താ പിന്നെ കുറച്ചു ദിവസം തലയനക്കാതെ വിശ്രമിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു. പശുവിനെ ഒക്കെ കറക്കാനുള്ളതല്ലേ. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാവട്ടെന്ന് കരുതി ”

“ഞാനെന്നാൽ പോയി എടുത്തിട്ട് വരാം”

“വേണ്ട മോനെ പിന്നെ രജിതയെ വിട്ടു എടുപ്പിക്കാം ”

“അവള് പിള്ളേരെ നോക്കുവല്ലേ വല്യമ്മേ, ഞാനെടുത്തിട്ടു വരാം. വേദനയും വച്ചോണ്ട് നടക്കേണ്ട. ഞാൻ പോയി ചെറിയമ്മയോട് വാങ്ങിട്ടു വരട്ടെ.”

നന്ദു പോകാനിറങ്ങിയപ്പോ കുട്ടികളും കൂടെ പോകാനിറങ്ങി

രണ്ടും ഓടി എവിടെങ്കിലും വീഴും എന്നും പറഞ്ഞു രജിത അവരെയും കൂട്ടി വീടിനകത്തേക്ക് കയറി.

നന്ദു ചെന്നപ്പോൾ വീട് മുൻവശത്തു നിന്നു അടച്ചിരിക്കുന്നു. ചെറിയമ്മ എന്തെങ്കിലും പണിയുമായിട്ട് എപ്പോളും അടുക്കളയുടെ പുറകിലാവും. അവൻ അടുക്കളയുടെ പുറകിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെയും ചെറിയമ്മയെ കണ്ടില്ല. ഇനി എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോയി കാണുമോ. പെട്ടന്നിറങ്ങി വന്നപ്പോൾ ഫോണും എടുക്കാൻ മറന്നു. അല്ലെങ്കിൽ വിളിച്ചു നോക്കാമായിരുന്നു. ഒന്നുകൂടി നോക്കാമെന്നു വിചാരിച്ചു അവൻ വീണ്ടും വീടിന്റെ മുൻപിലേക്കു നടന്നു.

അടുക്കള കഴിഞ്ഞുള്ള റൂമിന്റെ ജനലിങ്കൽ എത്തിയപ്പോൾ അകത്തെന്തോ ഒരു അനക്കം പോലെ അവന് തോന്നി.

പെട്ടന്നൊരു നിമിഷം അവന്റെയുള്ളിൽ ഒരു മിന്നൽപിണർ പാഞ്ഞു. പ്രശ്നങ്ങളിൽ ആകെ തളർന്നിരിക്കുന്ന ചെറിയമ്മ, ആരുമില്ലാത്ത സമയത്തു എന്തെങ്കിലും അവിവേകം?. അവൻ വേഗം ജനലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ജനൽ പാളിയിൽ അവൻ കയ്യിട്ടു ഒന്ന് വലിച്ചു. ഭാഗ്യം ലോക്ക് ചെയ്തിട്ടില്ല. കുറച്ചു തുറന്നു വന്ന ജനലിലൂടെ കയ്യിട്ടു അവൻ കർട്ടൻ ചെറുതായി മാറ്റി ഉള്ളിലേക്ക് എത്തി നോക്കി.

നന്ദുവിന്റെ കാലിനടിയിലൂടെ ഒരു തരിപ്പ് തല വരെ അരിച്ചു കയറി. അവൻ പെട്ടന്ന് കർട്ടനിൽ നിന്നും കൈ മാറ്റി ഭിത്തിയോട് ചേർന്നു നിന്നു.