നന്ദുവിന്റെ ഓർമ്മകൾ 10 [ജയശ്രീ] 262

രശ്മി : നീ കഴിച്ചോ

നന്ദു : ആഹ്

നന്ദു : അമ്മേ

രശ്മി : എന്താടാ

നന്ദു : ഒന്നുമില്ല

നിലാവത്ത് അവൻ്റെ അമ്മയുടെ മുഖം അവൻ ഇടം കണ്ണിട്ടു നോക്കി.

രണ്ടുപേരും വെള്ളത്തിൻ്റെ ഓളങ്ങളിൽ വെള്ളം വന്നു കല്ലിൽ മുട്ടി ഉണ്ടാവുന്ന ശബ്ദവും കേട്ട് ദൂരെ നോക്കി ഇരുന്നു.

സ്റപ്പിൽ വച്ചിരുന്ന അമ്മയുടെ കയ്യിലേക്ക് അവൻ്റെ കൈ പതുക്കെ കൊണ്ട് പോയി മുറുകെ പിടിച്ചു.

രശ്മി അവനെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നു അവൻ്റെ ഇടത് കൈക്ക് മേൽ തല വച്ച് ഇരുന്നു. അവൻ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു.

അവൻ ഇടത് കൈ മാറ്റി രശ്മിയെ അവൻ്റെ മടിയിലേക്ക് കിടത്തി.

അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തലോടി. നെറ്റിയിലെ വീണ മുടി ഒതുക്കി സൈഡിലേക്ക് ആക്കി.

നന്ദു : അമ്മകുട്ടി

രശ്മി : മ്മ് എന്തെ

നന്ദു : എന്താ ഒരു കള്ള ചിരി

രശ്മി : എന്തോന്ന് കള്ള ചിരി. ശരിക്കും ചിരി ആണ്.

നന്ദു : എന്തെ

രശ്മി : ഒരു കാലത്ത് ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആഗ്രഹിച്ചതാ ഡാ.. നിൻ്റെ അച്ഛന് ഇതിലൊന്നും താൽപര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

നന്ദു : എന്ത്…

രശ്മി : കുന്തം…

നന്ദു : ഉവ്വ് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. എൻ്റെ അമ്മയ്ക്ക് എന്നും ഞാൻ ഉണ്ടാവും

രശ്മി : ഉം

അവൻ അവളുടെ ഇടത്തെ കൈ അവൻ്റെ കൈയിൽ ചേർത്ത് വച്ചു.

നന്ദു : അമ്മേ…

രശ്മി : എന്തെ ഡാ

നന്ദു : ഒന്നുമില്ല

അവൻ്റെ മടിയിൽ കിടന്ന രശ്മിക് നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത്.

എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞ ശേഷം രണ്ടുപേരും കൈ കോർത്ത് തറവാട്ടിലേക്ക് നടന്നു. ഒരു ഭാഗത്ത് ഗാനമേളയുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാം.

അവർ വീദിനുള്ളേക്ക് കയറി. രശ്മി പോയി മൂത്രം ഒഴിച്ച് കാലും കഴുകി വന്നു. നന്ദു നേരെ അവൻ്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി. രശ്മി അവളുടെ റൂമിലേക്ക്.