നന്മ നിറഞ്ഞവൾ എന്റെ അമ്മ 2 [വിഷ്ണുദേവൻ] 411

എന്റെ ജന്മഗൃഹത്തിലേക്കു അമ്മ കയറ്റി ഇറക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന വിരലിനൊപ്പം എന്റെയും വിരൽ ഞാൻ കേറ്റിയതും അമ്മ ഞെട്ടി കണ്ണു തുറന്നു…..
എന്നെ കണ്ടതും അമ്മ നാണിച്ചു കാലുകൾ നേരെ ആക്കി പാവാട താഴ്ത്തി… എന്നിട്ടു ചോദിച്ചു നീ എപ്പോ വന്നു…. അപ്പോഴും എന്റെ ഒരു കൈ അമ്മയുടെ പാവടക്കുള്ളിൽ തുടയിൽ ആയിരുന്നു..

“ഞാൻ വന്നതൊക്കെ ഇരിക്കട്ടെ എന്താണീ ഞാൻ കാണുന്നത്… പരിസരം പോലും മറന്നു.. സുഖിക്കുവാണല്ലോ…

“പോടാ അവിടന്നു… മര്യാദക്ക് ഇരുന്ന എനിക്ക് വായിക്കാൻ ഓരോ കഥകൾ തന്നിട്ട് ഇപ്പൊ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടില്ലേ… “

ഓഹ് ഇപ്പൊ കുറ്റം മൊത്തം എനിക്കായോ… ആട്ടെ.. കഥകൾ ഒക്കെ വായിച്ചപ്പോൾ അമ്മക്കു എന്തു മനസ്സിലായി….

അഹ് ഈ ലോകം നമ്മൾ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഒന്നും അല്ല…
ആണേ ഇപ്പൊ മനസിലായോ ഇതിലൊന്നും ഒരു തെറ്റും ഇല്ലാന്ന്..
അമ്മ നാണത്തോടെ തലയാട്ടി…

പുറം ലോകത്തിൻറെ കണ്ണിൽ ഇതു ഒരു വലിയ തെറ്റായിരിക്കാം നിഷിദ്ധം ആയിരിക്കാം പക്ഷെ അത് ചെയുമ്പോൾ നമുക്ക് കിട്ടുന്ന സുഗം എന്തിനു അതിനെ പറ്റി ആലോചിക്കുമ്പോൾ തന്നെ നമ്മുക്ക് കാമം തോന്നുന്നു അതാണ് അതിന്റെ ഒരു ശക്തി….

അമ്മയും അതു ശരി വച്ചിട്ടയെന്നോണം തലയാട്ടി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…
മോനെ നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ആദ്യം വിശ്വസിച്ചില്ല പക്ഷെ ആ കഥകൾ ഒക്കെ വായിച്ച് കുറച്ചയപ്പോൾ.. പൊന്നു മോനെ എന്റെ പൂർ ഒലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിനു കണക്കില്ല… ഇന്നാണ് എനിക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ കാമം തോന്നിയത്….

അതു കേട്ടതും ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു എന്നിട്ടു അമ്മയെയും എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു… എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു….

അമ്മേ നമ്മൾ ഇത്രയും കാലം ഒറ്റക്കായിരുന്നു ഇനിയും അങ്ങനെ മതി എനിക്ക് അമ്മയും അമ്മക്കു ഞാനും….

അമ്മ എനിക്ക് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാമാണ്…