നാട്ടിൻപുറത്തെ അമ്മക്കഥ [രമണൻ] 549

ഉഴിച്ചിൽ അവസാനിച്ചപ്പോഴേക്കും വൈദ്യരുടെ മടക്കിക്കുത്തിയ വെള്ള മുണ്ടിൽ നല്ല രീതിയിൽ കുഴമ്പ് പറ്റിയിരുന്നു.
ഇതിനിടയിൽ അമ്മുടെ ശരീരത്തിലൂടെ കൈകൾ ഓടുമ്പോൾ വൈദ്യരുടെ നോട്ടം അമ്മുയുടെ മുലച്ചാലിലേക്ക് പോകുന്നതും ആ മുലകൾ തുടങ്ങുന്ന ഭാഗത്തിന്റെ പുഷ്ടിമ കണ്ട് വൈദ്യരുടെ മുണ്ടിന്റെ മുൻഭാഗം പൊങ്ങുന്നതും താഴുന്നതും എല്ലാം ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അമ്മ അതൊന്നും അത്ര കാര്യം ആക്കിയില്ല. തിരുമ്മൽ കഴിഞ്ഞ് വൈദ്യർ പോകാറായാപ്പോൾ കഴിഞ്ഞോ അമ്മേ എന്നും ചോദിച്ച് ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് കയറി ചെന്നു. അന്ന് ഞാനും അമ്മയും ചേർന്ന് വൈദ്യരെ യാത്രയാക്കി.

പിറ്റേന്നും കൃത്യസമയത്ത് വൈദ്യർ എത്തി അമ്മ ഉഴിച്ചിലിന് തയ്യാറായി ഇരുന്നു ഇത്തവണ കഴിഞ്ഞ തവണത്തേക്കാൾ അശ്രദ്ധമായാണ് അമ്മ നൈറ്റി താഴ്ത്തി വെച്ചിരിക്കുന്നത് മുലച്ചാൽ എല്ലാം നന്നായി കാണാം. രണ്ട് ദിവസം വീട്ടിൽ വന്ന പരിചയത്തിൽ വൈദ്യർ തനിയെ പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്ത് കുഴമ്പ് ചൂടാക്കാൻ തുടങ്ങി… ഉഴിച്ചിൽ തുടങ്ങുന്നതിന് മുൻപ് എന്നോട് പറഞ്ഞു. “കുട്ടി ഒരു പഴയ കൈലിയോ ലുങ്കിയോ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടങ്കിൽ എടുത്തു തരൂ ഇല്ലെങ്കിൽ എന്റെ വെള്ളമുണ്ടിൽ എണ്ണ പറ്റി നാശം ആവും ”

ഞാൻ പോയി അച്ഛന്റെ ഒരു കൈലി എടുത്ത് വൈദ്യർക്ക് കെടുത്തു. വൈദ്യർ അവിടെ വെച്ച് തന്നെ അയാൾ ഉടുത്തിരുന്ന വെള്ള മുണ്ട് മാറ്റി കൈലി ഉടുത്തു. ഒപ്പം വൈദ്യർ ഇട്ടുകൊണ്ട് വന്ന ഷർട്ടും ഊരി മാറ്റി.വെള്ള മുണ്ടു മാറ്റിയപ്പോൾ വൈദ്യർ മുണ്ടിനുള്ളിൽ ഇട്ടിരുന്ന വെളുത്ത അണ്ടർവെയർ ഞാനും അമ്മയും കണ്ടു. ഇത് കണ്ട ഞാനും അമ്മയും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു. ഇപ്പോൾ അച്ഛന്റെ കൈലിയും ഷർട്ടിനുള്ളിൽ ഇടുന്ന ഇന്നർ ബനിയനും ആണ് വൈദ്യരുടെ വേഷം.

ഉഴിച്ചിൽ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ഞാൻ കളിക്കാൻ പോകുന്നു എന്ന വ്യാജേന പോയി ഒളിഞ്ഞു നോട്ടം ആരംഭിച്ചു.

ഉഴിച്ചിൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തേത് പോലെ തന്നെ നടക്കുന്നു വൈദ്യരുടെ ഓരോ സ്പർശവും അമ്മ മതിമറന്ന് ആസ്വദിക്കുകയാണ് അമ്മയുടെ ശരീരം വൈദ്യരെ നന്നായാ കമ്പിയാക്കുന്നുണ്ടെന്ന് വൈദ്യർ ഉടുത്ത കൈലിയുടെ മുൻഭാഗം ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് മനസിലായി. രണ്ട് പേർക്കും കിയാകുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവർ പരസ്പരം അത് ശ്രദ്ധിക്കാത്തത് പോലെ ഉഴിച്ചിൽ തുടരുന്നു. അന്നും ഉഴിച്ചിൽ കഴിഞ്ഞ് അമ്മയോട് എന്തൊക്കെയോ തമാശകൾ പറഞ്ഞ് വൈദ്യർ പോയി.

നാലാം ദിവസം വൈദ്യർ വരുന്നതിന് മുൻപ് ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു. ” ഇനി ഞാൻ വൈദ്യർ വരുന്നതു നോക്കി നിക്കണോ പുള്ളിക്ക് എല്ലാം പരിചയം ആയില്ലേ.?”

അമ്മ : ” ആ ശരിയാ നീ പോണേൽ പൊക്കോ ഇനിയിപ്പോ നീ ഇല്ലേലും