നവവധു 5 1019

വന്നതെ ഞാൻ കണ്ടു. ഭിത്തിയിൽ ചാരി നിക്കുന്ന റോസും ശ്രീയും വിശാലും. കൂട്ടത്തിൽ എനിക്ക് പരിചയം ഇല്ലാത്ത ചിലരും.

റൂമിൽ വന്നതും അച്ചു ഓടിവന്നു. അച്ഛന്മാരും അറ്റെണ്ടർമാരും കൂടി എന്നെ എടുത്തു ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി. അവളുടെ വിചാരം ആരെങ്കിലും എന്റെ എടുത്തില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ആ പോക്കിൽ തട്ടിപ്പോകുമെന്നാണെന്നു തോന്നി. അച്ചു കൊറേനേരം പതം പറഞ്ഞു. ചേച്ചിയും അമ്മമാരും കൂടി ഏതോ അമ്പലങ്ങളിലും പള്ളിയിലും നേർച്ച കഴിക്കാൻ പോയത്രെ. മകനെ തിരിച്ചു കിട്ടിയതിലുള്ള നന്ദി പ്രകാശനം.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ബാക്കി എല്ലാരും കേറി വന്നു. അവർ എന്തോ കണ്ണു കാണിച്ചു. അതോടെ അച്ചന്മാർ അച്ചുവിനെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പോകുന്ന പോക്കിൽ അച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി ഒന്നുമില്ല എന്ന അർഥത്തിൽ ഒന്നു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.

തല അൽപ്പം ഉയർത്തി 2 തലയിണയുടെ മുകളിലാണ് വെച്ചിരിക്കുന്നത്. ഒരു വശത്തായി ചെവിക്ക് മുകളിലാണ് അടി കിട്ടിയത്. അൽപ്പം പിന്നിലേക്ക് മാറിയിരുന്നു എങ്കിൽ കാറ്റു പോകുമായിരുന്നു. ഇതൊക്കെ ശ്രീജ പറഞ്ഞ അറിവാണ്. തലക്ക് ആ ഭാഗത്ത് നല്ല വേദനയാണ്. അതുകൊണ്ട് ആ വശത്തേക്ക് തല തിരിക്കാനാവില്ല. അതുകൊണ്ട് എല്ലാരും എനിക്ക് അഭിമുഖമായി വന്നു നിന്നു. ആരും ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.വീണ്ടും ശോകം.

ഹാ….നിങ്ങളെന്നാ ഒരുമാതിരി മരണവീട്ടിൽ വന്നപ്പോലെ…. ഞാൻ ചത്തില്ലടോ…… ഞാൻ ഒന്ന് തമാശിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

പോ മൈ….. വീശാൽ പറയാൻ വന്ന തെറി പെണ്പിള്ളേര് ഉള്ളതിനാൽ അങ്ങു അടക്കി.

ഞാൻ ശ്രീയെ നോക്കി. അവൾ എന്നെ ഒരു നിർവികാര ഭാവത്തിൽ നോക്കി നിൽക്കുവാണ്. കണ്ണിൽ ഏതോ ഒരു ഫീലിംഗ്…. പ്രണയമാണോ???? സഹതാപം ആണോ അറിയില്ല. പ്രണയമാവണം. സിനിമയിൽ ആണെങ്കിൽ ഒരു ലൈൻ തുടങ്ങാനുള്ള കറക്റ്റ് ടൈം. എന്റെ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വിടർന്നു.

ടാ….ഇവര് വന്നത്……വിശാൽ എന്തോ പറയാൻ വന്നത് ഒന്നു നിർത്തി. എല്ലാരും പരസ്പരം ഒന്നു നോക്കി.

എന്താ?????

ടാ അതു….

കാര്യം പറയടാ……

അവനില്ലേ????? ആ ആൽബി.

ആര്?????

നിന്റെ തന്ത……ടാ നറീ…. നിന്നെ തല്ലിയവൻ. അവനെതിരെ ആരും സാക്ഷി പറയത്തകൊണ്ട്…..

എന്തുവാ….????