നവവധു 9 [JO] 771

ആക്കിയതായിരിക്കും. വെറുതെ കുറെ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി.

എന്നാലും ഇനിയെങ്കിലും ചേച്ചി വരും എന്നോർത്ത് കുറേനേരം കൂടി ഞാൻ ലൈറ്റ് ഓഫാക്കിയിട്ട് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. സാധാരണ കഥകളിൽ ലൈറ്റ് ഓഫ് ആകുമ്പോൾ വരാറാണല്ലോ പതിവ്.

സമയം കുറെ കടന്നുപോയി. കുറെ കൊതുക് അല്ലാതെ ഒരു പട്ടിക്കുറുക്കനും ആ വഴി വന്നില്ല. ഊമ്പിയെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ കയറിക്കിടന്നു. ഉറക്കം വരുന്നില്ല. വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ ചേച്ചിയെ വിളിച് കമ്പിയും പറഞ്ഞു ഒരെണ്ണം വിട്ടിട്ട് കിടന്നുറങ്ങാമായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ പട്ടിയോട്ട് പുല്ലു തിന്നുകയുമില്ല പശുവിനെകൊണ്ടൊട്ടുകമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ് തീറ്റിക്കുകയുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞപോലെയായി. കുറേനേരം കൂടി ഞാൻ ശ്രമിച്ചുനോക്കി. ഉറക്കം വരുന്നില്ല. സ്ഥലം മാറി കിടക്കുന്നത് കൊണ്ടാവാം. അതിന്റെ കൂടെ കുറെ മൈരു കൊതുകുകൾ താരാട്ടും പാടിക്കൊണ്ടു ചുറ്റും. കുറേയെണ്ണതിനെ തല്ലിക്കൊന്നപ്പോ ബാക്കിയുള്ളവ അതിലും ഒച്ചത്തിലായി. ഒരുമാതിരി ഒപ്പീസ് ചൊല്ലുംപോലെ.

ജോക്കുട്ടാ….ഒരു വിളി കേട്ടപോലെ…. ഞാൻ ചെവിയോർത്തു. അല്ലെങ്കിലും ആവിശ്യക്കാരന് ഔചിത്യം വേണമല്ലോ.

ജോക്കുട്ടാ….നീ ഒറങ്ങിയോ????

ഇല്ല…..

കൊതുകു കടിക്കുന്നുണ്ടോടാ????

കുറേശ്ശേ….

എന്നാല് എണീറ്റ് ഇങ്ങോട്ട് പോരെ. ഇവിടെ കൊതുകുവല ഉണ്ട്.

കേൾക്കാൻ കാത്തിരുന്ന വാക്കുകൾ ആയിരുന്നിട്ടും ഞാൻ എണീറ്റില്ല. എന്തോ എണീക്കാൻ തോന്നിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം.

ദേ ചെറുക്കാ വരുന്നുണ്ടോ ഇങ്ങോട്ട്???? എന്നെ കാണാതായപ്പോ ചേച്ചി വീണ്ടും വിളിച്ചു.

“കൊതുകുകടി” അസഹനീയമായതുകൊണ്ട് മാത്രം ഞാൻ പതിയെ എണീറ്റു.

ഞാൻ ലൈറ്റ് ഇട്ടതും ചേച്ചിയുടെ മുറിയിലും ലൈറ്റ് തെളിഞ്ഞു.

ജോക്കുട്ടാ ആ ലൈറ്റ് അങ്ങു ഓഫ്‌ ചെയ്തിട്ട് പോരെ…..

ഞാൻ ലൈറ്റും ഓഫാക്കി ചേച്ചി കയറിയ മുറിയിലേക്ക് ആ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് നോക്കി നടന്നു. ചെന്നപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച…. ഹോ….

മുറിയിലെ ട്യൂബ്‌ലൈറ്റിന്റെ വെള്ളിവെളിച്ചത്തിൽ കട്ടിലിൽ മലർന്നു കിടക്കുന്ന ചേച്ചി ഒരു അപ്സരസ് പോലെയായിരുന്നു. ആ പച്ച നൈറ്റി ആ വെളിച്ചത്തിൽ കൂടുതൽ ബ്രൈറ്റ് ആയപോലെ. കൊതുകുവലക്കുള്ളിൽ ആയിരുന്നെങ്കിലും ആ മാറിടങ്ങൾ നൈറ്റിക്കുള്ളിൽ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നത് പകൽപോലെ വ്യക്തം. അരക്ക് മുകളിൽ വരെ പുതപ്പ് വലിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നതിനാൽ ബാക്കി കാണാനായില്ല. തലമുടി അഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു.