ഭാരതി രൂപേഷിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
“ഒരിക്കലും ഇല്ല സാർ… ഞങ്ങളോട് ഇതുവരെ ശരിക്കൊന്ന് സംസാരിച്ചിട്ട് പോലും ഇല്ല… അങ്ങനെയുള്ള ഒരാളുടെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചയുടൻ സിന്ധു ഇറങ്ങി പോവുകയുമില്ല… മാത്രമല്ല ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് വന്നപ്പോ വാതിൽ തുറന്നു കിടന്നിരുന്നു… ” ഭാരതി ചേച്ചിയുടെ സംസാരം കോശി സാറെയും ഷിബി ചാക്കോയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി… അവരുടെ വാദം പൂർണമായും തകർക്കുന്ന രീതിയിലായിരുന്നു ഭാരതി ചേച്ചിയുടെ മറുപടി…
“സാർ… ” ദേവി തമ്പുരാട്ടിയുടെ ശബ്ദം.
“എന്താ… ”
“അല്ല… ഈ മരണം നടന്ന സമയം… ”
“അതെന്തിനാ നിങ്ങൾ അറിയുന്നത്…” കോശി അൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു…
“സാർ… എസ് പി യുടെ” ഷിബി ചാക്കോ സി ഐ യുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു…
“മിസ്റ്റർ കോശി… സൂക്ഷിച്ച്… തേർഡ് റേറ്റ് ക്രിമിനൽസിനോട് പെരുമാറുന്ന പോലെ എന്റടുത്ത് പെരുമാറരുത്… ” ദേവി തമ്പുരാട്ടിയുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു… കാരണം എസ് പി ചാന്ദ്നി പരമേശ്വരനും തമ്പുരാട്ടിയു൦ തമ്മിലുള്ള അടുത്ത ബന്ധം… മാത്രമല്ല പൊലീസിലെ പല ഉന്നതരെയും തമ്പുരാട്ടിക്ക് നേരിട്ടറിയാമായിരുന്നു…
“സോറി… മാഡം…അത് വെളിപ്പെടുത്താനുള്ള അവകാശം ഞങ്ങൾക്കില്ല…”
“അല്ല ഒരു മണി വരെ രൂപേഷ് എന്റെ ഓഫീസ് മുറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു… ”
എല്ലാവരും അത്ഭുതത്തോടെ തമ്പുരാട്ടിയെ നോക്കി… രൂപേഷിന്റെ കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കേറി… എങ്ങനെ… താൻ പോത്ത് പോലെ കിടന്നുറങ്ങുകയായിരുന്നു… തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് പോലും പോയിട്ടില്ല…
“യെസ്… ഇൻസ്പെക്ടർ… നീലു അസൈൻ ചെയ്ത ഒരു പ്രോജെക്റ്റിന്റെ എസ്റിമേഷനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ചില ഡിസ്കഷൻ…”
“ഓ… അല്ല ആ സമയത്ത്… ”
“ഇന്നലെ ആ സബ്മിറ്റൽ ആയിരുന്നു… അതാണ് മിനിജാന്ന് രാത്രി തന്നെ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നത്… ” തമ്പുരാട്ടിയുടെ സംസാരം എല്ലാവരെയും കൺവിൻസ് ആക്കി… ഒരാളെ ഒഴിച്ച് രൂപേഷിനെ… അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ദേവി തമ്പുരാട്ടി നോക്കി…
കോശി എസ് ഐ യെ മാറ്റി നിർത്തി സംസാരിച്ചു… കാരണം മരണം നടന്നത് 12 നും 12.30 നും മദ്ധ്യേ ആണ്…
“അപ്പൊ സാർ ഉള്ളിൽ ഉള്ള ആളല്ല… ”
“താൻ ആ പണിക്കാരെ മുഴുവൻ മാറ്റി നിർത്ത്…”
എല്ലാവരും വരി വരിയായി നിന്നു… എല്ലാവരോടും തിരിച്ചും മറിച്ചും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു… സംശയാസ്പതമായുള്ള ഒരു ഉത്തരവും ആരിൽ നിന്നും കിട്ടിയില്ല… ഒടുവിൽ കോശി സാർ ദീപന്റെ മുന്നിൽ എത്തി…
ദീപന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയാ കോശി അൽപ്പം സംശയത്തോടെ നിന്നു…
“എന്താടാ നിന്റെ പേര്… ”
“ദീപൻ…”
“നിന്നെ ഞാൻ എവിടെയോ കണ്ടപോലെ…”
“ഇവിടെ തന്നെ ആയിരിക്കും… ഞാൻ മൂന്ന് കൊല്ലമായി ഇവിടെ ജോലി ചെയുന്നു…”
“ഉം…”
ദീപനോടും ചോദിച്ചു… അന്നെവിടെയായിരുന്നു… സിന്ധുമായുള്ള ബന്ധം… നിരാശയായിരുന്നു ഫലം…
അന്ന് വൈകീട്ട് അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും കിടന്നു… രൂപേഷിന്റെ മനസ്സിൽ ആകെ അസ്വസ്ഥതയായിരുന്നു… തമ്പുരാട്ടി എന്തിനാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്… അവന്റെ മനസ്സിൽ സിന്ധുവിന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു… ഒപ്പം മരിച്ചു കിടന്നപ്പോ കണ്ട മുഖവും…
Evide adutha part
സിന്ധുവും രജിതയുമോക്കെയായി വായനക്കാരെ ത്രസിപ്പിച്ച് മുന്നേറുന്ന കുഞ്ഞന്…സിനിമയാകാമോ എന്ന് കോബ്രാഹില്സിനെപ്പറ്റി ചോദിച്ചില്ലേ? ഞാന് ഉറക്കെ തിരിച്ച് ചോദിക്കും “നീലാംബരി സിനിമയാക്കിക്കൂടെ?”
സിനിമയ്ക്ക് വേണ്ട എന്ത് എലമെന്റ്റ് ആണ് ഇതില് ഇല്ലാത്തത്?
അഭിനന്ദനങ്ങള്…
അടുത്ത ഭാഗം വരാന് നോക്കിയിരിക്കുന്നു.
സ്മിതാ…
വേണ്ടാ… വിട്ടേക്ക്
“നീലാംബരി… “സിനിമക്കുള്ള തിരക്കഥ … വെറുതെ ചിരിപ്പിക്കല്ലേ
സ്മിതക്ക് ഈ സൈറ്റിൽ നല്ലൊരു വിലയുണ്ട്…
വെറുതെ ഈ കഥ തിരക്കഥയാക്കിക്കൂടെ എന്ന് ഉറക്കെ ചോദിച്ച് ആ വില കളയരുത്
നീലാംബരിയെ ഒരുപാട് സിനിമകളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്… ദീപനെ ഒരുപാട് സിനിമകളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്…
ഇവിടെ വെറുതെ ഒരു കഥക്ക് കോപ്പ് കൂട്ടിയപ്പോ… പല രീതിയിലുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അത് മാത്രേ ഞാൻ ചെയ്തിട്ടുള്ളു… പിന്നെ ഇപ്പോഴും ഞാൻ ഇടുന്ന ഒരു സസ്പെൻസ്… വില്ലൻ ആരെന്ന് നിശ്ചയിക്കുന്ന ഒരു ക്ലൂ… അത്രേയൊക്കെ ഉള്ളു…
നന്ദി…
സ്മിതാ…
മിസ്റ്റർ കുഞ്ഞൻ പോലീസ് കേസ് അന്വേഷിക്കാൻ രജിതാ മേനോനിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ആ കൂത്തിച്ചിയെ കാണിക്കുന്ന ഒരു രംഗം ഒന്നു പെരിപ്പിച്ചു എഴുതുമോ ,, എന്താന്നറിയില്ല മുതലാളികളുടെ കാശും തിന്ന് കക്ഷവും മിനുക്കി മനുഷ്യനെ ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിച്ചു നടക്കുന്ന ആ രജിതയെ എനിക്ക് അങ്ങു പിടിച്ചു…
കുഞ്ഞാ ചോദിക്കുന്നത് കൊണ്ടു ഒന്നും തോന്നരുത് ഇതിനു മുമ്പ് നിങ്ങളുടെ ഏതോ ഒരു കഥയിൽ ഒരു വേഷം തരുമോ എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതായി ഞാൻ ഓർക്കുന്നു
ഇതിലെങ്കിലും എനിക്കൊരു വേഷം തരുമോ.. ഒരു വാടക കൊലയാളിയായിട്ടെങ്കിലും പേരു കേട്ടാൽ വിറക്കുന്ന കീലേരി അച്ചു ആയിട്ട് ?
കീലേരി അച്ചു,
രജിതാ മേനോന്റെ സീനുകൾ അവസാനിക്കുന്നില്ല… അവസാനം വരെ ഉള്ള കഥാപാത്രമാണ്… അത് അടുത്ത ലക്കം വായിക്കുമ്പോ മനസിലാവും… അയച്ചിട്ടുണ്ട്…
ഈ കഥയിൽ അങ്ങനെ ഒരു കഥാപത്രത്തെ സൃഷ്ട്ടിക്കാൻ സാധിക്കില്ല
പക്ഷെ എഴുതി തുടങ്ങിയ ” ചേച്ചിമാരുടെ റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് ” എന്ന കഥയിൽ തീർച്ചയായും ഒരു വേഷം എടുത്ത് വെക്കാം…
അത് ഒരു ചെറിയ കലിപ്പ് സ്റ്റോറി ആയതിനാൽ
സ്നേഹത്തോടെ
കുഞ്ഞൻ
? വളരെയധികം നന്ദി കുഞ്ഞാ .എന്നാ ആ കഥ റിലീസ്
“എന്നെ അവർ ഇല്ലാതാക്കും… കാരണം അവർക്കറിയാം ഞാൻ ഇതെല്ലാം തമ്പുരാട്ടിയെ അറിയിക്കും എന്ന്…”
പക്ഷെ ദീപൻ അയാളോട് ഒളിവിൽ പോവാൻ പറഞ്ഞു… മൂർത്തിയെ സുരക്ഷിതസ്ഥാനത്തേക്ക് മാറ്റി…
മൂർത്തി പറഞ്ഞത് പൂർണമായും അവൻ വിശ്വസിച്ചില്ല… പക്ഷെ തമ്പുരാട്ടി, മൂർത്തി, ഷംസു, ഫെർണാണ്ടസ്, പിന്നെ തമ്പുരാൻ… ഇവരുടെ ഭൂതകാലത്തിന് ഇപ്പോഴത്തെ സംഭവങ്ങളുമായി ഭാണ്ഡം ഉണ്ട് എന്നുറപ്പായി… മൂർത്തി ഒരു പഠിച്ച കള്ളൻ തന്നെയാണ്… കൂടെ നിന്നവർ തന്നെ അയാൾക്ക് പണി വെക്കും എന്ന് അയാൾ വിചാരിച്ചു…
ബംഗ്ളാവിലെത്തിയ ദീപൻ രഹസ്യമായി നീലുവിനെ കണ്ടു… അവളോട് വളരെയധികം ശ്രദ്ധിക്കണം എന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു… അവൻ കണ്ടതും കേട്ടതുമൊന്നും അവളോട് പറഞ്ഞില്ല… പക്ഷെ രൂപേഷിനെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറഞ്ഞു…
*************************************************************************
ഷംസു ആകെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു… ആരാണ് മൂർത്തിയെ രക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് പോയത് എന്നറിയില്ലായിരുന്നു…
മറ്റുള്ളവർ ചോദിച്ചാൽ… മൂർത്തി…
ബംഗ്ളാവിൽ എത്തുമ്പോ രൂപേഷ് സന്തോഷവാനായിരുന്നു… മൂർത്തി തീർന്നു… ഇനി കരുക്കൾ ശ്രദ്ധയോടെ നീക്കണം… തന്റെയും രജിതയുടെയും പ്ലാൻ പ്രകാരം തമ്പുരാട്ടിയെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യണം… അതേസമയം കുറ്റം ഷംസുവിന്റെയോ സ്റ്റീഫന്റെയോ റിൽ വരുകയും വേണം… അതും അവരറിയാതെ വേണം ചെയ്യണമെങ്കിൽ… അല്ലേൽ ബാക്കി വരുന്ന സ്വത്തുക്കൾ അനുഭവിക്കാൻ യോഗം ഉണ്ടാവില്ല… തല്ക്കാലം അവയുടെ കൂടെ നിൽക്കുക… സമയമാവുമ്പോ ശരിയായ കളി തുടങ്ങണം…
അവൻ നേരെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിലേക്കാണ് പോയത്… വാതിൽ ചാരി ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നെ ഉള്ളു… അവൻ അകത്ത് കടക്കും മുൻപ് ഉള്ളിലേക്കൊന്ന് നോക്കി… അവന്ർറെ സിരകളെ ചൂട് പിടിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു ഉള്ളിൽ… പുറത്ത് പോയി വന്ന തമ്പുരാട്ടി തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചു മാറ്റാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ്… അവൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു… ഇപ്പോഴും യൗവ്വനം തുടിക്കുന്ന ആ ശരീരത്തിലെ അഴകളവുകൾ ഒരുപാട് തവണ മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടിയിട്ടുള്ളതാണ്… തമ്പുരാട്ടി മേക്കപ്പ് ടേബിളിന്റെ മുന്നിലെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി നിന്നു… മുടി കെട്ടഴിച്ചു നിവർത്തിയിട്ടു… അഴിഞ്ഞു വീണകേശഭാരം തമ്പുരാട്ടിയുടെ പുറത്ത് പനംകുല പോലെ വിരിഞ്ഞു കിടന്നു… പിന്നെ അത് ഒന്ന് ഉലർത്തിയെടുത്തു… കൊതിക്കെട്ടി നെറുകെയിൽ കെട്ടി വച്ചു… ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിന്റെ പിന്നിലൂടെ പുറത്തുള്ള ആ ചാൽ രൂപേഷിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആർത്തി വർദ്ധിപ്പിച്ചു… ആ ചാൽ അൽപ്പം കുഴിഞ്ഞ നടുവിലൂടെ താഴേക്ക് പോകുന്നു… ഹോ അപ്പൊ ആ കൂതി ചാലിന്റെ ആഴം… അവൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു… അറിയാതെ അവൻ താഴേക്ക് നോക്കി… ഒരാൾ പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗത്ത് നിന്ന് എത്തി നോക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു… അവൻ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നോക്കി ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന്…അവൻ മുഴച്ചു തുടങ്ങിയ ലഗാനേ പതുക്കെ തടവി സമാധാനപ്പെടുത്തി… കഴുത്തിലെ മാലകൽ ഊരി ആഭരണപെട്ടിയിൽ വച്ചു… കമ്മലുകൾ ഊരി… ശരീരത്തിലൂടെ മൊത്തം ഒന്ന് കൈയോടിച്ചു…ജാക്കറ്റിൽ കുത്തിയിരിക്കുന്ന മുന്താണിയുടെ പിൻ ഷോൾഡറിൽ നിന്നൂരി… മുന്താണി താഴേക്ക് വീണു.. ചുവന്ന ബ്ലൗസിൽ വീർത്തുന്തി നിൽക്കുന്ന വടിവൊത്ത സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള മുലകൾ… തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ണാടിയിലെ തന്റെ മുലകളിലേക്ക്… പിന്നെ കൈ കൊണ്ട് ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ മുലകളിൽ മാറി മാറി അമർത്തി ഒന്നമർത്തി…
അയ്യോ… കഥയുടെ ക്ലിപ്പ് ആയി… സോറി പെട്ടെന്ന്
കമെന്റ് ഇടാൻ നോക്കിയതാ അച്ചു… പണി പാളി
ഹാ ഹ്ഹആ വരാനിരിക്കുന്ന ഭാഗമാണോ ഇത് ..