നീലാംബരി 6 [കുഞ്ഞൻ] 626

ഡോറിൽ ഉള്ള മുട്ട് കേട്ട് രൂപേഷ് ചാടി എഴുന്നേറ്റു… വാച്ചിൽ നോക്കി… 12 മണി ആവുന്നു… കട്ടിലിനടുത്ത ടേബിളിൽ വച്ച കുപ്പിയും ഗ്ലാസ്സും എടുത്ത് കട്ടിലിനടിയിൽ വച്ചു. വെറും ബർമുഡ മാത്രമായിരുന്നു വേഷം…
വാതിൽ പതിയെ തുറന്നു… പുറത്ത്
തമ്പുരാട്ടി…
“അയ്യോ തമ്പുരാട്ടിയോ… ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം…” അവൻ ബനിയൻ എടുക്കാനായി കട്ടിലിന്റെ അവിടെക്ക് നീങ്ങി… അപ്പോഴേക്കും തമ്പുരാട്ടി ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു… വാതിൽ ചാരി… അവൻ വേഗം ബനിയനെടുത്ത് ഇട്ടു…
“ഉം… എന്താ ഒരു പരുങ്ങൽ…” തമ്പുരാട്ടി മുറി വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നു…
“ഏയ് ഒന്നും ഇല്ല… ” അവന്റെ വായിൽ നിന്നും മദ്യത്തിന്റെ മണം ആ മുറി മുഴുവൻ പടർന്നു…
“ഉം നല്ലോണം കഴിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ… “മുടിയെടുത്ത് മുന്നിലേക്കിട്ട് ആ ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകൾ കടിച്ച് വിട്ട് ഒരു കണ്ണ് അവനെ നോക്കി അടച്ച് തമ്പുരാട്ടി ചോദിച്ചു…
“ഏയ് അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല… തമ്പുരാട്ടി…”
“ഇരിക്ക്…” കിടക്കയിലേക്ക് നോക്കി ദേവി തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു…
“അവൻ മനസില്ല മനസ്സോടെ കട്ടിലിന്റെ ഒരറ്റത്തു വന്നിരുന്നു… ഇറുകിയ ഗൗണിൽ മുഴച്ചു നിൽക്കുന്ന തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുലകളിലേക്ക് അറിയാതെ അവന്റെ കണ്ണ് പോയി… ആ നീണ്ട കഴുത്തിലെ ചെറിയ മടക്കുകൾ ഏതൊരു പുരുഷന്റെയും വികാരങ്ങളെ ഉണർത്തുന്നതായിരുന്നു…
“എന്താ… അവളുമായി ഒരു ബന്ധം… ”
“ഇല്ല തമ്പുരാട്ടി… ഞാൻ കൊന്നിട്ടില്ല…”
“പിന്നെ… നീ കൊന്നിട്ടില്ല… പക്ഷെ അവളുമായി ലൈഗീകബന്ധം പുലർത്തിയത് നീയാണോ…”
രൂപേഷിന്റെ തല കുനിഞ്ഞു…
“ഹും… നിന്നെ വേണേൽ എനിക്ക് പിടിച്ചു കൊടുക്കാം… അതോണ്ട് എനിക്കെന്ത് ഗുണം… ഇനി ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ജീവിച്ചാൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം… എന്ത് പറയുന്നു…” തമ്പുരാട്ടി നയം വ്യക്തമാക്കി…
രൂപേഷിന് തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഒപ്പം നിൽക്കാനേ നിവൃത്തിയുണ്ടാരുന്നുള്ളു…
ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞെങ്കിലും പോലീസുകാർ പട്ടി ചന്തക്ക് പോയ പോലെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു എന്നല്ലാതെ ഒരു തുമ്പും ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…
ദീപന്റെയും നീലുവിന്റെയും പെരുമാറ്റത്തിൽ എന്തോ പന്തികേട് തോന്നിയ ദേവി തമ്പുരാട്ടി… നീലാംബരിയെ ക്ളോസ് ആയി നിരീക്ഷിക്കാൻ രൂപേഷിനോട് പറഞ്ഞു… പക്ഷെ അവരെ അങ്ങനെ കൈയോടെ പിടികൂടാൻ രൂപേഷിന് സാധിച്ചില്ല…
“അല്ല… ഇങ്ങനെ നടന്നാൽ മതിയോ…” ബംഗ്ളാവിൽ ആരുമില്ലാത്ത തക്കം നോക്കി ഔട്ട്ഹൗസിൽ കാണാനെത്തിയ നീലു ദീപനോട് ചോദിച്ചു…
“പോരാ എന്നറിയാം… പക്ഷെ… ”
“എന്താ ഒരു പക്ഷെ…” മെല്ലെ വീശുന്ന കാറ്റിന്റെ സുഖശീതളിമയിൽ അവന്റെ തോളിൽ തല ചാരിവെച്ചു കൊണ്ട് നീലു ചോദിച്ചു…
“നിനക്ക് തോന്നുണ്ടോ… തമ്പുരാട്ടി ഇതിനു സമ്മതിക്കും എന്ന്… ”
അവൾ തോളിൽ നിന്നും തല എടുത്ത് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
“പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യാനാ ഉദ്ദേശം… ”
“അറിയില്ല… സാധാരണ ഒരു വീട്ടിൽ കേറി ചെന്ന് പെണ്ണ് ചോദിക്കുന്ന പോലെ ചോദിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ…”
അവൻ എഴുന്നേറ്റ് ജനലിന്റെ അടുത്ത് പോയി നിന്നു… യൂക്കാലിപ്സ് മരങ്ങൾ തമ്മിൽ കോർത്ത് ചെറിയ ശബ്ദങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
നീലു പിന്നിലൂടെ വന്ന് അവനെ കെട്ടി പിടിച്ചുനിന്നു…

The Author

കുഞ്ഞൻ

കാത്തിരിപ്പിനേക്കാൾ വലിയ വിഷമം, ആ കാത്തിരിക്കുന്നത് വരില്ല എന്നറിയുമ്പോഴാണ്...

73 Comments

Add a Comment
  1. Evide adutha part

  2. സിന്ധുവും രജിതയുമോക്കെയായി വായനക്കാരെ ത്രസിപ്പിച്ച് മുന്നേറുന്ന കുഞ്ഞന്‍…സിനിമയാകാമോ എന്ന്‍ കോബ്രാഹില്‍സിനെപ്പറ്റി ചോദിച്ചില്ലേ? ഞാന്‍ ഉറക്കെ തിരിച്ച് ചോദിക്കും “നീലാംബരി സിനിമയാക്കിക്കൂടെ?”
    സിനിമയ്ക്ക് വേണ്ട എന്ത് എലമെന്റ്റ് ആണ് ഇതില്‍ ഇല്ലാത്തത്?
    അഭിനന്ദനങ്ങള്‍…
    അടുത്ത ഭാഗം വരാന്‍ നോക്കിയിരിക്കുന്നു.

    1. കുഞ്ഞൻ

      സ്മിതാ…
      വേണ്ടാ… വിട്ടേക്ക്
      “നീലാംബരി… “സിനിമക്കുള്ള തിരക്കഥ … വെറുതെ ചിരിപ്പിക്കല്ലേ
      സ്മിതക്ക് ഈ സൈറ്റിൽ നല്ലൊരു വിലയുണ്ട്…
      വെറുതെ ഈ കഥ തിരക്കഥയാക്കിക്കൂടെ എന്ന് ഉറക്കെ ചോദിച്ച് ആ വില കളയരുത്

      നീലാംബരിയെ ഒരുപാട് സിനിമകളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്… ദീപനെ ഒരുപാട് സിനിമകളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്…
      ഇവിടെ വെറുതെ ഒരു കഥക്ക് കോപ്പ് കൂട്ടിയപ്പോ… പല രീതിയിലുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അത് മാത്രേ ഞാൻ ചെയ്തിട്ടുള്ളു… പിന്നെ ഇപ്പോഴും ഞാൻ ഇടുന്ന ഒരു സസ്പെൻസ്… വില്ലൻ ആരെന്ന് നിശ്‌ചയിക്കുന്ന ഒരു ക്ലൂ… അത്രേയൊക്കെ ഉള്ളു…
      നന്ദി…
      സ്മിതാ…

  3. കീലേരി അച്ചു

    മിസ്റ്റർ കുഞ്ഞൻ പോലീസ് കേസ് അന്വേഷിക്കാൻ രജിതാ മേനോനിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ആ കൂത്തിച്ചിയെ കാണിക്കുന്ന ഒരു രംഗം ഒന്നു പെരിപ്പിച്ചു എഴുതുമോ ,, എന്താന്നറിയില്ല മുതലാളികളുടെ കാശും തിന്ന് കക്ഷവും മിനുക്കി മനുഷ്യനെ ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിച്ചു നടക്കുന്ന ആ രജിതയെ എനിക്ക് അങ്ങു പിടിച്ചു…

    കുഞ്ഞാ ചോദിക്കുന്നത് കൊണ്ടു ഒന്നും തോന്നരുത് ഇതിനു മുമ്പ് നിങ്ങളുടെ ഏതോ ഒരു കഥയിൽ ഒരു വേഷം തരുമോ എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതായി ഞാൻ ഓർക്കുന്നു

    ഇതിലെങ്കിലും എനിക്കൊരു വേഷം തരുമോ.. ഒരു വാടക കൊലയാളിയായിട്ടെങ്കിലും പേരു കേട്ടാൽ വിറക്കുന്ന കീലേരി അച്ചു ആയിട്ട് ?

    1. കുഞ്ഞൻ

      കീലേരി അച്ചു,
      രജിതാ മേനോന്റെ സീനുകൾ അവസാനിക്കുന്നില്ല… അവസാനം വരെ ഉള്ള കഥാപാത്രമാണ്… അത് അടുത്ത ലക്കം വായിക്കുമ്പോ മനസിലാവും… അയച്ചിട്ടുണ്ട്…
      ഈ കഥയിൽ അങ്ങനെ ഒരു കഥാപത്രത്തെ സൃഷ്ട്ടിക്കാൻ സാധിക്കില്ല
      പക്ഷെ എഴുതി തുടങ്ങിയ ” ചേച്ചിമാരുടെ റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് ” എന്ന കഥയിൽ തീർച്ചയായും ഒരു വേഷം എടുത്ത് വെക്കാം…
      അത് ഒരു ചെറിയ കലിപ്പ് സ്റ്റോറി ആയതിനാൽ

      സ്നേഹത്തോടെ
      കുഞ്ഞൻ

      1. കീലേരി അച്ചു

        ? വളരെയധികം നന്ദി കുഞ്ഞാ .എന്നാ ആ കഥ റിലീസ്

        1. കുഞ്ഞൻ

          “എന്നെ അവർ ഇല്ലാതാക്കും… കാരണം അവർക്കറിയാം ഞാൻ ഇതെല്ലാം തമ്പുരാട്ടിയെ അറിയിക്കും എന്ന്…”
          പക്ഷെ ദീപൻ അയാളോട് ഒളിവിൽ പോവാൻ പറഞ്ഞു… മൂർത്തിയെ സുരക്ഷിതസ്ഥാനത്തേക്ക് മാറ്റി…
          മൂർത്തി പറഞ്ഞത് പൂർണമായും അവൻ വിശ്വസിച്ചില്ല… പക്ഷെ തമ്പുരാട്ടി, മൂർത്തി, ഷംസു, ഫെർണാണ്ടസ്, പിന്നെ തമ്പുരാൻ… ഇവരുടെ ഭൂതകാലത്തിന് ഇപ്പോഴത്തെ സംഭവങ്ങളുമായി ഭാണ്ഡം ഉണ്ട് എന്നുറപ്പായി… മൂർത്തി ഒരു പഠിച്ച കള്ളൻ തന്നെയാണ്… കൂടെ നിന്നവർ തന്നെ അയാൾക്ക് പണി വെക്കും എന്ന് അയാൾ വിചാരിച്ചു…
          ബംഗ്ളാവിലെത്തിയ ദീപൻ രഹസ്യമായി നീലുവിനെ കണ്ടു… അവളോട് വളരെയധികം ശ്രദ്ധിക്കണം എന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു… അവൻ കണ്ടതും കേട്ടതുമൊന്നും അവളോട് പറഞ്ഞില്ല… പക്ഷെ രൂപേഷിനെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറഞ്ഞു…
          *************************************************************************

          ഷംസു ആകെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു… ആരാണ് മൂർത്തിയെ രക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് പോയത് എന്നറിയില്ലായിരുന്നു…
          മറ്റുള്ളവർ ചോദിച്ചാൽ… മൂർത്തി…
          ബംഗ്ളാവിൽ എത്തുമ്പോ രൂപേഷ് സന്തോഷവാനായിരുന്നു… മൂർത്തി തീർന്നു… ഇനി കരുക്കൾ ശ്രദ്ധയോടെ നീക്കണം… തന്റെയും രജിതയുടെയും പ്ലാൻ പ്രകാരം തമ്പുരാട്ടിയെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യണം… അതേസമയം കുറ്റം ഷംസുവിന്റെയോ സ്റ്റീഫന്റെയോ റിൽ വരുകയും വേണം… അതും അവരറിയാതെ വേണം ചെയ്യണമെങ്കിൽ… അല്ലേൽ ബാക്കി വരുന്ന സ്വത്തുക്കൾ അനുഭവിക്കാൻ യോഗം ഉണ്ടാവില്ല… തല്ക്കാലം അവയുടെ കൂടെ നിൽക്കുക… സമയമാവുമ്പോ ശരിയായ കളി തുടങ്ങണം…
          അവൻ നേരെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിലേക്കാണ് പോയത്… വാതിൽ ചാരി ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നെ ഉള്ളു… അവൻ അകത്ത് കടക്കും മുൻപ് ഉള്ളിലേക്കൊന്ന് നോക്കി… അവന്ർറെ സിരകളെ ചൂട് പിടിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു ഉള്ളിൽ… പുറത്ത് പോയി വന്ന തമ്പുരാട്ടി തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചു മാറ്റാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ്… അവൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു… ഇപ്പോഴും യൗവ്വനം തുടിക്കുന്ന ആ ശരീരത്തിലെ അഴകളവുകൾ ഒരുപാട് തവണ മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടിയിട്ടുള്ളതാണ്… തമ്പുരാട്ടി മേക്കപ്പ് ടേബിളിന്റെ മുന്നിലെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി നിന്നു… മുടി കെട്ടഴിച്ചു നിവർത്തിയിട്ടു… അഴിഞ്ഞു വീണകേശഭാരം തമ്പുരാട്ടിയുടെ പുറത്ത് പനംകുല പോലെ വിരിഞ്ഞു കിടന്നു… പിന്നെ അത് ഒന്ന് ഉലർത്തിയെടുത്തു… കൊതിക്കെട്ടി നെറുകെയിൽ കെട്ടി വച്ചു… ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിന്റെ പിന്നിലൂടെ പുറത്തുള്ള ആ ചാൽ രൂപേഷിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആർത്തി വർദ്ധിപ്പിച്ചു… ആ ചാൽ അൽപ്പം കുഴിഞ്ഞ നടുവിലൂടെ താഴേക്ക് പോകുന്നു… ഹോ അപ്പൊ ആ കൂതി ചാലിന്റെ ആഴം… അവൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു… അറിയാതെ അവൻ താഴേക്ക് നോക്കി… ഒരാൾ പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗത്ത് നിന്ന് എത്തി നോക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു… അവൻ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നോക്കി ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന്…അവൻ മുഴച്ചു തുടങ്ങിയ ലഗാനേ പതുക്കെ തടവി സമാധാനപ്പെടുത്തി… കഴുത്തിലെ മാലകൽ ഊരി ആഭരണപെട്ടിയിൽ വച്ചു… കമ്മലുകൾ ഊരി… ശരീരത്തിലൂടെ മൊത്തം ഒന്ന് കൈയോടിച്ചു…ജാക്കറ്റിൽ കുത്തിയിരിക്കുന്ന മുന്താണിയുടെ പിൻ ഷോൾഡറിൽ നിന്നൂരി… മുന്താണി താഴേക്ക് വീണു.. ചുവന്ന ബ്ലൗസിൽ വീർത്തുന്തി നിൽക്കുന്ന വടിവൊത്ത സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള മുലകൾ… തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ണാടിയിലെ തന്റെ മുലകളിലേക്ക്… പിന്നെ കൈ കൊണ്ട് ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ മുലകളിൽ മാറി മാറി അമർത്തി ഒന്നമർത്തി…

          1. കുഞ്ഞൻ

            അയ്യോ… കഥയുടെ ക്ലിപ്പ് ആയി… സോറി പെട്ടെന്ന്

        2. കുഞ്ഞൻ

          കമെന്റ് ഇടാൻ നോക്കിയതാ അച്ചു… പണി പാളി

          1. കീലേരി അച്ചു

            ഹാ ഹ്ഹആ വരാനിരിക്കുന്ന ഭാഗമാണോ ഇത് ..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *