രാത്രീയുടെ യാമങ്ങൾ കടന്നു പോയികൊണ്ടിരുന്നു… ഉറക്കത്തിന്റെ ഒരു ലാഞ്ചന പോലും നീലാംബരിയുടെ കണ്ണുകളെ പുൽകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല… അവൾ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു… വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി… 12 മണിയാവുന്നു … നാളെ സൺഡേ… ബോർ അടിച്ച് ചാവും… അവൾ ദീപന്റെ ഓർമയിലേക്ക് കടന്നു. അവനുമായുള്ള ഭാവി ജീവിതത്തിലെ കുളിർ മനസ്സിൽ നിറച്ച് കൊണ്ട് കണ്ണടച്ച് കിടന്നു… എന്തോ ഒരു ശബ്ദം അവളുടെ ആ സുഖമുള്ള സ്വപ്നത്തിന് മുറിവേൽപ്പിച്ചു… തന്റെ മുറിയുടെ ജനാലയുടെ അടുത്ത് നിന്നാണ് ശബ്ദം… “നീലു… നീലു…” പതിയെ ജനൽ പാളികളുടെ ചില്ലിൽ തട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു… ആ ശബ്ദം തിരിച്ചറിയാൻ അവൾക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടായില്ല… അവൾ കിടക്കയിൽ ഉരുണ്ടുകൊണ്ട് ജനലിന്റെ അടുത്തെത്തി. അവൾ ജനൽ പതിയെ തുറന്നു… ദീപന്റെ ചമ്മിയ മുഖം നിലാവെളിച്ചത്തിൽ അവൾ കണ്ടു…
“ഉം എന്തെ… വലിയ മനക്കട്ടിയുള്ള ആളല്ലേ… ഉം ഉം…”
പുരികം മുകളിലേക്കാക്കികൊണ്ട് കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ മുഖഭാവത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു… കമഴ്ന്നു കിടന്നു കാലുകൾ ഉയർത്തി ആട്ടികൊണ്ട് കിടന്ന നീലാംബരിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ദീപൻ നോക്കി… ഈ ഒരു കാഴ്ചക്ക് വേണ്ടിയാണ്… അടുത്ത് നിന്ന ചെമ്പകമരത്തിന്റെ മുകളിലൂടെ പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കേറി കഷ്ടപ്പെട്ട് ഇവിടെ എത്തിയത്…ജനൽ കമ്പികളിൽ പിടിച്ച അവന്റെ ദൃഢമായ കൈ വിരലുകളിൽ നീലു പതുക്കെ തലോടി…
“അത് ഉറക്കം വരുന്നില്ല… എന്തോ മനസ്സിന് വല്ലാത്ത ഒരസ്വസ്ഥത… ഫോൺ ചെയ്യാൻ നോക്കിയപ്പോ സ്വിച്ച്ഡ് ഓഫ്… ” അവൾ മൊബൈലിലേക്ക് നോക്കി… അത് ബാറ്ററി കഴിഞ്ഞ് ഓഫ് ആയി കിടക്കുന്നു…
“പിന്നെ മുകളിൽ വെളിച്ചം കണ്ടപ്പോ… ”
“എന്ന മുൻവഴിയിലൂടെ കേറി വാ… ” നീലു പറഞ്ഞു…
“ഏയ് വേണ്ടാ… ഞാൻ പോവാ… ഒന്ന് കാണണം എന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…”
“ഉള്ളിലേക്ക് വന്നോ ഇല്ലേൽ ഞാൻ വിളിച്ചു കൂവും… അറിയാല്ലോ എന്നെ… ” കിടക്കയിൽ എഴുനേറ്റിരുന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു…
അവളുടെ വെറുത്ത വണ്ണമുള്ള കാലുകൾ നൈറ്റ് ഗൗണിനു പുറത്തായിരുന്നു… ആ സ്വർണകൊലുസുകൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ പതിഞ്ഞു… വെളുത്ത് മനോഹരമായ കാൽപത്തിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി കിടക്കുന്ന വീതിയേറിയ സ്വർണ്ണ കൊലുസ്സ്…
“വരുന്നുണ്ടോ ഇല്ലയോ…”
അവൻ നിരങ്ങി നിരങ്ങി നീങ്ങി… പാരപ്പെറ്റിൽ നിന്ന് ബാൽകണിയിലേക്ക് കേറി…
അപ്പോഴേക്കും നീലാംബരി വലിയ കോലായിൽ നിന്ന് ബാല്കണിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു… അവർ ഒരുമിച്ച് പതിയെ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നീങ്ങി… താഴെ നിന്ന് ആരോ ഗോവണിപടി കേറി വരുന്ന ശബ്ദം അവരുടെ കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞു… അവർ വേഗം ഓടി മുറിയിൽ കേറി… വാതിൽ അടച്ചു…
“ആരാ…” ദീപൻ ചോദിച്ചു…
“ആ വൃത്തികെട്ടവനായിരിക്കും… രൂപേഷ്…അവൻ ഇപ്പൊ അമ്മേടെ ചാരാനാ… അമ്മക്ക് എന്തോ സംശയം ഉണ്ട്… അതിനു വേണ്ടിയാ അവൻ നിന്നോടും ഒക്കെ അൽപ്പം സ്നേഹത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നെ… വിഷം ആണ്…”
“ഉം…” ദീപൻ മൂളി…
എന്നാൽ പിന്നീട് ആ കാലൊച്ച കേൾക്കാതായി…
“ഹാവൂ… ഞാൻ വിചാരിച്ചു… അവൻ ഇങ്ങോട്ട് വരും എന്ന്…”
“അല്ല അപ്പൊ രാത്രി വരാറുണ്ടോ…”
“ഇല്ല… പക്ഷെ ഇന്ന് നീ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലോ…”
അവർ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു… ദീപൻ കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
Evide adutha part
സിന്ധുവും രജിതയുമോക്കെയായി വായനക്കാരെ ത്രസിപ്പിച്ച് മുന്നേറുന്ന കുഞ്ഞന്…സിനിമയാകാമോ എന്ന് കോബ്രാഹില്സിനെപ്പറ്റി ചോദിച്ചില്ലേ? ഞാന് ഉറക്കെ തിരിച്ച് ചോദിക്കും “നീലാംബരി സിനിമയാക്കിക്കൂടെ?”
സിനിമയ്ക്ക് വേണ്ട എന്ത് എലമെന്റ്റ് ആണ് ഇതില് ഇല്ലാത്തത്?
അഭിനന്ദനങ്ങള്…
അടുത്ത ഭാഗം വരാന് നോക്കിയിരിക്കുന്നു.
സ്മിതാ…
വേണ്ടാ… വിട്ടേക്ക്
“നീലാംബരി… “സിനിമക്കുള്ള തിരക്കഥ … വെറുതെ ചിരിപ്പിക്കല്ലേ
സ്മിതക്ക് ഈ സൈറ്റിൽ നല്ലൊരു വിലയുണ്ട്…
വെറുതെ ഈ കഥ തിരക്കഥയാക്കിക്കൂടെ എന്ന് ഉറക്കെ ചോദിച്ച് ആ വില കളയരുത്
നീലാംബരിയെ ഒരുപാട് സിനിമകളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്… ദീപനെ ഒരുപാട് സിനിമകളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്…
ഇവിടെ വെറുതെ ഒരു കഥക്ക് കോപ്പ് കൂട്ടിയപ്പോ… പല രീതിയിലുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അത് മാത്രേ ഞാൻ ചെയ്തിട്ടുള്ളു… പിന്നെ ഇപ്പോഴും ഞാൻ ഇടുന്ന ഒരു സസ്പെൻസ്… വില്ലൻ ആരെന്ന് നിശ്ചയിക്കുന്ന ഒരു ക്ലൂ… അത്രേയൊക്കെ ഉള്ളു…
നന്ദി…
സ്മിതാ…
മിസ്റ്റർ കുഞ്ഞൻ പോലീസ് കേസ് അന്വേഷിക്കാൻ രജിതാ മേനോനിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ആ കൂത്തിച്ചിയെ കാണിക്കുന്ന ഒരു രംഗം ഒന്നു പെരിപ്പിച്ചു എഴുതുമോ ,, എന്താന്നറിയില്ല മുതലാളികളുടെ കാശും തിന്ന് കക്ഷവും മിനുക്കി മനുഷ്യനെ ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിച്ചു നടക്കുന്ന ആ രജിതയെ എനിക്ക് അങ്ങു പിടിച്ചു…
കുഞ്ഞാ ചോദിക്കുന്നത് കൊണ്ടു ഒന്നും തോന്നരുത് ഇതിനു മുമ്പ് നിങ്ങളുടെ ഏതോ ഒരു കഥയിൽ ഒരു വേഷം തരുമോ എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതായി ഞാൻ ഓർക്കുന്നു
ഇതിലെങ്കിലും എനിക്കൊരു വേഷം തരുമോ.. ഒരു വാടക കൊലയാളിയായിട്ടെങ്കിലും പേരു കേട്ടാൽ വിറക്കുന്ന കീലേരി അച്ചു ആയിട്ട് ?
കീലേരി അച്ചു,
രജിതാ മേനോന്റെ സീനുകൾ അവസാനിക്കുന്നില്ല… അവസാനം വരെ ഉള്ള കഥാപാത്രമാണ്… അത് അടുത്ത ലക്കം വായിക്കുമ്പോ മനസിലാവും… അയച്ചിട്ടുണ്ട്…
ഈ കഥയിൽ അങ്ങനെ ഒരു കഥാപത്രത്തെ സൃഷ്ട്ടിക്കാൻ സാധിക്കില്ല
പക്ഷെ എഴുതി തുടങ്ങിയ ” ചേച്ചിമാരുടെ റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് ” എന്ന കഥയിൽ തീർച്ചയായും ഒരു വേഷം എടുത്ത് വെക്കാം…
അത് ഒരു ചെറിയ കലിപ്പ് സ്റ്റോറി ആയതിനാൽ
സ്നേഹത്തോടെ
കുഞ്ഞൻ
? വളരെയധികം നന്ദി കുഞ്ഞാ .എന്നാ ആ കഥ റിലീസ്
“എന്നെ അവർ ഇല്ലാതാക്കും… കാരണം അവർക്കറിയാം ഞാൻ ഇതെല്ലാം തമ്പുരാട്ടിയെ അറിയിക്കും എന്ന്…”
പക്ഷെ ദീപൻ അയാളോട് ഒളിവിൽ പോവാൻ പറഞ്ഞു… മൂർത്തിയെ സുരക്ഷിതസ്ഥാനത്തേക്ക് മാറ്റി…
മൂർത്തി പറഞ്ഞത് പൂർണമായും അവൻ വിശ്വസിച്ചില്ല… പക്ഷെ തമ്പുരാട്ടി, മൂർത്തി, ഷംസു, ഫെർണാണ്ടസ്, പിന്നെ തമ്പുരാൻ… ഇവരുടെ ഭൂതകാലത്തിന് ഇപ്പോഴത്തെ സംഭവങ്ങളുമായി ഭാണ്ഡം ഉണ്ട് എന്നുറപ്പായി… മൂർത്തി ഒരു പഠിച്ച കള്ളൻ തന്നെയാണ്… കൂടെ നിന്നവർ തന്നെ അയാൾക്ക് പണി വെക്കും എന്ന് അയാൾ വിചാരിച്ചു…
ബംഗ്ളാവിലെത്തിയ ദീപൻ രഹസ്യമായി നീലുവിനെ കണ്ടു… അവളോട് വളരെയധികം ശ്രദ്ധിക്കണം എന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു… അവൻ കണ്ടതും കേട്ടതുമൊന്നും അവളോട് പറഞ്ഞില്ല… പക്ഷെ രൂപേഷിനെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറഞ്ഞു…
*************************************************************************
ഷംസു ആകെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു… ആരാണ് മൂർത്തിയെ രക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് പോയത് എന്നറിയില്ലായിരുന്നു…
മറ്റുള്ളവർ ചോദിച്ചാൽ… മൂർത്തി…
ബംഗ്ളാവിൽ എത്തുമ്പോ രൂപേഷ് സന്തോഷവാനായിരുന്നു… മൂർത്തി തീർന്നു… ഇനി കരുക്കൾ ശ്രദ്ധയോടെ നീക്കണം… തന്റെയും രജിതയുടെയും പ്ലാൻ പ്രകാരം തമ്പുരാട്ടിയെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യണം… അതേസമയം കുറ്റം ഷംസുവിന്റെയോ സ്റ്റീഫന്റെയോ റിൽ വരുകയും വേണം… അതും അവരറിയാതെ വേണം ചെയ്യണമെങ്കിൽ… അല്ലേൽ ബാക്കി വരുന്ന സ്വത്തുക്കൾ അനുഭവിക്കാൻ യോഗം ഉണ്ടാവില്ല… തല്ക്കാലം അവയുടെ കൂടെ നിൽക്കുക… സമയമാവുമ്പോ ശരിയായ കളി തുടങ്ങണം…
അവൻ നേരെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിലേക്കാണ് പോയത്… വാതിൽ ചാരി ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നെ ഉള്ളു… അവൻ അകത്ത് കടക്കും മുൻപ് ഉള്ളിലേക്കൊന്ന് നോക്കി… അവന്ർറെ സിരകളെ ചൂട് പിടിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു ഉള്ളിൽ… പുറത്ത് പോയി വന്ന തമ്പുരാട്ടി തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചു മാറ്റാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ്… അവൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു… ഇപ്പോഴും യൗവ്വനം തുടിക്കുന്ന ആ ശരീരത്തിലെ അഴകളവുകൾ ഒരുപാട് തവണ മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടിയിട്ടുള്ളതാണ്… തമ്പുരാട്ടി മേക്കപ്പ് ടേബിളിന്റെ മുന്നിലെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി നിന്നു… മുടി കെട്ടഴിച്ചു നിവർത്തിയിട്ടു… അഴിഞ്ഞു വീണകേശഭാരം തമ്പുരാട്ടിയുടെ പുറത്ത് പനംകുല പോലെ വിരിഞ്ഞു കിടന്നു… പിന്നെ അത് ഒന്ന് ഉലർത്തിയെടുത്തു… കൊതിക്കെട്ടി നെറുകെയിൽ കെട്ടി വച്ചു… ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിന്റെ പിന്നിലൂടെ പുറത്തുള്ള ആ ചാൽ രൂപേഷിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആർത്തി വർദ്ധിപ്പിച്ചു… ആ ചാൽ അൽപ്പം കുഴിഞ്ഞ നടുവിലൂടെ താഴേക്ക് പോകുന്നു… ഹോ അപ്പൊ ആ കൂതി ചാലിന്റെ ആഴം… അവൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു… അറിയാതെ അവൻ താഴേക്ക് നോക്കി… ഒരാൾ പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗത്ത് നിന്ന് എത്തി നോക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു… അവൻ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നോക്കി ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന്…അവൻ മുഴച്ചു തുടങ്ങിയ ലഗാനേ പതുക്കെ തടവി സമാധാനപ്പെടുത്തി… കഴുത്തിലെ മാലകൽ ഊരി ആഭരണപെട്ടിയിൽ വച്ചു… കമ്മലുകൾ ഊരി… ശരീരത്തിലൂടെ മൊത്തം ഒന്ന് കൈയോടിച്ചു…ജാക്കറ്റിൽ കുത്തിയിരിക്കുന്ന മുന്താണിയുടെ പിൻ ഷോൾഡറിൽ നിന്നൂരി… മുന്താണി താഴേക്ക് വീണു.. ചുവന്ന ബ്ലൗസിൽ വീർത്തുന്തി നിൽക്കുന്ന വടിവൊത്ത സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള മുലകൾ… തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ണാടിയിലെ തന്റെ മുലകളിലേക്ക്… പിന്നെ കൈ കൊണ്ട് ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ മുലകളിൽ മാറി മാറി അമർത്തി ഒന്നമർത്തി…
അയ്യോ… കഥയുടെ ക്ലിപ്പ് ആയി… സോറി പെട്ടെന്ന്
കമെന്റ് ഇടാൻ നോക്കിയതാ അച്ചു… പണി പാളി
ഹാ ഹ്ഹആ വരാനിരിക്കുന്ന ഭാഗമാണോ ഇത് ..