നീതു 4 [Akhil George] 328

ക്ലാസ്സിൽ ചെന്ന് ഞാൻ നിത്യയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് ഇരുന്നു. എന്നെ നോക്കി ഗൗരവത്തിൽ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാട്ടി.

ഞാൻ: എന്താ പെണ്ണേ ഒരു ഗൗരവം?

നിത്യ: നിൻ്റെ അഹങ്കാരം കുറച്ചു കൂടുന്നുണ്ട്. ആ പാവം ടീച്ചറോട് വേണമായിരുന്നോ നിൻ്റെ ജാഡ.

ഞങ്ങളുടെ സംസാരം കണ്ടു ശരത് അങ്ങോട്ട് വന്നു.

ശരത്: എന്താണ് ഭായ്, അതൊരു പാവം ടീച്ചർ ആണ്. എന്തു നല്ല കമ്പനി ആണ്. ക്ലാസ്സും അടിപൊളി.

ഞാൻ: അതിന് ഞാൻ എന്തു ചെയ്തു. ? വാതിൽക്കൽ നിൽക്കാൻ താൽപര്യം ഇല്ലത്തൊണ്ട് ഞാൻ പുറത്തു പോയി.

ശരത്: എടാ പൊട്ടാ.. അവർ തമാശ പറഞ്ഞതാണ്. നീ പോയപ്പോൾ അവർക്ക് ആകെ വിഷമം ആയി. ആദ്യ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ ഒരാളെ തെറ്റിക്കേണ്ടി വന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു കുറച്ചു നേരം സൈലൻ്റ് ആയിരുന്നു.

നിത്യ: ശരത്തെ, കണ്ണിൽ ചോര ഇല്ലാത്ത ഇവനോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. നീ നിൻ്റെ പണി നോക്കൂ.

ഞാൻ: (അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ) അതു ശെരി. ഞാൻ കണ്ണിൽ ചോര ഇല്ലാത്തവൻ ആയി ലെ!!! ഞാൻ അവരോടു പോയി മാപ്പ് പറഞാൽ നിൻ്റെ പ്രശ്നം തീരുമോ ?

ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി സ്റ്റാഫ് റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു, ചെന്നപ്പോൾ മാഡം അവിടെ ഇരിപ്പുണ്ട്. ഞാൻ അവരുടെ ടേബിളിന് അടുത്തായി ചെന്നു നിന്നു.

ഞാൻ: സോറി

മാഡം തല ഉയർത്തി എന്നെ നോക്കി.

മാഡം: എന്താ ?

ഞാൻ: സോറിന്നു..

മാഡം: (എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു) താൻ ഇവിടെ ഇരിക്ക് (അടുത്തുള്ള കസേര വലിച്ചിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു)

ഞാൻ അതിൽ ഇരുന്നു.

മാഡം: എന്തു പറ്റി. രാവിലെ വീട്ടിൽ നിന്നും വഴക്കിട്ടണോ ഇറങ്ങിയത്.