നീയെൻ ചാരെ 2 [ഒവാബി] 141

ഒച്ചയൊന്നാടങ്ങിയപ്പോൾ എല്ലാവരും മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് എന്താണിപ്പോ ഇവിടെ സംഭവിച്ചെതെന്നറിയാൻ ചുറ്റും നോക്കി …….

ഒരുത്തൻ ബൈക്കുമായി കോംപോണ്ടിന്റെ നടുക്ക് നിക്കുന്നു.. ഒരു സെക്കന്റ് അവനെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് വീണ്ടും അവർ എന്താ സംഭവം എന്നറിയാൻ ചുറ്റും നോക്കി…..

അപ്പോഴാണ് തല്ലും കൊണ്ട് കയ്യും കാലും തലയും ഒക്കെ പൊട്ടി ചോരയുമൊലിപ്പിച്ച് കുറെയെണ്ണം നിലത്തു കിടക്കുന്നത് കാണുന്നത്… കൂട്ടത്തിൽ പെണ്കുട്ടികളെയും കണ്ടപ്പോൾ ഇവരെപ്പോ ഇതിനിടയിൽ വന്ന് കേറി എന്ന ഭാവത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കാൻ തുടങ്ങി….

എന്തായാലും തല്ലിന്റെ ആ ഫ്ലോ അങ്ങ് പോയത് കൊണ്ടും ഇനി തല്ലാൻ ആവതില്ലാത്തതുകൊണ്ടും അന്നത്തെ തല്ല് അവിടെ തീർന്നു…..

പിന്നെ ആംബുലൻസ് വിളിക്കലായി , ഹോസ്‌പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോവലായി , പോലീസ് വരലായി , കേസെടുക്കലായി….ആകെ ജഗ പൊഗ….

ഒക്കെയൊന്ന് കെട്ടടങ്ങിയപ്പോളാണ് ഞങ്ങൾ അവിനാശിനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് … അവനുണ്ട് ആ സായലെൻസറും പിടിച്ചു ബൈക്കിന്റെ അടുത്ത് ഞങ്ങളെയും നോക്കി നിൽക്കുന്നു…..

അവന്റെ മുഖത്ത് തൊട്ടാൽ ചോര പൊടിയുന്ന അവസ്ഥയായിരുന്നു… ഞങ്ങൾ മെല്ലെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…

അവൻ ദയനീയമായി ഞങ്ങളെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു…

: ടാ അപ്പാപ്പൻ മിക്കവാറും ഇന്നെന്റെ പടം ഭിത്തിയിൽ കേറ്റും… അങ്ങേരു സ്വന്തം ഭാര്യയെ പോലെ കൊണ്ടു നടക്കുന്ന വണ്ടിയാ ഇത്.

ഇതിൽ ഒരു പോറൽ വീണാൽ പോലും മൂപ്പർക്ക് സഹിക്കാനാവില്ല….ഞാനിപ്പോ ഇതിനെ എങ്ങനെ വീട്ടിൽ കൊണ്ട് പോകും…???

അവന്റെ സംസാരം കേട്ട് അവനെ സമാധാനിപ്പിക്കണോ , അവന്റെ മുഖഭാവം കണ്ട് ചിരിക്കണോ എന്നറിയാതെ സൽമാനെ നോക്കി…..

: സാരമില്ലെടാ ബൈക്ക് നീ എങ്ങനെ കൊണ്ട് വന്നോ അത് പോലെത്തന്നെ നിനക്ക് കിട്ടും…നീ പേടിക്കണ്ട….

എന്നിട്ട് ആദിയോട്…: ആദി….നീ ഇവനെയും കൂട്ടി നമ്മുടെ ഡേവിഡിന്റെ വർക്ഷോപ്പിലേക്ക് പോയിട്ട് വണ്ടിയൊന്ന് കാണിക്ക് ഞാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞേക്കാം… ഇന്നിനിയിപ്പോ ക്ലാസ്സിലൊന്നും കേറണ്ട…

വണ്ടി ശെരിയാക്കി കിട്ടുമെന്നറിഞ്ഞപ്പോളാണ് അവിനാശിന്റെ ശ്വാസം നേരെ വീണത്…

നിങ്ങള് വേഗം പോയിട്ട് വാ എനിക്കിവിടെ കുറച്ചൂടെ പണിയുണ്ട്…. അതും പറഞ്ഞു സൽമാൻ എന്നെയും വിളിച്ച് കോളേജിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നു….

അന്നുച്ചയായപ്പോഴേക്കും പരിക്ക് പറ്റിയവരൊക്കെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് തിരിച്ചു വന്നു….

കയ്യിലും കാലിലും പൊട്ടലുള്ളവരെയൊക്കെ അവിടെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു…