നിധിയുടെ കാവൽക്കാരൻ 12 [കാവൽക്കാരൻ] 369

​അവൾ ചുണ്ട് പിളർത്തി.

​”അന്ന്… എന്റെ വീട്ടിൽ വെച്ച്… നീ… എന്നെ ഉമ്മ വെച്ചിട്ട്… ഓടിപ്പോയില്ലേ…?”

​അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

​”ഞാൻ… അവിടെ… നിന്റെ മറുപടിയും… സ്നേഹവും… കാത്ത്… ഒരുപാട് നിന്നു… പക്ഷെ നീ… നീ എന്നെ നോക്കാതെ… എന്നെ കൂട്ടാതെ… ഓടിപ്പോയി… ദുഷ്ടാ…”

​ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയെപ്പോലെ അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ തല്ലി. ലഹരിയുടെ ആലസ്യത്തിൽ അവൾ പറയുന്ന ആ പരിഭവത്തിന് വല്ലാത്തൊരു ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നു….

എന്തൊരു ചെറ്റയാണ് ഞാൻ…. 😐

അവളുടെ ആ പരിഭവം കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ ദേഷ്യം തോന്നി.

മറുപടിയില്ലാതെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി കിടന്നു.

​പെട്ടെന്നാണ് എനിക്കൊരു കുസൃതി തോന്നിയത്. ഞാൻ അവളുടെ കാതിൽ പതിയെ ചോദിച്ചു

“അല്ല… ഉമ്മ വെക്കാൻ മാത്രമല്ലാതെ വേറെ എന്തൊക്കെ ഞാൻ നിനക്ക് പഠിപ്പിച്ചു തന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് ഓർമ്മയുണ്ടോ…?”

​അത് കേട്ടതും അവളുടെ കവിളുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു. നാണം കൂടി ചേർന്നപ്പോൾ ആ മുഖം കാണാൻ വല്ലാത്തൊരു അഴകായിരുന്നു.

​അവളുടെ ആ നാണം എന്നിലെ ആണിനെ ഉണർത്തി. എന്റെ ഉള്ളിലെ ചൂട് വർദ്ധിച്ചു… താഴെ എന്റെ കുട്ടൻ ഉണർന്ന് തലയുയർത്തി. അവളുടെ തുടകൾക്കിടയിൽ അതൊരു ആണിയെന്നോണം അമർന്നു.

​ആ അമറൽ അറിഞ്ഞതും അവൾ “ശ്ശ്…” എന്ന് പല്ലുകൾക്കിടയിലൂടെ വായു വലിച്ചെടുത്തു.

മാറാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിന് പകരം, അവൾ ഒന്നുകൂടി ബലം കൊടുത്ത് അതിലേക്ക് തന്നെ അമർന്നു കിടന്നു.