നിധിയുടെ കാവൽക്കാരൻ 12 [കാവൽക്കാരൻ] 369

 

​അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറി.

 

​”ആരെ…?”

 

ഞാൻ അറിയാതെ ചോദിച്ചു പോയി.

 

​”നിന്നെ…!”

 

​ആ ഒരൊറ്റ വാക്ക്…!!

 

​അതൊരു വെള്ളിടി പോലെയാണ് എന്റെ തലയിൽ വന്നിറങ്ങിയത്.

 

ഭൂമി പിളർന്ന് താഴേക്ക്

പോകുന്നതുപോലെ… തലയ്ക്കുള്ളിൽ വലിയൊരു സ്ഫോടനം നടന്നതുപോലെ…

​എന്റെ കണ്ണിന് മുൻപിൽ എല്ലാം മങ്ങുന്നതായും, വലിയൊരു ഇരുട്ട് എന്നെ വിഴുങ്ങാൻ വരുന്നതായും എനിക്ക് തോന്നി…

 

എല്ലാതും കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് എന്റെ അടുത്തേക്ക് തന്നെയാണല്ലോ വരുന്നത് എന്റെ ദൈവമേ…

 

“എ… എന്താ ആമി നീ പറയുന്നേ.. ഞ.. ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണോ മരിച്ചിരുന്നത്… ”

 

ഞാൻ വിക്കി വിക്കി ചോദിച്ചു….

 

ഒരു നിമിഷം… അവൾ എന്തെങ്കിലും പറയുമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു.

 

‘ഇത്രക്കങ്ങോട്ട് ഭയാനകമായിരുന്നില്ല’ എന്നെങ്കിലും കേൾക്കാൻ എന്റെ കാതുകൾ കൊതിച്ചു.

 

​പക്ഷേ, അവൾ അതിന് മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.

 

​പകരം, അവൾ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്ന കൈകളുടെ പിടി ഒന്നുകൂടി മുറുക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. അവളുടെ മുഖം എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കൂടുതൽ അമർന്നു.

 

തേങ്ങലുകൾക്കിടയിൽ അവൾക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടാത്തതാണോ, അതോ ആ സത്യം എന്നോട് പറയാൻ വയ്യാത്തതാണോ എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.

 

​അവളുടെ ആ മൗനം… അതായിരുന്നു എനിക്ക് കിട്ടാവുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ഉത്തരം.

 

ഒരു നിമിഷം ഇപ്പോൾ കണ്ട ഡെഡ് ബോഡിയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഞാനെന്റെ ശരീരം കണ്ടു…

 

എന്നേ അങ്ങനെ കാണുമ്പോൾ സച്ചിന്റെയും രാഹുലിന്റെയും ഒക്കെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും…

The Author

കാവൽക്കാരൻ

"വരികളിൽ മറഞ്ഞൊരു നിഴൽ... "--കാവൽക്കാരൻ Insta:-kaavalkkaran__

51 Comments

Add a Comment
  1. keep continue en mathrame paryanullu pages um lootane

  2. one paryan ullu keep continue pages kootanam

  3. 🤍🤍🤍👍👍super

  4. സോഡ മണി

    എവിടെയാണാവോ ഇത്രയൊക്കെ ട്വിസ്റ്റ്‌ കിട്ടുന്നെ 🤔

  5. super bro, please continue കട്ട വെയ്റ്റിംഗ് ആണ്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *