നിലാവുദിക്കുന്ന യാമങ്ങൾ 2 [Angiras] 324

അമ്മ ആകെ ഒന്ന് പരിസരം കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ട് വിലയിരുത്തി തൃപ്തിയോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു

“രവിയേട്ടാ കുഴപ്പമില്ല ഇതുമതി ”

“ദാ ഇതു മതിയാകില്ലേ”

അയാൾക്ക് പണം കൊടുത്തത് എണ്ണിനോക്കി ബാക്കി ഇങ്ങോട്ട് തരാൻ നീട്ടിയപ്പോൾ,
” വേണ്ട ദാസേട്ടൻ അത് തരാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു”
അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ അയ്യാൾ സന്തോഷത്തോടെ അയ്യോ സാറ് എന്താണാവോ അങ്ങനെ ഇത്ര രൂപ തന്നത്?
ഇനി വേറെ വല്ല പണിയും കൂടി ചെയ്യാൻ ഉണ്ടോ?
രവിയേട്ടൻ കാര്യഗൗരവത്തിലായി

അയ്യാളുടെ ആത്മാർത്ഥതയും സംസാരവും അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും അവരുടെ ഇടയിൽ ഉള്ള മതിപ്പ് വെളിവാക്കി തരുന്ന രീതിയിൽ ആയിരുന്നു

ഒരുവേള സന്ദീപിന് അഭിമാനം തോന്നി

“അല്ല എന്തായാലും അതു കയ്യിലിരിക്കട്ടെ വേറെ എന്തെങ്കിലും ഇനി ഉണ്ടേൽ ഞാൻ രവിയേട്ടനെ വിളിക്കാം”

എന്നാൽ ശരി ഞങ്ങളിറങ്ങുവാണെ…രവിയും മറ്റു പണിക്കാരും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി

…………………………………..

അനിതയും സന്ദീപും ചെന്നപാടെ സോഫയിൽ ഒന്നിരുന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടു

ഹോ ഇനിയിതെല്ലാം ഒന്ന് ഒതുക്കി വെക്കണം ബാഗ് നോക്കി അനിതയതു പറയുന്നതിന്റെ ഇടയ്ക്ക് കയറി സന്ദീപ് അവളെ വിളിച്ചു.

അമ്മേ!!

എന്താ മോനെ ഹ്മ്മ് ?

വിശക്കുന്നു ഓർഡർ ചെയ്താലോ?

ഏഹ്ഹ് മോനു കാലത്ത് കഴിച്ചതല്ലേ? എന്നിട്ടല്ലേ നമ്മൾ ഇറങ്ങിയത്?

എന്നാലും എനിക്കിപ്പോ വിശപ്പുണ്ട് മന്തി ബിരിയാണി രണ്ടാൾക്കു വാങ്ങാം സൂപ്പറാ..

അതിനെ പറ്റി എന്താണ് മേലെപ്പാട്ട് അനിതാ പിള്ളയുടെ അഭിപ്രായം ഹ്മ്മ്??,
സന്ദീപിന്റെ ഭാവാഭിനയത്തോടെ ഉള്ള ചോദ്യം.