നിലാവുദിക്കുന്ന യാമങ്ങൾ 3 [Angiras] 90

 

 

 

 

‘അച്ഛനും പിന്നേ എനിക്കും അതൊക്കെ സ്ഥിരം കേട്ടുകേൾവി ആയിരുന്നല്ലോ…. അദ്ദേഹത്തിന് അതൊക്കെ വലിയ അഭിമാനവും സന്തോഷവും കൂടിയായിരുന്നു…’

 

 

 

“പിന്നേ പിന്നേ……”

 

 

പിന്നെ പിന്നെ???

 

 

അവൾ അവനെ വേണോ വേണ്ടയോ എന്നൊക്കെയുള്ള ഭാവത്തിൽ നോക്കി !!!

 

 

 

ഹാ പറ അമ്മേ ഒന്നുല്ലേലും ഞാൻ അമ്മേടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് കൂടിയായ ഒരേയൊരു മോൻ അല്ലേ….

 

 

 

അവന്റെ മുഖത്തെ കൗതുകവും ആവേശവും കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ചിരി പൊട്ടി

 

 

“പറയാം കണ്ണാ ”

 

 

അവളിലെ ശബ്ദത്തിനും ഭാവത്തിനും ലോലതയും എന്നാൽ ഒപ്പം തീവ്രതയും കൈവരുന്നത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു…

 

 

 

 

 

മോൻ ഉണ്ടായി കഴിഞ്ഞ് നാലഞ്ച് വർഷങ്ങൾ കൂടി കഴിഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോളും അങ്ങനെയുള്ള അഭിനന്ദന പ്രവാഹങ്ങൾക്ക് കുറവൊന്നുമില്ലാരുന്നു

 

 

പക്ഷെ ആണുങ്ങൾക്ക് ഒക്കെ അതിന്റെ രീതിയിൽ മാറ്റം വന്നു തുടങ്ങി…
പ്രത്യേകിച്ചു അതുവരെ മുഖത്തോട്ട് നോക്കി നിന്നവരൊക്കെ അവിടന്ന് നോട്ടം മാറ്റി തുടങ്ങി…..
എല്ലായിടത്തോട്ടും കണ്ണുകൾ അരിച്ചിറങ്ങും…..
നമ്മൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി ബോഡി സ്കാനിങ് ചെയ്യില്ലേ അതുപോലെ ആണ് മിക്കവരും…

 

 

 

 

 

ആദ്യമൊക്കെ എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടകേട് ആയിരുന്നു ട്ടോ???

 

 

പിന്നെ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യമൊരു പൊട്ടിച്ചിരി ആയിരുന്നു

 

“എടൊ തന്നെ കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന കൊണ്ടല്ലേ?
പ്രത്യേകിച്ചു ഇത്രയും കൊള്ളാവുന്ന ശരീരസൗന്ദര്യമോ ഷേപ്പോ അധികം ആർക്കും കാണില്ല….”