നിലാവുപോലെ 4 [Ne-Na] 1072

നീലിമ ഹാളിലേക്ക് ഇറങ്ങിയത് അറിഞ്ഞിട്ടും ഹരി മുഖമുയർത്താതെ തറയിൽ തന്നെ നോക്കി കസേരയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.

മൊബൈൽ അവനു നേരെ നീട്ടിയപ്പോൾ അവൻ തല ഉയർത്താതെ മൊബൈൽ വാങ്ങി എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

“സോറി…”

നീലിമ നിസ്സാരമായി പറഞ്ഞു.

“അത് കുഴപ്പമില്ല ചേട്ടാ..”

അവൻറെ അടുത്തു നിന്നും തിരിച്ചു നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറയുന്നത് ഹരി വ്യക്തമായി കേട്ടു.

“ഭാവിയിൽ കാണേണ്ട ആൾ തന്നെ അല്ലേ ഇപ്പോഴും കണ്ടത്.”

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൻറെ മുഖത്ത് അറിയാതെ തന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

ഓഫീസ് കാബിനുള്ളിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും രാവിലെ കണ്ട നീലിമയുടെ ശരീരം തന്നെയായിരുന്നു ഹരിയുടെ മനസ്സിനുള്ളിൽ.

ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും വെളുത്ത വയറിനു മധ്യഭാഗത്തുള്ള പൊക്കിളും നീല ബ്രായ്ക്കുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന മുലകളും അവൻറെ മനസ്സിൽ നിന്നും മായുന്നില്ല.

പെട്ടെന്നാണ് ക്യാബിൻറെ വെളിയിൽ എന്തോ ബഹളം കേൾക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. നല്ല പരിചയമുള്ള ഒരു പെണ്ണിൻറെ സ്വരം.

തന്നെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞാണ് ബഹളം എന്ന് ഹരിക്ക് മനസ്സിലായി. കുറച്ചു ഫയലുകൾ നോക്കി തീർക്കാനുള്ളത് അതുകൊണ്ട് ആരെയും തന്നെ കാണുവാനായി അനുവദിക്കേണ്ട എന്ന് ഹരി പറഞ്ഞിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് കാണാൻ വന്നവരെ ഹരിയുടെ ക്യാബിൻ ഉള്ളിലേക്ക് കടത്തി വിടാത്തത്.

പരിചയമുള്ള ആ സ്വരത്തിൻറെ ഉടമ ആരാണെന്നറിയാനായി ഹരി ഡോർ തുറന്നു വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. സെക്യൂരിറ്റിയുമായി ബഹളമുണ്ടാക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഹരി ശരിക്കും അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി.

ദേവിക ആയിരുന്നു അത്. കൂടെ റാമും ഉണ്ട്.

ബഹളം കേട്ട് ക്യാബിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ നീലിമയും അത്ഭുതത്തോടെ ദേവുവിനെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്.

ഹരി ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

“അവരെ ഇങ്ങോട്ട് കടത്തി വിട്ടേക്ക്.”

ഹരിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ദേവികയും റിമും അവിടേക്ക് നോക്കി.

ഹരിയെ കണ്ടതും ദേവു വേഗതയിൽ അവൻറെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“നിനക്ക് എൻറെ നിശ്ചയത്തിനു വരാൻ പറ്റില്ല, എന്നെ ഒന്ന് ഫോൺ വിളിക്കാൻ പറ്റില്ല.. അത്രയ്ക്ക് തിരക്കാണോ നിനക്കിവിടെ?”

ചോദ്യം ചോദിച്ച് കഴിഞ്ഞതും ദേവു ഹരിയുടെ മുന്നിലെത്തിയതും അവൻറെ കവിളിൽ ഒരടി കൊടുത്തു ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

ഹരിയെ ഒരു പെണ്ണ് അടിക്കുന്നത് കണ്ടതും ഓഫീസിലെ സ്റ്റാഫുകൾ എല്ലാം കസേരയിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റു.