നിലാവുപോലെ 4 [Ne-Na] 1072

ശരിയാ അവസാനം കണ്ടതിൽ നിന്നും നല്ല പോലെ വണ്ണം വെച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ അത് അവളുടെ സൗന്ദര്യം വർദ്ധിപ്പിച്ച ഉള്ളൂ.. അവളുടെ ശരീരം നിരീക്ഷിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻറെ കണ്ണുകൾ നീലിമയുടെ മാറിടങ്ങളിൽ തളച്ചു. ശരീരം വണ്ണം വച്ചതിനൊപ്പം അതിനും വലിപ്പം കൂടിയതായി അവനു തോന്നി.

നീലിമയുടെ കണ്ണുകൾ തൻറെ മാറിടങ്ങളിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഹരിയുടെ മുഖത്തേക്ക് പതിഞ്ഞു. സ്ത്രീസഹജമായ നാണത്താൽ അവളുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്നു. അവൾ പെട്ടെന്ന് ഡ്രെസ്സ് തിരയുന്നു എന്ന വ്യാജേനെ തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് തൻറെ മാറിടങ്ങൾ അവനിൽ നിന്നും മറച്ചു.

നീലിമയുടെ മാറിടങ്ങളിൽ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്ന ഹരി അവൾ  തൻറെ നോട്ടം മനസ്സിലാക്കിയ കാര്യം അറിഞ്ഞില്ല.

“അപ്പോൾ ആ കൊണ്ടുവന്ന പെട്ടികളിൽ എന്താ?”

നീലിമ കുസൃതിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ആ പെട്ടി നിറയെ ചേട്ടൻറെ അമ്മയുടെ സ്നേഹമാണ്..”

ഹരി ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്ത പോലെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞ് അമ്മ ചേട്ടന് തന്നു വിട്ട അച്ചാറുകളും പലഹാരങ്ങളും ആണ് അതിൽ നിറയെ.”

ഹരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഈ അമ്മയുടെ ഒരു കാര്യം… പുറത്തുനിന്നും ആഹാരം കഴിക്കുന്ന എനിക്കെന്തിനാ അച്ചാർ?”

“അവർക്ക് അങ്ങനെയൊക്കെ അല്ലേ സ്നേഹം കാണിക്കാൻ പറ്റുള്ളൂ… ആരുടെയും സ്നേഹം മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കാത്ത ചേട്ടന് അതൊക്കെ എങ്ങനെ മനസ്സിലാകാനാ.”

അത് കേട്ടപ്പോൾ ഹരിയുടെ മുഖമൊന്നു വിളറി.. പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് തൻറെ വായിൽ നിന്നും അറിയാതെ വീണു പോയ വാക്കുകളെ കുറിച്ച് നീലിമയും ബോധവതി ആയത്.

ഹരിയുടെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായ മാറ്റം അവൾ മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് വിഷയം മാറ്റാനായി അവൾ ചോദിച്ചു.

“എപ്പോഴും ഈ ഹോട്ടലിലെ ഫുഡ് ചേട്ടന് മടുക്കില്ലേ?”

“ആദ്യമൊക്കെ ഒരുതരം മടുപ്പുണ്ടായിരുന്നു, പിന്നെ പിന്നെ അത് ശീലമായി.”

“നമുക്ക് വീട്ടിൽ പാചകം തുടങ്ങിയാലോ?”

അതുകേട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹരി ചോദിച്ചു.

“ആരാ ഇപ്പോൾ പാചകം ചെയ്യുന്നേ?”

“ചേട്ടൻ എന്നെ കുറിച്ച് എന്താ വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത്.. ഞാനിപ്പോൾ ചെറുതായിട്ട് ഒക്കെ കുക്ക് ചെയ്യും. മായേച്ചി ആണ് എൻറെ ഗുരു.”

ഹരി ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ നമുക്ക് കുക്കിങ്ങിനുള്ള സമയം ഒന്നും കിട്ടില്ല.”

അതിനും നീലിമയ്ക്ക് പരിഹാരം ഉണ്ടായിരുന്നു.