നിമിഷ ചേച്ചിയും ഞാനും 6 [എസ്തഫാൻ] 545

അയച്ചു.സോഫിക്ക് വെടി പൊട്ടിയെന്നു എനിക്ക് മനസിലായി.ഞാൻ പതിയെ എഴുനേറ്റു കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു.

“നീ കൊള്ളാം കണ്ണാ…എനിക്ക് നന്നായി അങ്ങു സുഖിച്ചു…ഉമ്മ…”സോഫി എന്റെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു ഒരുമ്മയും തന്നു, പിന്നെ എണീറ്റു ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി.

പൂറു കഴുകി വൃത്തിയാക്കാൻ പോയത് ആവണം. കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പുറത്തേക്കു വന്നു.

“കിച്ചണിലേക്ക് പോയി ബാക്കി കൂടെ നോക്കിയാലോ..”

“ഇപ്പൊ വേണ്ട കണ്ണാ…ഇതു പോലെ അല്ല അതു..റിസ്ക് ആണ്..മകൾസ് നമ്മളെ ഇവിടെ കാണാതായാൽ ചിലപ്പോ വന്നു നോക്കും..പ്രത്യേകിച്ചും ആൽവി.. നമ്മളെ മോശമായ സാഹചര്യത്തിൽ കണ്ടു പോയാൽ പിന്നെ നിനക്കറിയാല്ലോ എന്താ നടക്കുക എന്നു…”

“ഉം..ശെരിയാണ്.. ഞാൻ എന്നാ വൈകുന്നേരം വരട്ടെ…എന്നിട്ടു രാത്രി ബെന്നിച്ചായൻ വരുന്നതിനു മുൻപ് പോയാൽ പോരെ..”

“നമുക്ക് നോക്കാം കണ്ണാ…നിന്നെക്കാൾ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് എനിക്ക് ഇപ്പൊ..സാധനം എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒന്നു കയറ്റി ഇറക്കണം എന്നു..അത്രക്കും മൂഡായി നിൽക്കുവാ ഞാൻ..”

സോഫിയുടെ കഴുത്തു പിടിച്ചു ചുണ്ടു ചുണ്ടോടു ചേർത്തു ഒരുമ്മ കൊടുത്തു. പിന്നെ ഞാൻ റൂമിലോട്ടു പോയി.

വൈകിട്ട് സോഫിയ വിളിക്കുന്നതും കാത്തിരുന്നു. ഒടുവിൽ വിളി വന്നു.പക്ഷെ മുട്ടൻ പണി കിട്ടിയ കാര്യം പറയാൻ ആണ് വിളിച്ചത് എന്നു മാത്രം.

ബെന്നിച്ചായന് കോറോണ പോസിറ്റീവ്..

ഇന്ന് വൈകുന്നേരം പോയി സോഫിയുടെ പൂറിൽ വെടി പൊട്ടിക്കുന്നതും കാത്തിരുന്ന എന്റെ ചെവിയിൽ ആറ്റം ബോംബ് വീണ പോലായിരുന്നു അതു.ഇത്രയും എത്തിച്ചിട്ടു ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ.ഇനി ചുരുങ്ങിയത് 10 14 ദിവസം അവിടേക്ക് പോകാൻ പറ്റില്ല.

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ നേരത്തെ എണീറ്റു കുളിച്ചു എയർപോർട്ടിൽ പോയി ചേച്ചിയുടെ വരവും കാത്തിരുന്നു..കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ചേച്ചി ഒരു ബാഗും എടുത്തു നടന്നു വരുന്നു.കൂടെ അഭിയും ചേച്ചിയുടെ അമ്മയും.ചേച്ചി ഒന്നു മെലിഞ്ഞ പോലുണ്ട്.വേറെ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ല.

“കണ്ണാ…മോൻ കുറെ നേരമായോ വന്നിട്ടു…”

എത്രയോ ദിവസത്തിനു ശേഷമാണ് ചേച്ചിയുടെ വായിൽ നിന്നും മോനെന്നു ഒരു വിളി.എന്നോടുള്ള സ്നേഹം ആ വിളിയിൽ അറിയാം.അതൊരു പ്രത്യേക ഫീൽ ആണ് കേൾക്കാൻ.

“ഇല്ല ചേച്ചി…കുറച്ചു നേരമായിട്ടെ ഉള്ളൂ..”

വീട്ടിലെത്തി എല്ലാവരും കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.വീട്ടിലെയും നാട്ടിലെയും വിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു.കൊണ്ടു വന്ന ചിപ്സും പലഹാരങ്ങളും