നിങ്ങൾ എന്നെ വെടിയാക്കി [അമവാസി] 561

അപ്പു : മ്മ്മ്

അപ്പുറത്ത് ചെറുതായി ഒരു തേങ്ങൽ കേക്കുണ്ട്

സുജ : ഒരു അമ്മ മോനോട് പറയാൻ പറ്റുവോ അറിയില്ലെടാ… നിന്റെ അമ്മ ഇപ്പൊ പഴയ സുജ അല്ലേടാ പര വെടി ആണ് 🥲

അതും പറഞ്ഞു ഒച്ചതിൽ കരഞ്ഞു….

: നീ പറ  എനിക്ക് ഇനി നീ അല്ലാതെ വേറെ ആരും ഇല്ല പക്ഷെ ഇതൊക്കെ ഞാൻ പറയാതെ ഇരുന്നാൽ എന്നെങ്കിലും നീ അറിയും

അത് എന്റെ സ്വാർത്ഥ താല്പര്യത്തിന് വേണ്ടി ഒന്നും അല്ല ഈ അമ്മ അത് ചെയ്തത്… പക്ഷെ കുട്ടിയായ നിനക്ക് അത് എത്ര ഉൾകൊള്ളാൻ പറ്റും എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല… ഈൗ വാതിൽ ഞാൻ ആയി തുറക്കാണെഗിൽ നീ എന്നെ മനസ്സിലാക്കണം

ഇല്ലെങ്കിൽ നീ ആയി തള്ളി പൊട്ടിച്ചു തുറക്കണം.. പക്ഷെ തുറന്നാലും നിനക്ക് നിന്റെ അമ്മയെ ജീവനോടെ കാണാൻ കഴിയില്ല…

അപ്പു : എന്നോടോ അമ്മേ 🥲🥲🥲🥲… എനിക്ക് ആര് എന്ത് പറഞ്ഞാലും എന്റെ അമ്മ എന്റെ മാത്രം ആണ് നിങ്ങൾ സഹിച്ച കഷ്ട്ട പാടുകൾ ഞാൻ കണ്ടില്ല എന്ന് വിചാരിക്കരുത്… അമ്മ അവിടെ തീരുന്ന നിമിഷം ഈ ഉമ്മറത്ത് അപ്പുവും തീരും

സുജ :അപ്പു 🥲🥲🥲

അപ്പു : അമ്മേ എനിക്ക് എന്തിനേക്കാൾ വലുത് അമ്മയെ

അത് കേട്ടതും ഒന്നും നോക്കാതെ പരിപൂർണ നഗ്ന ആയി ഓടി ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു… അമ്മയെ കണ്ട ഉടൻ അപ്പു ചെന്ന് അവരെ കേറ്റി പിടിച്ചു

അമ്മ : നീ ഇല്ലാതെ ഞാൻ ഇണ്ടോ നീ അമ്മയെ വിട്ടു പോവോ എങ്ങനെ തോന്നി പറയാൻ

അപ്പു : അപ്പൊ അമ്മമ്മക്ക് എന്നെ വിട്ടു പോവല്ലെ….

സുജ : മോനെ വിട് അമ്മ പോയി വല്ല തുണിയും എടുത്തു ഉടുക്കട്ടെ

അപ്പു : ഞാൻ പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്റെ അമ്മ എന്തിനാ അച്ഛനെ ഇങ്ങനെ സഹിക്കുന്ന.. ഒന്ന് പ്രതികരിച്ചൂടെ എന്നൊക്കെ… അച്ഛൻ കാണിച്ചതിന് വെച്ച് നോക്കുന്നോ ഒരു പെണ്ണിന്ന് കാണിക്കാൻ പറ്റുന്നതിൽ അവസാനം ആയിട്ട് ഉള്ളു പ്രതികാരം അമ്മ കാണിക്കുന്നേ