നിറമണിയും ഗഗന പഥം 2 [സ്പൾബർ] 753

 

 

കഠിനമായ മനോവേദനയോടെ ശാലിനി പറഞ്ഞു..

 

 

“” എന്തേ ഇത്രമാത്രം വേദനിക്കാൻ..?”.

 

 

“”അത്… സുധീ… ഞാൻ… ശരീരം വിറ്റിട്ടാ… സാധനങ്ങളൊക്കെ… വാങ്ങിയതെന്ന്… ഞാനിവിടെ പണിക്ക് വരുന്നത്… സുധിക്ക്…””.

 

 

ബാക്കി പറയാനാവാതെ ശാലിനി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു… സുധി ഞെട്ടിപ്പോയി…ഇങ്ങിനെ ഒരാരോപണം വരുമെന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും

കരുതിയതല്ല..ഇത് തീർച്ചയായും തനിക്കൊരു ബാധ്യതയാവുമെന്ന് അവന് തോന്നി..

 

 

“” പൊന്നു ശാലൂ… നീയെന്നെ കുഴക്കല്ലേ… നിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് ഒരു ജോലി തന്നു എന്ന തെറ്റേ ഞാൻ ചെയ്തുള്ളൂ… എടീ, കല്യാണമുറപ്പിച്ച ചെക്കനാടീ ഞാൻ… ഇതൊക്കെ നാട്ടുകാരറിഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ….””..

 

 

“” ഇല്ല സുധീ… സുധിക്കൊരു പ്രശ്നവുമുണ്ടാവില്ല… അയാള് ബോധമില്ലാതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞതാ..”..

 

 

“” ഉം… എനിക്ക് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല…പക്ഷേ നീ സൂക്ഷിക്കണം.. നിന്റെ സ്വന്തം ഭർത്താവാ നിന്നെ പറ്റി വേണ്ടാതീനം പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയത്… ഇത് നാട്ടുകാരുടെ ചെവിയിലെത്തിയാൽ എന്താകും…?”..

 

 

“ഏത് നാട്ട്കാര് സുധീ..?. ഞാനും മക്കളും പട്ടിണിയാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും തിരിഞ്ഞ് നോക്കാത്ത നാട്ടുകാരോ…?..

അടികൊണ്ട് ഞാനിവിടെ പുഴുവിനെപ്പോലെ പിടഞ്ഞിട്ടും കാണാത്ത നാട്ടുകാരോ… എനിക്കൊരുത്തനേയും പേടിയില്ല…””..

 

 

ശാലിനി വീറോടെ പറഞ്ഞു..

 

 

“”എനിക്കിപ്പോ വേണ്ടത് സുധിയുടെ സഹായമാണ്… അത് നേരിട്ട് വേണ്ട.. സുധിയെന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരണ്ട… അയാളെ നേരിട്ട് കാണണ്ട..പക്ഷേ, സുധി എനിക്ക് ധൈര്യം തരണം.. അയാളെ നേരിടാൻ എനിക്ക് നിഷ്പ്രയാസം കഴിയും… പക്ഷേ, എന്റെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനും, എനിക്ക് ധൈര്യം തരാനും സുധി വേണം…”..