നിറമുള്ള കനവുകൾ [സ്പൾബർ] 660

“ ഹലോ ശിവാ… അന്ന് പോയതാ നീ… പിന്നെ ഈ വഴിക്ക് നിന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ… എന്തേ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് വല്ലോം ശരിയായോ…?’”

മുതലാളിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് പ്രിയ ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് മുഖമുയർത്തി. ഇവർ പരിചയക്കാരാണോ.. : ?

“എന്റെ വിശ്വേട്ടാ… ചേട്ടൻ പറഞ്ഞ പോലത്തെ ഒരു പ്ലോട്ട് ഒത്ത് വരണ്ടേ… ഇപ്പോ ഒന്ന് വന്നിട്ടുണ്ട്…ചേട്ടന്റെ സൗകര്യം പോലെ നമുക്കൊന്ന് പോയി കാണാം… അടുത്തൊന്നും വീടുകളില്ല.. പിന്നിൽ പുഴയും… ചേട്ടന്റെ മനസിലെ പ്ലാൻ പോലെ റിസോട്ടിന് പറ്റിയ സ്ഥലം… നമുക്കൊന്ന് പോയി കാണാം…”

ശിവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് പ്രിയക്ക് ആശ്വാസമായി.. ഇവർ ആദ്യമേ പരിചയക്കാരാണ്… ഏതോ സ്ഥലത്തിന്റെ കാര്യം പറയാൻ വന്നതാണ്.. താൻ വെറുതേ പേടിച്ചു.
അവർ വീണ്ടും എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞ് ശിവൻ, മുതലാളിക്ക് കൈ കൊടുത്ത് ഡോറിനടുത്തേക്ക് വന്നു. പ്രിയ അവന്റെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി വേഗം ഡോറ് തുറന്ന് കൊടുത്തു. അടുത്തെത്തിയ ശിവൻ അവളെയൊന്ന് നോക്കി. പിന്നെ അവൾക്ക് മാത്രം കേൾക്കാവുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“സന്തോഷമായില്ലേടീ പൂറീ… “

പിന്നെ വാതിൽ കടന്ന് പുറത്തിറങ്ങി ബുള്ളറ്റിൽ കയറി ഓടിച്ചു പോയി. പ്രിയ ഡോറടക്കാൻ മറന്ന് അവിടെത്തന്നെ ശില പോലെ നിന്നു.
ഇവനെന്തിനാണിങ്ങിനെ തെറി പറയുന്നത്… ? പൊന്നേന്നോ… മുത്തേ ന്നോ… മോളേ ന്നോ.. ഒക്കെ വിളിച്ചാൽ പോരേ..? അങ്ങിനെ ചിന്തിച്ചപ്പോഴും ആ വിളിയിൽ സുഖം കൊണ്ടവൾ പുളയുകയായിരുന്നു.

അന്നത്തെ ജോലി കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലെത്തി കുളിയും കഴിഞ്ഞ് ചായയുമായി സിറ്റൗട്ടിലിരിക്കുകയാണ് പ്രിയ.
അവളുടെ മനസ്നിറയെ ശിവനാണ്.. അവനെ വീണ്ടും കാണണമെന്ന് അടങ്ങാത്ത അഗ്രഹമുണ്ടവൾക്ക്.. പക്ഷേ ഇനി വിളിച്ചാൽ ശരിയാവില്ല.. കലിപ്പനാണ്… എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വിളിച്ച് പറയും.. ഇന്ന് ശിവേട്ടൻ വിളിച്ചതാവും ശരിക്കുള്ള നമ്പർ… ആ നമ്പർ അവൾ മൊബൈലിൽ സേവ് ചെയ്തു. ‘ എന്റെ ശിവേട്ടൻ ‘ എന്നാണവൾ പേരെഴുതിയത്… അതിലേക്ക് നോക്കിയ പ്രിയക്ക് നാണവും, കാമവും ഒരുമിച്ചുണ്ടായി. ഇനി തെറി പറഞ്ഞാലും വേണ്ടില്ല.. രാത്രി താൻ വിളിക്കും…