നിറമുള്ള കനവുകൾ 2 [സ്പൾബർ] 351

ശിവന് വിളിക്കനാണവൾ നേരത്തേ വന്ന് കിടന്നത്.. പക്ഷേ ഇതുവരെ വിളിച്ചിട്ടില്ല.
ആള് ഭയങ്കര കലിപ്പനായത് കൊണ്ട് എന്ത് പറയും എന്നറിയില്ല..
ചിലപ്പോൾ നല്ല തെറികിട്ടും.

സുന്ദരിയായ തന്നെ സ്നേഹത്തോടെ എന്തെല്ലാം വിളിക്കാം..
പൊന്നേന്ന് വിളിക്കാം… മുത്തേന്ന് വിളിക്കാം..
ചക്കരേന്ന് വിളിക്കാം… മോളേന്ന് വിളിക്കാം…

ഇതൊന്നും വിളിക്കില്ല… ഒറ്റവിളി..
പൂറീന്ന്…

അറപ്പോടെ മാത്രംകേട്ടിരുന്ന അത്തരം വാക്കുകളാണ് താനിപ്പോ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്.
അത് തന്റെ ശിവേട്ടൻ പറയുന്നത് കൊണ്ടാണെന്ന് പ്രിയക്ക് മനസിലായി.

കലിപ്പനെ ഒന്ന് വിളിച്ചാലോ… ?

ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ശിവേട്ടന്റെ വായിൽ നിന്നും രണ്ട് തെറിയെങ്കിലും കേൾക്കാം.
എങ്കിൽ ഉറങ്ങാനൊരു സുഖമുണ്ടായേനേ…

പെട്ടെന്ന്, പ്രിയയുടെ ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്തു.
ഈ നേരത്തിതാരാണ് ശല്യപ്പെടുത്താൻ എന്നോർത്തു കൊണ്ടവൾ മൊബൈലെടുത്ത് നോക്കി..
കാൽപാദം മുതൽ തലയോട്ടി വരെ, പടർന്നു കയറിയ വിറയലിൽ അവളൊന്ന് കിടുങ്ങി.

ഉൾപുളകത്തോടെ, ഉൾക്കുളിരോടെ മൊബൈലിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന പേരവൾ വായിച്ചു.

‘ എന്റെ ശിവേട്ടൻ ‘

അപ്പോ കള്ളനെന്നോട് സ്നേഹമുണ്ട്.ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചല്ലോ…

“ ഹലോ, ശിവേട്ടാ…”

ഹൃദയത്തിൽ കുതികുത്തുന്ന മുഴുവൻ സ്നേഹത്തോടെയും പ്രിയ വിളിച്ചു.

“ആ… പ്രിയേ…”

തന്റെ പേരെങ്കിലും വിളിച്ചല്ലോ… അത്രയും ആശ്വാസം.

“ ശിവേട്ടാ…. “

“ കിടന്നോടീ, നീ,,,?,”

ഒട്ടും റൊമാന്റിക്കല്ലാത്ത ചോദ്യം.

“ കിടന്നു ശിവേട്ടാ… നേരത്തേ കിടന്നു..”

പ്രിയ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവനോട് സംസാരിച്ചത്.