നിരഞ്ജനം 2 264

“ചേട്ടാ പോകാം..”.
മാമ്പൂ പൊഴിഞ്ഞ ഇടവഴിയിലൂടെ അവർ നടന്നു. രണ്ടു പേരും വാ തോരാതെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. സ്കൂളിലെ കൂട്ടുകാരും വിശേഷങ്ങളും ഒക്കെയായിരുന്നു സംസാരവിഷയം.
” ചേട്ടാ ഞാൻ ഒരു കാര്യം കാണിക്കട്ടെ”.
“എന്താ അഞ്ചു…”.
അവൾ അവന്റെ കൈയും പിടിച്ച് മാവുകൾക്കിടയിലൂടെ വേഗത്തിൽ നടന്നു.
ഒരു ചാഞ്ഞ മാവിനരികിൽ അവർ നിന്നു. അഞ്ജലി ആ ചാഞ്ഞ ചില്ലയിലൂടെ മുകളിലേക്ക് കയറി. “മരം കേറിപെണ്ണ്” അവൻ മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു.
“കേറിവാ ചേട്ടാ …”
അവളുടെ പുറകെ അവനും ചെന്നു. ഇലകൾക്കിടയിൽ ഒരു കിളിക്കൂട്. അതിൽ രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങളും. ” ഇതു കുട്ടുവും മിട്ടുവും . ഇവരുടെ അമ്മയുണ്ട് അമ്മു. തീറ്റതേടി പോയിരിക്കുവാ”.
അവളുടെ അംഗലാവണ്യം മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്ന അവനിപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിനെയും പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അവൾ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ…ഈ സന്തോഷം എന്നും അനുഭവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ… അവർ പിന്നെയും നടന്നു.
അഞ്ജു.. വിളികേട്ട് അവർ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഷർട്ടും പാവാടയും ധരിച്ച ഒരു പെണ്കുട്ടി. കാണാൻ ഭംഗിയുള്ള മുഖം അഞ്ജുവിനെക്കാൾ ശരീര വളർച്ചയുണ്ട്. പക്ഷെ നിറം അഞ്ജുവിനെക്കാൾ കുറവാണ്.
നല്ല ബോഡി ഷേപ്പ്. നിരഞ്ജൻ അവളെ സ്കാൻ ചെയ്തു. ” ചേട്ടാ ഇതാണ് ഗൗരി. ഗൗരി ഇത് എന്റെ അമ്മായിയുടെ മകനാണ് നിരഞ്ജൻ ചേട്ടൻ”.
ഗൗരി: നിങ്ങളെങ്ങോട്ടാ.
അഞ്ജലി: ചേട്ടനെ ഇവിടെയൊക്കെ കാണിക്കാൻ വന്നതാ…
ഗൗരി : ശരി ഞാൻ പോട്ടെ. ചേട്ടാ പിന്നെകാണാട്ടോ.
“നടക്കട്ടെ.. നടക്കട്ടെ..” അഞ്ജലി ഗൗരിയെ ഒന്നാക്കി . ഗൗരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നു.
“ആഞ്ഞുവെന്താ അവളോടങ്ങനെ പറഞ്ഞത്”.
അഞ്ജലി: അവളുടെ ലൈനിനെ കാണാനുള്ള പോക്കാണ്. അവൻ അപ്പുറത്തെ വാഴ തോട്ടത്തിനുള്ളിൽകാണും. നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം ഉച്ചയായി.