നിർമല 2 [SAINU] 677

ഹ്മ്മ്.
ഒന്നുമില്ലലോ മോളെ.

ഇല്ല അമ്മേ ഈ അമ്മക്കിതു എന്ത് കണ്ടിട്ടാ എന്ന് ദേഷ്യം വന്നപോലെ പറഞ്ഞോണ്ട് നിർമല റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു.

ആ അമ്മേ അമ്മ വല്ലതും കഴിച്ചാരുന്നോ.

ഹ്മ്മ് ജിതിൻ വരുന്ന വഴിക്കു വണ്ടി നിറുത്തി ഞങ്ങൾ കഴിച്ചിട്ട വന്നത്.

ഹ്മ്മ് എന്നാ അമ്മ കിടന്നോ നാളെ രാവിലെ കാണാം എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് അവൾ റൂമിലേക്ക് കയറി.

ഇവക്കിതു എന്തുപറ്റി മുഖമെല്ലാം വീർതിരിക്കുന്നു.
എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞോണ്ട് നിർമലയുടെ അമ്മ റൂമിലേക്ക്‌ കയറിപ്പോയി.

മീനുവിനെ ചാരി കിടക്കുമ്പോൾ നിർമലയുടെ മനസ്സ് വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അമ്മ കാരണം അല്ലേ മോളെ മോളുടെ അങ്കിൾ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ നിർമല മോളെ ചുംബിച്ചോണ്ട് കിടന്നു.

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ഉറക്കം കിട്ടാതെ വന്നതും നിർമല മോളുടെ നെറുകയിൽ തലോടികൊണ്ട് എഴുനേറ്റു.

പുറത്തേക്കു തുറന്നിട്ട ജനൽ പാളികളിലൂടെ അവൾ ദൂരേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരുന്നു.

രാത്രിയുടെ നിശബ്ദത അടങ്ങിയിട്ടില്ല.ചെറിയ ചെറിയ ജീവികളുടെ ശബ്ദങ്ങൾ പുറത്തു നിന്നും കേൾക്കുന്നുണ്ട് അതൊന്നും തന്നെ അവളറിഞ്ഞിരുന്നില്ല .

എന്തോ ഓർത്തപോലെ കുറെ നേരം അവളാ ജനലരികിൽ ദൂരേക് കണ്ണും നട്ടു നോക്കിയിരുന്നു..

അമ്മയല്ലേ എല്ലാത്തിനും എന്നവളുടെ മനസ്സ് പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു.

(ഇന്നലെ രാത്രി മീനു മോള് ശ്രീയെ കാണാതെ കരഞ്ഞപ്പോൾ.

നിർമലെ മോളെ ഇങ്ങിനെ അവന്റെ കൂടെ കൂട്ടിയാൽ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ട.

നാട്ടുകാർക്ക് പറഞ്ഞു ചിരിക്കാൻ നമ്മളായിട്ട് കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി വെക്കേണ്ട.