നിർമല 2 [SAINU] 677

ശ്രീയുടെ ചിരിയും നോട്ടവും അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ അലിഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

ഓരോ നിമിഷവും അവന്റെ ചിന്തകൾ മാത്രം.

മീനുമോൾക്ക് അച്ഛനായി എന്റെ കൂടെ കാണണെ ശ്രീ എന്ന് മെല്ലെ മൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു അവൾ.

അപ്പൊ എനിക്കോ എന്ന് ഒരുനിമിഷം ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട്.

അവൾ നാണിച്ചു കിടന്നു.

ഹ്മ്മ് വേണം എന്റെ ഈ കൊച്ച് നിർമലക് ഒരാവകാശിയായി അവളെ സ്നേഹിക്കാനും ലാളിക്കാനും അവളുടെ കുഞ്ഞ് കുഞ്ഞ് കുസൃതികളെ തല്ലി നോവിക്കാനും എനിക്കെന്റെ ശ്രീയെ വേണം..
എന്ന് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ പൂവിൽ നിന്നും തേൻ വടിഞ്ഞു ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു.

കണ്ടില്ലേ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളു അപ്പോയെക്കും അപ്പൊ അവനെ എങ്ങാനും അടുത്ത് കിട്ടിയിരുന്നേൽ നി നി എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് നിർമല അവളുടെ പൂവിനെ മെല്ലെ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു.

അടങ്ങി കിടക്കടി പെണ്ണെ.
പറഞ്ഞിട്ടു പോയത് കേട്ടില്ലേ ഒന്നും ചെയ്യരുത് എന്ന്.

എന്നിട്ടാണോടി നി ഇങ്ങിനെ എന്നെ കഷ്ടപെടുത്തുന്നെ.

ദേ അടങ്ങി നിന്നെ പെണ്ണെ ഇല്ലേൽ ഞാനുണ്ടാല്ല എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് നിർമല പൂവിനു ചുറ്റും വിരലുകൾ കൊണ്ട് വരച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

ശ്രീക്ക് സ്വായം സമർപ്പിച്ചു പോയ പെണ്ണിന്റെ ദേഹത്തു വല്ലാത്ത തരിപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു.

ഇത്രയും കാലം ഇല്ലാത്തതൊക്കെ വന്നു ചേർന്ന പൊലെ അവൾക്കു തോന്നി.

ഹ്മ്മ് ഇപ്പോഴല്ല ഇതിനും ഒരു അവകാശിയുണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലായെ.

കുറച്ചു നേരം അങ്ങിനെ കിടന്നതും മീനു ഓടിവന്നു അവളുടെ മേലെ കയറി കിടന്നു.

എന്താ അമ്മേ.

ഒന്നുമില്ല മോളു.

പിന്നെ.