നിർമ്മലയുടെ നിസാമുദ്ധീൻ എക്സ്പ്രസ്സ്‌ [Bency] 636

അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് 10-12 വർഷം ആയിട്ട് ആദ്യമായിട്ട് ആണ് സുധേവൻ തന്നെ കേരളത്തിന്‌ പുറത്തേക്ക് ഒന്ന് കൊണ്ടുപോകുന്നത് അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ഓർത്തു നിർമല സൈഡ് സീറ്റിൽ അങ്ങനെ ഇരുന്നു

അപ്പൊ ആണ് അയാൾ സുധേവനോട്‌ “എങ്ങനാ കഴിക്കുമോ ”

എന്ന് ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടത്

വേണ്ട എന്ന് നിർമ്മല കണ്ണ് കാണിച്ചെങ്കിലും ഓസിനു കിട്ടുമ്പോ മാത്രം കുടിച്ചിരുന്ന സുധേവൻ

“വല്ലപ്പോളും ”

എന്ന് ഇളിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ അയാൾ തന്റെ ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു 1 ലിറ്ററിന്റെ സെവൻ അപ്പ്‌ കുപ്പി എടുത്ത് അങ്ങോട്ട് നീട്ടി വോഡ്ക ആണ്

“ഇതാ ട്രെയിനിൽ സേഫ്” എന്ന് പറഞ്ഞു

സുധേവൻ പിള്ളേരെ രണ്ടിനെയും.

മുകളിലെ സീറ്റിൽ കയറ്റി ഇരുത്തി

താഴെ അടി തുടങ്ങി

ഇടക്ക് പിള്ളേർ കളിക്കുന്ന നിർമ്മലയുടെ ഫോണിൽ ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ നിർമല എന്നീറ്റു ഫോൺ വാങ്ങി എണീറ്റു നിന്ന് ഫോൺ വാങ്ങാൻ കൈ ഉയർത്തിയപ്പോ സാരി മാറി മാംസളമായ അവളുടെ വയർ തെളിഞ്ഞു

ആ അപരിചിതൻ തന്റെ വയറിലേക്ക് നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നത് കണ്ട് നിർമല പെട്ടെന്ന് സാരി പിടിച്ചു മറച്ചു

വെളുത്തു മാംസം നിറഞ്ഞ ആ വയറിൽ ഇരുണ്ട കിണർ പോലെ ആഴവും വിസ്താരവും ഉള്ള ആ പൊക്കിളും അതിന് ചുറ്റും ഉണ്ടായിരുന്ന നേർത്ത രോമങ്ങളും കണ്ട് അയാൾക്ക് കൊതി തോന്നിയപ്പോൾ അവൾ സാരി പിടിച്ചിട്ടിരുന്നു

വീട്ടിൽ നിന്ന് അമ്മായിഅമ്മ ആയിരുന്നു വിളിച്ചത് അവരോട് സംസാരിച്ചിട്ട് ഫോൺ പിള്ളേർക്ക് തിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ എണീറ്റപ്പോ തന്റെ വയറിലേക്ക് നോട്ടമിട്ടിരിക്കുന്ന ആ ആളെ മറച്ചു പിടിക്കാൻ സാരി പിടിച്ചെങ്കിലും നിർമ്മലക്ക് ഓടുന്ന ട്രെയിനിൽ കൈവിട്ട് നിൽക്കാൻ പറ്റാതെ അവൾ കൈ ഉയർത്തി സീറ്റിൽ പിടിച്ചു അപ്പൊ വീണ്ടും ആ വെളുത്തു തുടുത്ത വയറും നാഭിയിലെ സുന്ദരമായ പൊക്കിളും അയാൾക്ക് വീണ്ടും ദൃശ്യമായി