നിർമ്മലയുടെ നിസാമുദ്ധീൻ എക്സ്പ്രസ്സ്‌ [Bency] 640

“നീ ബാത്‌റൂമിൽ പോയോ എന്ന്”

“അഹ് ഇല്ല അവിടെ… ആൾ ഉണ്ട്  .. പിന്നെ പോകാം ”

നിർമല പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു

“ഡാ ഇങ്ങോട്ട് താഴെ ഇറങ്ങി വന്നേ രണ്ടും മൊബൈൽ അവിടെ വെച്ചേ ”

നിർമല ദേഷ്യപ്പെട്ടു

പിള്ളേർ രണ്ടും താഴെ ഇറങ്ങി

ട്രെയിൻ വീണ്ടും നീങ്ങി തുടങ്ങുമ്പോൾ അയാൾ അതാ തിരികെ വന്നു

നിർമല ഇളയ മകനെ മടിയിൽ കയറ്റി ഇരുത്തി അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു

പക്ഷെ അയാളുടെ ആ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന ദൃശ്യം നിർമ്മലയുടെ മനസ്സിൽ നിന്ന് പോകുന്നില്ല

എന്തൊരു വലിപ്പം ആണ് അതിന്

‘സുധേവേട്ടന്റേത് മൂത്ത് നിൽകുമ്പോൾ പോലും അതിന്റെ പകുതി വലിപ്പമേ കാണൂ.. അപ്പൊ ഇയാളുടെത് മൂത്ത് നിൽകുമ്പോൾ എന്താകും അവസ്ഥ.. ഗദ പോലെ നിൽക്കുന്ന ആ മാകുടം  എന്തൊരു വണ്ണം ആണ് അതിന്’

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു പോയി നിർമ്മല

“അല്ല നിങ്ങൾ എന്തിനാ ഈ ചെറിയ ട്രെയിൻ കേറി പോകുന്നെ”

അയാൾ മക്കളോടായി ചോദിക്കുന്നത് നിർമല കേട്ടു

“അതിന് ട്രെയിൻ വലുത് ആണല്ലോ”

മൂത്തവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു

“അത് നിങ്ങൾ ഈ ട്രെയിനിൽ മാത്രം കേറിയിട്ടുള്ളത് കൊണ്ട് തോന്നുന്നതാ ഇതിലും മുട്ടൻ ട്രെയിൻ ഉണ്ടല്ലോ കണ്ടിട്ടില്ലേ ”

അയാൾ ചോദിച്ചു

“ചുമ്മാ പുളു അടിക്കല്ലേ അങ്കിൾ”

ഇളയവൻ പറഞ്ഞു

“ശെരിക്കും ഉണ്ടന്നെ ഇപ്പൊ ദാ അപ്പുറത്ത് ഉണ്ടാരുന്നു ഒരെണ്ണം നിങ്ങടെ അമ്മ കണ്ടല്ലോ അവിടെ നിർത്തി ഇട്ടിരിക്കുന്നത്”

അയാൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് നിർമല ഞെട്ടി

“ആണോ അമ്മേ അമ്മ കണ്ടോ ”

ഇളയവൻ ചോദിച്ചു

“ഉവ്വന്നെ നിങ്ങടെ അമ്മ നോക്കി നിക്കണത് ഞാൻ കണ്ടതല്ലേ…. മുട്ടൻ ആരുന്നു ചോദിച്ചു നോക്ക് അമ്മയോട്”