നിർത്തല്ലേ… ഡാ.. പ്ലീസ് 3 [പാർത്ഥൻ] 321

എന്ന    സന്ദേശം… നൽകുകയായിരുന്നു,   ശാരദേച്ചി…

രതി നിർവേദത്തിലെ   ജയഭാരതിയെ      പോലെ,   വെള്ളയും             വെള്ളയും   ധരിച്ചു,    ആൺകുലത്തെ   ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന   കുച       ദ്വയവും          തുളുമ്പുന്ന   നിതംബവും         കാട്ടി,   നടന്നു  വന്നത്,           ശരിക്കും  എന്റെ  കുട്ടനെ   അസ്വസ്ഥനാക്കി…   അവനെ   തഴുകി   ഉറക്കാൻ   പോന്ന   മന്ത്രം    എന്റെ കയ്യിൽ   ഇല്ലായിരുന്നു….

” വാ.. മോളെ… കുഞ്ഞ്   ഉറങ്ങീന്ന്    തോന്നുന്നു… (സ്വരം   താഴ്ത്തി ) മൊല    ചുരത്തുന്നല്ലോ,   മോളെ… ഒത്തിരി    ആവുമ്പോൾ… പിഴിഞ്ഞ്   കളേണം..   അകിടിന്   കേടാ,  അല്ലെങ്കിൽ..!”

” അല്ല  ചേച്ചി,  കുഞ്ഞു  ഇതേ വരെയും    ചപ്പിക്കൊണ്ട്   ഇരുന്നോണ്ടാണ്… ഏത്   നേരവും   അതിനു   മൊല    വേണം,   വായിൽ…   തെമ്മാടി…!”

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്  ചേച്ചി   പറഞ്ഞു…

അമ്മയും   അതിൽ    പങ്ക് കൊണ്ടു…

( അത് കൂടി   ആയപ്പോൾ,   ഞാൻ   ഉമിനീർ    ഇറക്കി… അമ്മ   പറഞ്ഞത്   പോലെ,   എനിക്കും   പിഴിയാറായി..!)

” പിന്നെ… എന്തുണ്ട്   മോളെ… വിശേഷം…?  അങ്ങോട്ട്‌   ഒന്ന്   ഇറങ്ങണോന്ന്    വിചാരിച്ചിട്ട്,  എങ്ങനെയാ…?                 കാര്യം   മൂന്നു      പേരേ  ഉള്ളു… നീ   കണ്ടില്ലേ…? ”

ചൂലിന്    ഓലക്കാൽ   ചീകിക്കൊണ്ട്,     അമ്മ  പറഞ്ഞു..

അപ്പോഴാണ്,     ചേച്ചി   അമ്മേടെ   പുരികം   ശ്രദ്ധിച്ചത്..

” ചേച്ചി… പിരിവം     എടുത്തോ..? ”

ശാരദേച്ചി    ചോദിച്ചു…

” അയ്യോടി… അറിയാൻ   താക്കോണം    ഉണ്ടോ…? ഒരായിരം   പ്രാവശ്യം              പറഞ്ഞതാ… ഞാൻ… നാണക്കേടാന്നു… വേണ്ട.. വേണ്ടാന്ന്…          ചെക്കനും   അച്ഛനും   കാണുമ്പോൾ   ഇനി…  അയലത്തെ   വാസന്തിയുടെ    നിർബന്ധം   കൊണ്ടാ… ശ്ശോ… വേണ്ടായിരുന്നു…!”

അമ്മ    ചമ്മിക്കൊണ്ട്   പറഞ്ഞു..

1 Comment

Add a Comment
  1. പൊന്നു.?

    കഥയും അവതരണവും സൂപ്പർ…..
    പക്ഷേ പേജ് വളരെ കുറവാണ്…..
    ഇതുപോലുള്ള കഥകൾ, ചുരുങ്ങിയത് 25+ പേജ് എങ്കിലും വേണം.

    ????

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *