നിഷ എന്റെ അമ്മ 12 [സിദ്ധാർഥ്] 2113

ഞങ്ങൾ ഫുഡ് കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അത് കഴിഞ്ഞ് എഴുനേറ്റ് അച്ഛൻ പറഞ്ഞ സ്ഥലത്തേക്ക് നടന്നു. പോവുന്ന വഴി “സുധിഷേ…”എന്ന് ഒരു വിളി കേട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.”അഹ് രവീന്ദ്രാ…”എന്നും പറഞ്ഞു അച്ഛൻ അയാൾക്ക് കൈ കൊടുത്തു. ഓ അപ്പൊ ഇതാണ് അച്ഛൻ പറഞ്ഞ രവീന്ദ്രൻ, ഈ റിസോർട്ടിന്റെ ഉടമ.
രവീന്ദ്രൻ : എത്ര നാള് ആയാട നിന്നെ കണ്ടിട്ട്, നീ എപ്പോഴാ ദുബായയിൽ നിന്ന് വന്നേ?
അച്ഛൻ : രണ്ട് ദിവസം ആയാട, എന്റെ അമ്മ മരിച്ചു കഴിഞ്ഞ ദിവസം അതിന് വന്നതാ.
രവീന്ദ്രൻ : അയ്യോ ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലാലോ, പണ്ട് നിന്റെ വീട്ടിൽ ഒക്കെ ഞാൻ വരാറുള്ളത് അല്ലെ, ശേ അറിഞ്ഞില്ല.എന്താ പറ്റിയത്?
അച്ഛൻ : നെഞ്ചിൽ വേദന ആയിരുന്നുടാ…
രവീന്ദ്രൻ : മ്മ്… അപ്പൊ ലീവിന് വന്നിട്ട് ഫാമിലി ആയിട്ട് കറങ്ങാൻ വന്നത് ആണല്ലേ.
അച്ഛൻ : മ്മ് അതേടാ ഞാൻ നാളെ കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു പോവും, പിന്നെ പുതിയ ഒരു കാർ എടുത്തു. അതുകൊണ്ട് ചെറിയ ഒരു ട്രിപ്പ്‌.
രവീന്ദ്രൻ : അത് നന്നായി, നിഷേ നമ്മളെ ഒക്കെ ഓർമ ഉണ്ടോ?
അമ്മ : പിന്നെ ഇല്ലാതെ അതല്ലേ ഇവിടേക്ക് തന്നെ വന്നത്..
രവീന്ദ്രൻ : അഹ് അത് നന്നായി, പിള്ളേർ ഒക്കെ വലുതായല്ലോ… നിങ്ങൾ ഇപ്പൊ എവിടെക്കാ?
അച്ഛൻ : ക്യാമ്പ് ഫയർ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവിടെക്കാ..
രവീന്ദ്രൻ : എന്നാ നിഷേ നിങ്ങൾ നടന്നോ, ഞങ്ങൾ ഒന്ന് സംസാരിക്കട്ടെ.നേരെ പോയി ആ സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങിയ മതി അവിടെ ആണ്.
അമ്മ : അഹ് ശെരി…
ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും അവിടേക്ക് നടന്നു.ക്യാമ്പ് ഫയർ ന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു. ഞാൻ അതിന്റെ ചുറ്റും നോക്കി. ഒരു തരം വശ്യമായ കാലാവസ്ഥ. അവിടെ ക്യാമ്പ് ഫയറിന്റെ വെളിച്ചം മാത്രമേ ഉള്ളു. ഞാൻ അതൊക്ക നോക്കി നിന്നു. ആ സമയം അച്ഛൻ കൈയിൽ ഒരു കവർ ആയിട്ട് നടന്നു പോവുന്നത് കണ്ടു. ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. അമ്മക്ക് തണുപ്പ് അത്രക്ക് പറ്റുന്നില്ല. അമ്മ ഒരു പുതപ്പ് വച്ച് മൂടി ഇരിക്കുകയാണ്.
ഞാൻ : അച്ഛൻ ഒരു കവർ ആയിട്ട് നടന്നു പോവണ്ടായല്ലോ…
അമ്മ : അഹ് അത് ആ രവീന്ദ്രൻ ആയിട്ട് കമ്പനി കൂടാൻ ആയിരിക്കും.
ഞാൻ : നിങ്ങൾ ഇവിടെ അല്ലെ ഹണിമൂൻന് വന്നത്?
അമ്മ : അതെ അന്ന് ഇത്ര സെറ്റപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…
ഞാൻ : അന്ന് എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു?