നിഷ എന്റെ അമ്മ 20 [സിദ്ധാർഥ്] 1336

“നിഷേ ഒരുപാട് നന്ദി. ഇനി ഇപ്പൊ മരിച്ചാലും വേണ്ടില്ല….”മുനീർ പറഞ്ഞു.

“നീ പോവണോ നിഷേ, നിക്ക് നമുക്ക് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് പോവന്നെ, ഫുഡ് ഒക്കെ കഴിച്ച് ഒന്നുകൂടി ചില്ല് ചെയ്യാം…”മഹേഷ്‌ അവളോട് ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ എല്ലാം കേൾക്കാൻ ആണ് പറയുന്നത്. ഇത് ഇവിടെ കഴിഞ്ഞു. ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല, ഒരിക്കലും. ഒരു ദേശ്യത്തിന്റെ പുറത്ത് എനിക്ക് പറ്റിപോയത് ആണ്. ഇത് സിദ്ധു അറിഞ്ഞട്ടില്ല. അവൻ അറിഞ്ഞാൽ അറിയാലോ… അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ആയിട്ട് അറിയിക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ഇത് ആരെങ്കിലും അറിയോ, ഇനി നിങ്ങൾ എന്റെ പിന്നാലെ നടക്കുകയോ ചെയ്താൽ കളി മാറും… ഞാൻ പോവുന്നു. ഞാൻ പാന്റി നീ വച്ചോ ഒരു ഓർമ്മക്ക്…. ”

അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ അവിടെ നിന്നുപോയി. അവളുടെ പെട്ടന്ന് ഉള്ള ഭവമാറ്റത്തിലും സംസാരത്തിലും അവർ കിളി പോയി നിന്നു.പെട്ടന്ന് അവൾ തിരിച്ചു വന്നു.

“ഇയാൾ രാവിലെ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നേരാണോ. സിദ്ധു നിങ്ങളോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കാശ് വാങ്ങിയോ….?”അവൾ ചോദിച്ചു.

“അവൻ അന്ന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ കാശ് വാങ്ങി എന്നൊക്ക ഇവൻ ചുമ്മാ തള്ളിയതാ….”

അത് കേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

“വീണ്ടും തല്ല് കൊല്ലേണ്ടി വരുവോ അളിയാ…?”മഹേഷ്‌ ചോദിച്ചു.

“എന്നാൽ എന്താടാ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു കളി കിട്ടിയില്ലേ….”

പുറത്ത് കറങ്ങി നടന്ന് മനസ്സ് ഒന്ന് ശാന്തം ആയപ്പോ ഞാൻ ഫോൺ ഓൺ ആക്കി. സോനയുടെ മിസ്സ്‌ കാൾ ഉണ്ട്. ഞാൻ അവളെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.