നിശ 1 [Maradona] 315

‘നമുക്ക് നടന്നിട്ട് വന്നാലോ?, ഞങ്ങടെ ഹോസ്പിറ്റലിന്റവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റി വരാം, അടുത്ത് തന്നെയാണ്.’

‘ആയിക്കോട്ടെ അഞ്ച് മിനിറ്റ്. ഞാന്‍ ഡ്രസ്സ് ചേഞ്ച് ചെയ്തിട്ട് വരാം’.

പോകാമെന്നേറ്റു ബാഗില്‍ നിന്നും ഷര്‍ട്ടും ജീന്‍സും എടുക്കുന്ന കണ്ട് സ്മിത റൂമില്‍ നിന്നിറങ്ങി.

ഡ്രസ്സ് മാറി ഹാളിലേക്ക് ചെന്നപ്പോള്‍ സ്മിത പോകാന്‍ റെഡിയായി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മുടി കെട്ടി വച്ചത് ഒഴിച്ചാല്‍ മറ്റ് തയ്യാറെടുപ്പും ചെയ്തിട്ടില്ല വീട്ടിലിട്ടിരുന്ന ട്രാക്ക് പാന്റും ടീഷര്‍ട്ടും തന്നെയാണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത് ഞങ്ങള്‍ പുറത്തു നടക്കാനിറങ്ങി.

സ്മിത ഇവിടെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ നേഴ്‌സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു മൂന്നു വര്‍ഷത്തോളമായി ഇവിടെ എത്തിയിട്ട്. പഠിച്ചതും ഇവിടെയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇവിടുത്തെ ആളായി അവള്‍ മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു

ചുറ്റും നഗരത്തിലെ തിരക്കും പരക്കംപാച്ചിലും ഒക്കെ കണ്ടു ഞാന്‍ അവള്‍ക്കൊപ്പം നടന്നു.

എല്ലാവരും തിരക്കിലാണ് ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ കാര്യങ്ങള്‍ക്കായി നെട്ടോട്ടമോടുന്നു. ചുറ്റുമുള്ളതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ ആര്‍ക്കും സമയമില്ല.

‘അതേ മനുഷ്യ, ഇതിലും നല്ലത് ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കുന്നതാണ്. വല്ലതും ഒന്ന് വാ തുറന്നു സംസാരിക്കുമോ അനീഷേട്ടന്‍ ഇങ്ങാരെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്‍ നൂറ് നാവാണ്. ഇതിപ്പോ ഒരു മിണ്ടാപ്രാണി ആണെന്ന് ഞാന്‍ കരുതിയില്ല.”

ഞാന്‍ മിണ്ടാതെ നടക്കുന്നത് കണ്ടു അവള്‍ മുന്നില്‍ കയറി നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

സ്മിതയെ പറ്റി അനീഷ് മുന്നേ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഒരു വായാടി ആണെങ്കിലും പാവമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് കസിന്റെ കൂട്ടുകാരന്‍ മാത്രമായ എന്നെ അവളുടെ ഫ്‌ലാറ്റില്‍ അവള്‍ക്കൊപ്പം താമസിക്കാനവള്‍ സമ്മതിച്ചത്. അതുതന്നെ ഞാന്‍ അവളോട് ചോദിച്ചു.

”നീയെന്താ കസിനായ അനീഷിന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് മാത്രമായ എന്നെ കൂടെ ഫ്‌ലാറ്റില്‍ താമസിക്കാം എന്ന് സമ്മതിച്ചത്. നീ ഒറ്റയ്ക്ക് പലപ്പോഴും ഫ്‌ലാറ്റില്‍ കാണുകയെന്ന് അറിയാം എന്നിട്ടും? ”

വീണ്ടും നടന്നു കൊണ്ട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു

ആദ്യം അവള്‍ ഒന്നു ചിരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്

മുഖത്ത് വീണ മുടി ഇടതുകൈവിരലുകള്‍ കൊണ്ട് അതു കേട്ട് അവള്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി