നിശാഗന്ധി [വേടൻ] 390

ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് നോക്കിയ ഞാൻ കാണുന്നത് നിറഞ്ഞ മിഴികളിലെ വേദന അല്ലായിരുന്നു, മറിച്ചു ശാന്ത ഭവമായിരുന്നു.. ഡ്രെസ്സൊക്കെ മാറിയ ലക്ഷണം ഉണ്ട്.. ന്നെ ഒന്ന് നോക്കി അകത്തേക്ക് വരാൻ ക്ഷണിച പോലെ അവനാ ഡോറിന്റെ സൈഡിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു..
അപർണ്ണ അവനെ ക്രൂദമായി നോക്കി ഞാനുമായി അകത്തേക്ക് നടന്നു.

ഹാളിൽ ഇരിക്കുന്ന നേരം ഞാൻ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു, ന്നാൽ അവനെന്നെ ഒന്ന് നോക്കുന്നു കൂടിയില്ല..

“” സിദ്ധു….? “” അപർണ്ണ അവിടെ നിറഞ്ഞ മൗനത്തെ ഇല്ലാതാക്കി അവനെ വിളിച്ചു.അവൻ അപർണ്ണക്ക് നേരെ മുഖം ചലിപ്പിച്ചു.

“” സിദ്ധു. ന്താ ഇതോ… “” അവളെ പറഞ്ഞവസാനിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ കോളിങ് ബെൽ മുഴങ്ങി.. ഞങ്ങൾ മൂന്നാളും ഒരുപോലെ ഡോറിലേക്ക് നോക്കി…

“” പഠിക്കാൻ പിള്ളാര് വന്നതാവും… “” ഞനൊരു സംശയം പറഞ്ഞതും അവനതിന് ശെരിവച്ചു,

“” വേണ്ട ഞാന്തുറക്കാം… “” അവൻ എണീക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഞാനവനെ തടഞ്ഞു, പതിയെ ഡോറിനരികിലേക്ക് നടന്നു.

ഡോർ തുറന്നതും ഞാൻ തെറിച്ചു വീണതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.

മീനാക്ഷി… ന്ന് അലറി അവൻ വന്നെന്നെ പൊതിഞ്ഞു

അത് കണ്ട് അപർണ്ണ ന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിയതും, ഞങ്ങളെ രണ്ടാളേം അവൻ വേഗന്ന് അവന്റെ പിന്നിലേക്ക് മാറ്റി നിർത്തി.

“” സോറി… സോറി കേട്ടോ… “” കതകും തുറന്ന് ബ്ലാക്ക് ജാക്കറ്റ് ഇട്ട രണ്ട് പേർ അകത്തേക്ക് വന്നു, അതിൽ ഒരുവൻ നല്ല ശരീരം ഉള്ളവനും മറ്റൊരുത്തൻ ഒരു പയ്യനും ആയിരുന്നു.

സിദ്ധു അവനെ തന്നെ നോക്കി നില്കുന്നു, അപർണ്ണ ന്തോ പറയാൻ അവന്റെ പുറകിൽ നിന്നും മുന്നിലേക്ക് വരാൻ തുടങ്ങിയതും സിദ്ധു ഉടനെ അവളെ തടഞ്ഞു, ന്നിട്ട് വേണ്ടെന്ന് തലയനക്കി, ആ മുഖത്തു ദേഷ്യം നിറഞ്ഞിരുന്നു, തല പതിയെ അവനിലേക്ക് ക്കൊണ്ട് വന്നതും