നിശാഗന്ധി 2 [വേടൻ] 315

പിന്നെ ക്ലാസ്സിൽ ചെന്ന് പിള്ളേരെ ല്ലാം കണ്ട് സംസാരിച്ചു പരിചയപെട്ടു, കുറച്ചാളുകൾ ആൺകുട്ടികൾ വന്നു ബോഡിയെ കുറിച്ചൊക്കെ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു, പിള്ളേരെല്ലാം കൊള്ളാം, അങ്ങനെ വൈകിട്ട് പോകാൻ നേരം ഞാനാ പെണ്ണിനെ വീണ്ടും കണ്ടു പക്ഷെ ന്നെ കണ്ട് മുഖം തരാതെ ഓടുകയാണ് ചെയ്തതെന്ന് മാത്രം.

ഞങ്ങളു പിന്നെ കുറച്ച് കറങ്ങിയടിച്ചു നടന്നു നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു, ന്നെ വീട്ടിലാക്കി അവൻ വീട്ടിലേക്ക് പൊയി, ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ മുറ്റത് ഒരു ആക്ടിവ ഇരിപ്പുണ്ട്,

ഇതാരാടാ ന്നും മനസിലോർത് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി,

“” ഞാൻ നിന്നെ നോക്കി ഇരിക്കയായിരിന്നു… കോളേജിൽ പോയി തുടങ്ങിയല്ലേ… നന്നായി.. “””

കുടുംബ വക്കിലായ സന്ദീപേട്ടനായിരുന്നു അത്, പുള്ളിടെ അച്ഛനായിരുന്നു ആദ്യത്തെ വ‌ക്കിൽ പുള്ളി മരിച്ചപ്പോ മോനായി..

“‘ അത് പോട്ടെ… ന്താ യേട്ടാ.,,ന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ…??””

എനിക്ക് നേരത്തെ മുതലേ പുള്ളിയെ അറിയാം..പിന്നി വരവ് കുടുംബക്കാർ വല്ല വള്ളിയും ഒപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടോ ന്നൊരു പേടി അതോണ്ട് ചോദിച്ചു പോയതാണ്

“” ഏയ്യ്… ന്ത്‌ പ്രശ്നം… അതൊന്നുമല്ലെടാ…
അച്ഛൻ മരിക്കുന്നതിന് മുന്നേ എന്നെ ഏൽപ്പിച്ച ഒരു കാര്യമുണ്ടായിരുന്നു… അത് നിന്റെ പേരെന്റ്സ് നിനക്കായി കരുതിയ കുറച്ച് പേപ്പേഴ്സ് നിന്നെ ഏൽപ്പിക്കുക നന്നതാണ്… ന്തോ കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾക്കിടയിൽ പെട്ട് കുറച്ച് ലേറ്റ് ആയി… അറിയാം… സോറി… “”

“” ഏയ്യ് സോറിയൊന്നും പറയല്ലേ മനുഷ്യ നിങ്ങള്‌.. അല്ലേലും ഞനതൊക്കെ പണ്ടേ മറന്നതാ… ഇപ്പോ എങ്ങനെ കയ്യിൽ ഉണ്ടോ അതോ പിനേം മറന്നോ നിങ്ങളത്… “”