നിശാഗന്ധി 2 [വേടൻ] 315

ഞാൻ ബൈക്കിന്റെ കിക്കർ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി, ഇട്ടിരുന്ന ഡ്രെസ്സ് മാറി ഒരു ടി ഷർട്ടും ട്രാക്ക് പാന്റും എടുത്തിട്ടു, നേരെ കോളേജിന്റെ ലേഡീസ് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് വെച്ചു വിട്ടു. ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോ മുറി ഏത് ഫ്ലോറിൽ ആണെന്ന് ഒരു കൺഫ്യൂഷൻ, അവനെ വിളിച്ചാലോ… വേണ്ട നുമ്പേ തന്തക്കെ വിളിച്ചുള്ളൂ.. ഇനി വിളിച്ചാ അവൻ ഇവിടെ വന്ന് മുത്തിക്കും മുത്തിടെ മുത്തിക്കും വിളിക്കും..

ഇനിയെന്താ ഒരു പോംവഴി…!! ഞാൻ അവിടെ ആ അത്യാവശ്യം വല്യ മതിലിനോട് ചേർന്ന് നിന്ന് ആലോചിച്ചു, ഹ്മ്മ്മ്………………………….!!!

ആഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്

കിട്ടിപ്പോയി…. ആൻഡ്രേസ്സ… പൊന്ന് മോളെ..

ഞാൻ ധൃതിയിൽ ഫോൺ അരയിൽ നിന്നും എടുത്ത് ആൻഡ്രേസ്സക്ക് കാൾ ചെയ്തു. ആദ്യത്തെ 8 കോളിനോടുവിൽ അവൾ ഒരോറക്കച്ചടപ്പോടെ ഫോൺ ചെവിയിലേക്ക് വെച്ചു.

“” ന്താടാ പട്ടി ഒറങ്ങാനും വിടുലെ…. “” വള വള ശബ്ദത്തിൽ അവളുടെ കയ്യിന്നും കിട്ടി..

“” ന്റെ പൊന്നാര മോളല്ലേ… ഞനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചാ സത്യം പറയോ ന്റെ പൊന്ന്….?? “”

മറുപടി ഒരു മൂളലായിരുന്നു, അതും കുറച്ച് നേരത്തിനു ശേഷം.

“” ഞാനെടക്ക് കാണുലെ ഒരു സിനിയർ പെങ്കൊച്ചിനെ…?? “” ഞനൊന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തി.

“” ആര് സ്റ്റെഫിചേച്ചിയോ…?? “”

സ്റ്റെഫിന്നാണോ പേര്… കൊള്ളാം സ്റ്റെഫി… നല്ല പേരാല്ലേ… നികിഷ്ടപ്പെട്ടു… ഐ ലൈക് ഇറ്റ്…!

ഞാൻ അതേയെന്ന് ചോദിച്ചെങ്കിലും മറുപടി ഒന്നുവന്നില്ല… ഇവള് ഉറങ്ങിയാ…??

“” ആൻഡ്രേസ്സ… ടി നീ ഉറങ്ങിയോ..?? “‘