നിശാഗന്ധി 2 [വേടൻ] 315

“” ന്നെ കാണാനോ…? ന്തിന്.?? അതുമി നേരമല്ലാത്ത നേരത്ത്…?? “” അവളെനിക്ക് നേരെ പുരികം വളച്ചു.

“” അതുപ്പിന്നെ ചേച്ചി.. കിടന്നിട്ട് ഒറക്കം വന്നില്ല… വന്ന് കണ്ടില്ലേ ചത്തു പോകുന്ന് തോന്നി.. “”

ഞാൻ നിന്ന് വിയർത്തു,ന്റെ മറുപടി കേട്ടതും ആ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.. മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ ചെറു വിയർപ്പു തുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞു.
മുന്നിൽ ഇറനോടെ അർത്ഥനക്തയായ ഒരു പെണ്ണ് ന്നോട് അല്പം ചേർന്ന് ആ ബാത്‌റൂമിൽ ഒതുങ്ങി നിൽക്കുന്നു ന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞതും ഞനൊന്ന് ത്രസിച്ചു പൊയി.

“” അഹ്… ആഹ്ഹ്…നിനക്ക് തോന്നും… അതോണ്ട് ഇനിയിവിടെ നിന്ന് വിയർക്കാതെ മോൻ വീട്ടി പോവാന്നോക്ക്… മ്മ് ചെല്ല്…. “”

ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു അവളാ ഡോറിന്റെ കൊളുത്തെടുക്കാൻ നോക്കിയതും, ഞാൻ അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു വിലക്കി,

“”അതല്ല ചേച്ചി…നിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്..””

അവളെന്റെ കയ്യിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയതും ഞാനാ കൈയെടുത്തു, ഒന്നും പറയാതെ അവളാ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്താരും ഇല്ലെന്നുറപ്പിച്ചു വെളിയിലേക്കിറങ്ങി, ഞാൻ അതെ നിൽപ്പ്..
ഇനി ചിലപ്പോ നിക്ക് തോന്നിയത് പോലെ ഒന്നും കാണില്ലേ..

“” സാറ് ഇറങ്ങുന്നില്ലേ…അതോ ഇവിടുള്ളൊരു മുഴവൻ വന്നിട്ടേ പോകുന്നുള്ളോ… “”

ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി പതിയെ വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു, ഉള്ളിൽ അല്പം ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നയാ പ്രതീക്ഷയും ഇല്ലാണ്ടായി,
ഞാനവളെ നോക്കാതെ പതിയെ പുറകിലേക്ക് നടന്നു,,

“” ടാ… ചെക്കാ…. “” പക്ഷെ ആ വിളി ഞാൻ കേട്ടില്ല. അല്ലെങ്കിലും കേൾക്കാൻ പറ്റുന്ന സാഹചര്യമായിരുന്നില്ല.