നിശാഗന്ധി 4 [വേടൻ] 293

“” പിള്ളേരെ… മറന്നതല്ല കേട്ടാ, നാളെ എല്ലാത്തിനേം പുറത്ത് വിട്ടേക്കാം… “” കൂട്ടിലേക്ക് കുറച്ച് തീറ്റ കൂടെ ഇട്ട് ഞാൻ കിട്ടിയ മുട്ട യുമായി അകത്തേക്ക് നടന്നു, ഏകദേശം മുപ്പത് മുട്ട ഞാൻ കണ്ടുള്ളു, ആഹ്ഹ് ബാക്കി നാളെ നോകാം..

നേരെ ഫ്രിഡ്ജിലേക്ക് വെച്ചു അതിൽ നിന്നും ഒരു മൂന്നു മുട്ട കയ്യിലെടുത്തു പുഴുങ്ങാൻ നിട്ടു,
പൊടിയും കുഴച്ചു നില്കുമ്പോ പിന്നിൽ ഒരു കാൽ പെരുമാറ്റം, നോക്കുമ്പോ പെണ്ണാണ്,

കട്ടളപടിയിൽ ന്നെ നോക്കി കൈ കെട്ടി നിക്കയാണ്,, മുഖം തെളിഞ്ഞിട്ടില്ലപ്പോളും.

ഞനൊന്നവളെ നോക്കി, ഒരു പിങ്ക് ബനിയനാണ്, കൂടെ ഒരു കൂട്ടി പാവാടയും, മുടി ന്റെ ടൗവൽ ക്കൊണ്ട് കെട്ടി വെച്ചിട്ടുണ്ട്, മുഖത്തേക്ക് അനുവാദമില്ലാതെ വീണു കിടന്ന മുടികൾ ഇപ്പോഴും അലസത കാണിക്കുന്നു,

മുഖത്തേക്ക് ഭംഗി കൂട്ടാൻ, ചെറുതായി കണ്ണെഴുതിട്ടുണ്ട്, ഒരു ചെറിയ പൊട്ടും,

ഞാൻ നോക്കുന്നത് കണ്ടതും പിണക്കത്തിലവൾ മുഖം വെട്ടിച്ചു,

“” പയ്യെയൊക്കെ വെട്ടി തിരിക്കെന്റെ പെണ്ണെ… ന്തകിലും പറ്റിയാ നിക്കാ നഷ്ടം… “”

അത് പുള്ളിക്കാരിക്ക് നന്നായി സുഖിച്ചെങ്കിലും പുറത്ത് കാട്ടില്ല. ഞാൻ പൊടി കുഴച്ചു കൊണ്ടിരുന്നിടത്തേക്കവൾ വന്നു,

“” മാറങ്ങ്ട്..ഞാഞ്ചേയിതോളാം.. “” ന്നെ തള്ളി മാറ്റിയവള മാവ് കുഴക്കാൻ തുടങ്ങി, ഞാൻ ഒരു ചിരിയോടെ കൈ കഴുകി, പിന്നിലൂടെ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നു മുഖമവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് അമർത്തി, അവളൊന്ന് എരിവ് വലിച്ചതും,

“” ദേഷ്യണോ ന്റെ പെണ്ണിനെന്നോട്…,””

മുന്നിലേക്ക് വീണു കിടന്ന മുടി ഞാൻ വകഞ്ഞു മാറ്റി ചോദിച്ചതും പെണ്ണോന്ന് കുറുകി,