നിശാഗന്ധി 9 [വേടൻ] 150

 

 

ന്നാൽ ന്റെ പിണക്കതോടൊപ്പം അവളവളുടെ പുഞ്ചിരിം തൂകി ഓടി എനിക്കൊപ്പമെത്തി.

 

 

“” ഹാ അങ്ങനെ പിണങ്ങല്ലേ ന്റെ കൊച്ച്..അങ്ങനെ ന്റെ കൊച്ച് പിണങ്ങിയ ചേച്ചിക്കത് വിഷമാവുല്ലേ… “”

 

അവളെന്റെ തോളിലേക്ക് ഒന്നെത്തി കൈ ഇട്ടതും ന്റെ വലത് കൈ വളുടെ പിന്നിലൂടെയിട്ട് ആ തുടയിലൂടെ അവളെ ഞാനെടുത്തുയർത്തി..

 

മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചവൾ കള്ളകണ്ണിറുക്കി ന്റെ ചുണ്ടിലൊന്ന് മുത്തിയകന്നു.

ന്റെ പ്രാണനെയും നെഞ്ചിലേറ്റി അകത്തേക്ക് നടന്നു.

 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

 

പിണക്കത്തിനും സ്നേഹത്തിനും ഒടുവിൽ ഹാളിലെ വെള്ള സോഫയിലേക്ക് അവളിരുന്നു, തറയിലെ തണുപ്പേറ്റ് ഞാൻ അവൾക്ക് ചാരെയും, അത് കണ്ടവളെന്റെ മേലേക്ക് ആ സ്വർണ്ണകൊലുസ്സിട്ട വെളുത്ത പാതങ്ങൾ ഇറക്കി വെച്ചു.

ഒരു ചിരിയോടെ ഞാനാ കാലിനേം പരിപാലിച്ചു അവൾക്കൊപ്പം ടീവിലേക്ക് കണ്ണ് പായിച്ചു.

 

“” ചെക്കാ…. “”

 

ഇടക്കെപ്പോളോ മുറിഞ്ഞു പോയ അവളുടെ കാലിലെ സുഖം നഷ്ടമായതും അവളാ കൊലുസ്സൊന്നിളക്കി,

 

 

“” കേക്കണണ്ട്… പറഞ്ഞോ..! “”

 

ടിവിയിലെ ശ്രദ്ധ വിടാതെ തന്നെ ഞാനവളുടെ വിളികേട്ടു.

 

 

“” നമ്മക്കൊന്ന് വീട്ടി പോയാലോ…?? “”

 

 

ഞാനവളെ മുഖമുയർത്തിയൊന്ന് നോക്കി, ചിരിയോടെ ന്നെയും നോക്കി അവളങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നു.

 

 

“” അതെന്താ പെട്ടെന്ന് ഒരു മോഹം..?? “”

 

 

പഴേ പടിയിരുന്നു ഞാൻ വീണ്ടും ടീവിലേക്ക് ശ്രദ്ധ കൊടുത്തു.

അപ്പോളേക്കും ന്റെ മേലുള്ള ആ വെളുത്ത കാലവൾ എടുത്ത് മാറ്റി ന്റെ തൊളിലൂടെ കയ്യിട്ട് ന്നെ ചേർത്തു നിർത്തി, സോപ്പാണല്ലോ…