ഞാൻ ഭാഗം 1 [Pony boy] 170

ഇല്ല…ക്ലാസിലെ പെൺകുട്ടികളിൽ മൂന്നുനാലുപേരോട് മാത്രമേ എനിക്ക് friendship ഉള്ളു. അതിൽ ആശ പെടുകയുമില്ല.. എല്ലാ ക്ലാസിലെയും പോലെ ആക്റ്റീവ് ആയ ഗേൾസിനും ബോയ്സിനും ഗ്രൂപ്പും ഗാങ്ങും ഒക്കെ ഇവിടെയും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ പ്രധാനപെട്ട രണ്ടു ഗ്രൂപ്പുകൾ ഫയാസിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ബോയ്സിന്റെ ഗാങ്ങും അൻസിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ഉള്ള പെൺകുട്ടികളുടെ ഗ്രൂപ്പും ആണ്…ആശ ആൻസിയുടെ ഗാങ്ങിലെ ആക്റ്റീവ് മെമ്പർ ആണ്..ഞാൻ പക്ഷെ ഈ ഗ്രൂപ്പിൽ ഒന്നും പെടാത്തയാളും..

ആൻസിയും കൂട്ടുകാരികളും നല്ല അലമ്പും ചെറിയ കുരുത്തക്കേടുകളും ഒക്കെ ആയിരുന്നെങ്കിലും എല്ലാം നല്ലോണം പഠിക്കുന്നവരും ഹൈ ഫാമിലിയിൽ നിന്ന് വന്നവരുമായതിനാൽ ടീച്ചേഴ്സിനൊക്കെ അവരെ നല്ല കാര്യമായിരുന്നു. എന്നാൽ ഫയാസിന്റെ ഗ്രൂപ്പിനെ കുറിച്ച് ടീച്ചേഴ്സിന് അത്ര നല്ല അഭിപ്രായമില്ലായിരുന്നു… ഫെസ്റ്റ്, ആർട്സ്, Iv, തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾക്കെല്ലാം ഈ ഗ്രൂപ്പുകൾ തമ്മിൽ അഭിപ്രായവ്യത്യാസം ഉണ്ടാവുക പതിവ് കാഴ്ചയായിരുന്നു. ഞാൻ പക്ഷെ ഇതിലൊന്നും ഇടപെടാതെ മാറിനിന്നു.

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ അവസാന വർഷം ഞങ്ങൾ ഗോവക്ക് ടൂർ പോയി. അവിടെ വച്ചു ഒരു ദിവസം വൈകുന്നേരം ഹോട്ടലിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ. ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ റേഞ്ച് പ്രോബ്ലെംകാരണം കാൾ പോകുന്നില്ല… റേഞ്ച് കിട്ടാനായി ഞാൻ മുകളിലത്തെ നിലയിലേക്ക് പോയി. മുകളിലത്തെ വരാന്തയിൽ സംസാരം കേട്ടു ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ അൻസിയും മറ്റു അഞ്ചു പേരും കൂടി അവിടിരുന്നു മദ്യപിക്കുകയാണ്.. ആൻസിയെ കൂടാതെ ആശ, ശ്രീജ, അഞ്ചു, ആതിര, അഞ്ജലി എന്നിവരാണവർ..

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ധൃതിയിൽ താഴേക്ക് ഓടി പോന്നു. താഴത്തെ നിലയിലേക്ക് ധൃതിയിൽ ഓടിവരുന്ന എന്നെക്കണ്ട ജെസ്റ്റിൻ എന്നോട് കാര്യമെന്തെന്ന് തിരക്കി. ആ വെപ്രാളംത്തിന് ഞാൻ കണ്ടകാര്യം അവനോട് പറഞ്ഞുപോയി. അവനാണെങ്കിൽ ഫയാസിന്റെ വലകൈയും. ഫയാസിന്റെ ചെവിയിലെത്താൻ അധികസമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.

അവരുടെ ഗുഡ് ഗേൾസ് ഇമേജ് തകർക്കാൻ കാത്തിരുന്ന ഫയാസ് അപ്പോൾ തന്നെ ടൂറിൽ ഒപ്പംഉണ്ടായിരുന്ന സ്റ്റാഫിനെ വിവരം അറിയിച്ചു. സ്റ്റാഫിനെയും മറ്റു കുട്ടികളെയും ഒപ്പം കൂട്ടി അവൻ അവരെ ആറുപേരെയും കൈയോടെ പിടിച്ചു. അപ്പോഴത്തെ അവരുടെ അവസ്ഥ ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ ഊഹിക്കാമല്ലോ അതിനിടയിൽ ഞാനാണ് അവരെ കണ്ടതെന്നും ഞാൻ ആണ് ഫയാസിനെ അറിയിച്ചതെന്നും അവരുടെ മുന്നിൽ വെച്ചുതന്നെ ഫയാസ് വെളിപ്പെടുത്തി. അതുകേട്ട അൻസി എന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കിയത് ഇപ്പോഴും ഞാൻ ഭയത്തോടെ ഓര്ക്കുന്നു. അത്രയ്ക്ക് ദഹിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു ആ നോട്ടം…

പ്രശ്നം അവിടേം കൊണ്ട് തീർന്നില്ല… കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ കോളേജിൽ എല്ലാവരും അറിഞ്ഞു… അവരുടെ പേരെൻസിനെ വിളിപ്പിച്ചു അവർ അവരുടെ മുന്നിലും നാറി…
രണ്ടു മാസത്തിനുള്ളിൽ ഫൈനൽ എക്സാംമും കഴിഞ്ഞതോടെ എല്ലാവരും പലവഴിക്കായി. ജോലിക്കായുള്ള എന്റെ അലച്ചിലിൽ അവരെയെന്നല്ല ഒരു സഹപാഠിയെയും ഞാൻ ഓർക്കാതെ ആയി.

ആ ഗാങ്ങിലെ ആശയാണിപ്പോൾ എന്നെ ഇന്റർവ്യൂ ചെയ്യാനായി മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നത്…വയറ്റിൽ ഒരു വിങ്ങൽ പോലെ… പെട്ടന്ന് തൊണ്ട വരണ്ടപോലെ…

“ഗുഡ് മോർണിംഗ്..”.. “മാം.. ” ( മാം എന്ന് വിളിക്കണോ എന്ന് ശങ്കയോടെ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു…)