ഞാനും എന്റെ ചെറിയമ്മയും [Rahul Krishna] 1762

“”ഇപ്പഴത്തെ കുട്ട്യോൾ ഒക്കെ ഏത് നേരോം ഈ ഫോണിലാ ”

ഞാൻ ഒന്ന് തലയുയർത്തി അവരെ നോക്കി.

“പിന്നല്ലാതെ. കുട്ടു ഒക്കെ ഏത് നേരോം ഫോണിലാ” എന്റെ ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. ശേഷം ഫോണിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“കുട്ടു ഒക്കെ വെല്ല്യ ആൾക്കാർ ആയിപോയി. ഇപ്പൊ കണ്ടാ ഒന്നും മിണ്ടില്ല “.

അവിടെ ഇരുന്ന ഏതോ ഒരു അമ്മൂമ്മ പറഞ്ഞു. ഞാൻ വീണ്ടും അവരുടെ സംസാരത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു.

“പിന്നെ. അവൻ ഇപ്പഴും ചെറുതല്ലെ. ഒരിക്കെ ചെറുപ്പത്തിൽ ഇവൻ ഷട്ടിൽ കളിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോ കണ്ണിൽ എന്തോ പോയിന്നു പറഞ്ഞു എന്നാ കരച്ചിൽ ആണെന്നോ. അതും പത്തിൽ പഠിക്കുമ്പോ. അന്ന് ഞാൻ മര്യാദക്ക് പറഞ്ഞതാ എടാ എന്റെ മുലപ്പാൽ ഒഴിച്ചോ പെട്ടന്ന് കണ്ണ് നീറ്റൽ മാറും എന്ന്. അവന് അപ്പൊ നാണം ആണ് പോലും.” ചെറിയമ്മ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

എല്ലാവരും അത് കേട്ട് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. എനിക്ക് എന്തോ നാണം പോലെ വന്നു. ഞാൻ ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“എടാ ചെർക്കാ നിന്നോട് കണ്ണിൽ ഒഴിക്കാൻ അല്ലേ അവൾ പറഞ്ഞത് അല്ലാതെ കുടിക്കാൻ അല്ലല്ലോ.” ആ അമ്മൂമ്മ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു. അവിടെ ഒരു കൂട്ടച്ചിരിയായി.

ഞാൻ ‘എടി ദുഷ്ടത്തി’ എന്ന അർദ്ധത്തിൽ ചെറിയമ്മയെ നോക്കി. ചെറിയമ്മ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ചെറിയമ്മയുടെ തോളിൽ ബ്രാ സ്ട്രാപ് ബ്ലൗസ്സിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് കിടക്കുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നത്. ഒരു മെറൂൺ നിറത്തിലുള്ള ബ്രാ സ്ട്രാപ് ആയിരുന്നു. ചെറിയമ്മ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മെറൂൺ നിറത്തിലുള്ള സാരി ആയിരുന്നു വേഷം. തലയിൽ മുല്ലപ്പൂ ചൂടിയിരുന്നു.