ഞാനും എന്റെ ചെറിയമ്മയും [Rahul Krishna] 1762

“എന്ത് തോന്നി? അത് വൃത്തിയില്ലാത്തല്ലേ. എന്തിനാ അങ്ങനെ ചെയ്തത്.?”

 

“ആ എന്തോ. അങ്ങനെ തോന്നി ”

 

“വിയർപ്പ് അല്ലെർന്നോ അതിൽ മുഴുവൻ”

 

“അതേ. പക്ഷേ നല്ല മണം ആയിരുന്നു”

പെട്ടന്ന് എവിടെ നിന്നോ വന്ന ധൈര്യത്തിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

 

“എടാ മണ്ടൻ കുട്ടു. അത് പൌഡർ മണം ആയിരിക്കും. ഈ ചെറുക്കന്റെ കാര്യം. ഉം ശെരി ശെരി. പൊക്കോ. ചെയ്തത് ചെയ്തു. ഇനി ആവർത്തിക്കരുത് കേട്ടോ.”

 

ഞാൻ തലയാട്ടി.

 

“ചെറിയമ്മേ.. ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ?”,

 

“എന്താടാ.?”

 

“ആ ബ്രാ ഞാൻ എടുത്തോട്ടെ?”

 

“ചെറിയമ്മ സോഫയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു.”ദേ കുട്ടു. ക്ഷമക്ക് ഒരു പരിധി ഉണ്ട്. നീ പോകാൻ നോക്ക്.”

 

“പ്ളീസ് ചെറിയമ്മേ… ഈ ഒരു തവണ. ഞാൻ ആരോടും പറയില്ല ”

 

“ഒന്ന് പോയെ നീ. അല്ലേലും നിനക്ക് എന്നാ കോപ്പ് കാണിക്കാനാ ആ കഴുകാത്ത സാധനം”

 

“അതൊക്കെ ഇണ്ട്. അതിന് ചെറിയമ്മയുടെ മണം ഇണ്ട്. എനിക്ക് അത് മതി ”

 

“ദേ. മതി. നിർത്തിക്കോ നീ.”

 

“ചെറിയമ്മ കിടന്നോ. ഞാൻ മോളിൽ പോയി എടുത്തോളാം.”

 

ഞാൻ പെട്ടന്ന് ഡോർ തുറന്ന് ടെറസ് ലക്ഷ്യമാക്കി വേഗത്തിൽ നടന്നു. സ്റ്റെപ് കേറാൻ തുടങ്ങിയതും ചെറിയമ്മ പെട്ടന്ന് തന്നെ നടന്നു എന്റെ ഒപ്പം എത്തി.

 

“നിക്ക്. ഒറ്റക്ക് പോണ്ട. ലൈറ്റ് ഇടട്ടെ. ഞാനും വരാം.”

 

“ലൈറ്റ് ഒന്നും വേണ്ട. ഞാൻ എടുത്തിട്ട് പൊക്കോളാം.”

ഞാൻ സ്റ്റെപ് ഓടി കയറി. പിന്നാലെ ചെറിയമ്മയും

 

ഞാൻ കസേരയിൽ കിടന്ന ബ്രാ കൈയിൽ എടുത്തു. തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ചെറിയമ്മ എന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയിരുന്നു.