ഞാൻ ജോസഫ് ഇത് എന്റെ കഥ [Grey] 180

മത്തായി വനജയുടെ നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും ചുണ്ടിലും കവിളിലും ഒക്കെ തുരു തുരാ ഉമ്മ വച്ചു  വനജ മത്തായിച്ന്റെ  മേലേക്ക് തളർന്നു വീണു മാതാഅച്ചൻ വനജയുടെ കഴുത്തിലും ചെവിയിലും നാവു കൊണ്ട് നക്കാൻ തുടങ്ങി. വനജയുടെ മുടി മത്തായി അഴിച്ചിട്ടു. മുടി കൈ വച്ച് വലിച്ചു  അലോങ്കോലം ആക്കി അവളെ ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ ആക്കി.  അവളുടെ നെറ്റിയിലെ സിന്ദൂരം കൈ വച്ച് തുടച്ചു നെറ്റിയിലെ പൊട്ടു മായ്ച്ചു. പതിയെ അവളുടെ ചുണ്ട് കടിച്ചു. വനജ പയ്യെ പ്രാവിനെ പോലെ കുറുകാൻ തുടങ്ങി മത്തായി അവളുടെ മുഖം മുഴുവനും മണക്കാൻ തുടങ്ങി പതുക്കെ അവന്റെ കൈ അവളുടെ ചന്തിയിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു അവ രണ്ടും ദണ്ട് വശത്തേക്ക് അകത്തി.

വനജ     : മത്തായിച്ചാ,    എനിക്ക്  വയ്യ മത്തായിചാ  എന്നെ എന്തേലും ഒക്കെ ചെയ്യ് കൊതി അയ്യിട്ട വയ്യ!

മത്തായി : നമുക്ക് ഒരുപാട് സമയം ഇല്ലേ പെണ്ണെ നിന്നെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയാ  ചെയ്യാൻ പോൺ എന്ന് കണ്ടോ നീ

വനജ     : മത്തായിച്ചാ, നമുക്ക് ഈ തുണി ഒന്നും വേണ്ട മത്തായിച്ചാ… എല്ലാം ഊരി കളയാം. നമുക്ക് തുണി വേണ്ട.

മത്തായിച്ചന് എന്നെ തുണി ഇല്ലാതെ കാണാൻ ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആണെന്ന് അല്ലെ പറഞ്ഞെ? മത്തായിച്ചന് എന്നെ കാണണ്ടേ? എന്റെ പൊന്നെ

എന്നെ തുണി ഇല്ലാതെ സ്നേഹിക്കും എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ?  സ്നേഹിക്ക് മത്തായിച്ച സ്നേഹിക്കു

വനജ ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ മത്തായിച്ചനോട് കെഞ്ചാൻ  തുടങ്ങി

മത്തായി : എന്റെ പൊന്നിന് എന്താ പറ്റിയെ നിന്റെ മത്തായിച്ചൻ ഇല്ലെടി നിനക്ക് ഇന്ന് നിന്നെ സ്വർഗം കാണിച്ചിട്ടേ മത്തായിച്ചൻ ഇവിടുന്നു വീടു

വനജ     : മത്തായിച്ചാ, വാ മത്തായിച്ചാ. എന്നെ എന്തേലും ഒക്കെ ചെയ്യ്  എനിക്ക് പ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു ഞാൻ ഇപ്പൊ എന്റെ മത്തായിച്ഛനെ വലിച്ചു  കീറും.