ഞാന്‍ നമിത 5 [Kambi Chettan] 119

പക്ഷേ അവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഏട്ടനും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ആരോ പറഞ്ഞ് അച്ഛന്‍ അറിഞ്ഞു. തീ പിടിച്ചപ്പോള്‍ ഏട്ടന്‍ ഇറങ്ങി ഓടി വരുന്നത് കണ്ടത്രെ! ഇതറിഞ്ഞ അച്ഛന്‍ കലിത്തുള്ളി. ചേട്ടന്‍ വീട്ടില്‍ വന്നതും കൈയ്യില്‍ ഒരു വാളുമായി അച്ഛന്‍ പാഞ്ഞടുത്തു.കള്ളുകുടിച്ച് കൂത്താടി ആളെ കൊന്ന ഒരു മോന്‍ എനിക്ക് വേണ്ട എന്നും പറഞ്ഞ് അച്ഛന്‍ ഏട്ടന്‍റെ നേര്‍ക്ക് വാള്‍ വീശി. ഭാഗ്യം കൊണ്ട് അതിന്‍റെ ലക്‌ഷ്യം തെറ്റി. എന്നാലും ഒഴിഞ്ഞുമാറിയ ഏട്ടന്‍റെ കവിളില്‍ അത് മുറിവുണ്ടാക്കി. ഏട്ടന്‍ ആകെ പേടിച്ചു പോയിരുന്നു. അച്ഛനെ ഞാനും ചേച്ചിയും കൂടി വട്ടം ചുറ്റി പിടിച്ചു. ഏട്ടാ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോ എന്ന് ഞങ്ങള്‍ നിലവിളിച്ചു. ഏട്ടന്‍ ആ ഇരുട്ടില്‍ എങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞു.” അമ്മ കണ്ണീര്‍ തുടച്ചു.

ഇതൊക്കെ കേട്ട എനിക്കും വിഷമം തോന്നി. പൂറിന്‍റെ തരിപ്പൊക്കെ മാറി. “പിന്നെ എന്ത് സംഭവിച്ചു?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. കണ്ണീര്‍ തുടച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി, “ഏട്ടന്‍ പാവമായിരുന്നു. ഏട്ടന്‍റെ ചില കൂട്ടുക്കാര്‍ മദ്യപിച്ച് ലക്ക് കെട്ടു വെടിപ്പുരയുടെ നേര്‍ക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട് തടയാന്‍ ചെന്നതാ ഏട്ടന്‍. പക്ഷേ വൈകി പോയിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും അവരില്‍ ഒരാള്‍ ഒരു ബീഡി കുറ്റി വലിച്ചെറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ചേട്ടന്‍ ജീവനും കൊണ്ട് തിരികെ ഓടി പോന്നു. എന്നാല്‍ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നവരെല്ലാം മരിച്ചു. അച്ഛനോട് പണ്ടേ വിരോധം ഉണ്ടായിരുന്ന ചിലര്‍ ഇല്ലാ കഥകള്‍ മെനഞ്ഞ് അച്ഛന്‍റെ ചെവിയില്‍ എത്തിക്കുകയായിരുന്നു. പിന്നീട് സത്യാവസ്ഥ മനസിലാക്കിയ അച്ഛന് വളരെ വിഷമമായി. ഏട്ടനെ അന്വേഷിച്ച് ഒരുപാട് അലഞ്ഞു. എവിടെയും ഏട്ടനെ കണ്ടു കിട്ടിയില്ല. ആ വിഷമം താങ്ങാനാകാതെയാണ് അച്ഛന്‍ മരിച്ചത്.” പറയുന്തോറും അമ്മ കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ കണ്ണീര്‍ വാര്‍ത്തു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

“ഇന്ന് രാവിലെ ഒരാള്‍ ഇവിടെ വന്നിരുന്നു. ഏട്ടന്‍റെ സുഹൃത്താണ്. ഇവിടത്തെ വിശേഷങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ വന്നതാണ്. അത് കഴിഞ്ഞ് അയാള്‍ ഏട്ടനെ ഫോണില്‍ വിളിച്ച് തന്നു. എത്ര വര്‍ഷങ്ങളായി!! എന്‍റെ ഏട്ടനോട് ഞാന്‍ സംസാരിച്ചു. മനസ്സ് തുറന്ന് സംസാരിച്ചു. ഏട്ടന്‍ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.” അമ്മയുടെ വാക്കുകളില്‍ സന്തോഷം. എങ്ങനെ സന്തോഷിക്കാതിരിക്കും! ഇരുപതോ ഇരുപത്തിയഞ്ചോ വര്‍ഷം മുന്‍പ് നാട് വിട്ടു പോയ ആങ്ങള തിരിച്ച് വരുന്നു എന്ന് കേട്ടാല്‍ ആര്‍ക്കാണ് സന്തോഷം വരാതിരിക്കുക. ആനന്ദ കണ്ണീര്‍ അമ്മയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നും കുടുകുടാ ഒഴുകി.

ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു മാമന്‍ വന്നു. കൂടെ ഒരു പയ്യനും. അമ്മയും വലിയമ്മയും മാമനെ കണ്ടതോടെ കരച്ചിലോട് കരച്ചില്‍. മൂന്ന് പേരും ഏറെ നേരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരഞ്ഞു. “മുറ്റത്ത് നില്‍ക്കാതെ ഇങ്ങ് കയറി വാ” ആരോ പറഞ്ഞു. മാമന്‍ അകത്ത് കയറിയിരുന്നു. പഴയ വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ് അമ്മയും വലിയമ്മയും തങ്ങളുടെ കരച്ചില്‍ തുടര്‍ന്നു. മാമന്‍ എന്നെ അടുത്ത് വിളിച്ചു. “ആഹാ എന്‍റെ മരുമോള്‍. ഇത്രയും വലുതായോ! എന്‍റെ പൊന്നു മോളേ ഈ അങ്കിള്‍ ഇത് വരെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോലുമില്ല.” ആ അങ്കിള്‍ എന്ന് സ്വയം ചെയ്ത അഭിസംബോധന എനിക്ക് നന്നേ ബോധിച്ചു. സിനിമകളില്‍ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള ഒരു വിളി. “മോളിങ്ങു വാ” അങ്കിള്‍ വാത്സല്യത്തോടെ വിളിച്ചു. അടുത്ത് ചെന്ന എന്നെ മാമന്‍ വാത്സല്യത്തോടെ തടവി കൊണ്ട് മടിയില്‍ പിടിച്ചിരുത്തി. അങ്കിളിന്‍റെ ഈ സ്നേഹ പ്രകടനം എനിക്ക് ശരിക്കും ഇഷ്ടമായി. ഒരു കുണ്ണക്കായി കൊതിക്കുന്ന എനിക്ക് ഒരു ആണിന്‍റെ സ്പര്‍ശനം അതീവ ഹൃദ്യമായി തോന്നി. അങ്കിള്‍ എനിക്ക് എന്തൊക്കെയാ സമ്മാനങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു. അവയെടുക്കാന്‍ വേണ്ടി അങ്കിള്‍ എണീറ്റു. അതൊക്കെ കൈയ്യില്‍ വച്ച് തന്ന അങ്കിള്‍ വികാരാധീനനായി.

“നിന്നെയൊക്കെ കൊച്ചു ചെറുപ്പത്തില്‍ എടുത്ത് കൊണ്ട് നടക്കേണ്ടവനായിരുന്നു ഞാന്‍. എന്നാല്‍ ആ ഭാഗ്യം എനിക്കുണ്ടായില്ല” അങ്കിളിന്‍റെ കണ്ണില്‍ കണ്ണീര്‍ ഉരുണ്ട് കൂടി.