ഞാൻ ഒന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചോട്ടെ 1 [ജയശ്രീ] 637

തൊട്ട് അടുത്ത് ഇരുന്ന അമ്മയെ കണ്ണ് കൊണ്ടും ചൂണ്ടി കാട്ടി പറയട്ടെ എന്ന് ആംഗ്യം കാട്ടി

വേണ്ട എന്നു രമ്യയും തല കുലുക്കി

അവൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു എഴുന്നേറ്റ് പോകുമ്പോൾ ഒരു കടലാസ് കഷണം അവളുടെ മടിയിൽ ഇട്ടു

അവള് അതെടുത്ത് വായിച്ചു

” ഇന്ന് ഉറങ്ങും മുൻപേ എൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് വരണം ”

അവർ രണ്ടു പേരും മുകളിൽ വേറെ വേറെ മുറിയിലും അച്ഛനും അമ്മയും താഴെയും ആയിരുന്നു കിടന്നിരുന്നത്

അടച്ച് ഉറപ്പുള്ള മുറികൾ ആയിരുന്നു എല്ലാം

അന്ന് രാത്രി 10 : 30 ന് കറുത്ത ടോപ്പും അതെ കളർ പാൻ്റും ഇട്ട് അവള് അവൻ്റെ മുറിയിൽ കടന്നു

അപ്പു എഴുന്നേറ്റ് വാതിൽ ചാരി

അപ്പു : ചേച്ചി ഇരിക്ക്

രമ്യ : എന്താ എന്നെ ഇങ്ങോട് വരാൻ പറഞ്ഞത്

അവൻ കട്ടിലിൽ ചെന്ന് ഇരുന്നു

അപ്പു : ചേച്ചി ഞാൻ നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കുകയോന്നും ഇല്ല പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്ന ചില കര്യങ്ങൾ ചെയ്യണം

രമ്യ : എന്താടാ കൊരംഗ പറ

അപ്പു : നാളെയും ഇതേ സമയത്ത് ചേച്ചി ഇവിടെ വരണം പക്ഷേ വരുമ്പോൾ ആ പാദസരം ഇട്ട് വരണം

രമ്യ : എന്താ വട്ട് ആയ

അപ്പു : ഇടുമോ ഇല്ലയോ

രമ്യ : വരാമേ തമ്പുരാനെ ഇപ്പൊ പോകട്ടെ

അപ്പു : ഉവ്വ്

പിറ്റേന്ന് അവള് പച്ച പാവാടയും ബ്ലോസും ധരിച്ചാണ് അവള് അവൻ്റെ റൂമിലേക്ക് വന്നത്

രമ്യ : എടാ ദേ നീ പറഞ്ഞ പോലെ ഞാൻ വന്നു ഇനി എന്താ

അപ്പു : ഇവിടെ ഇരുന്നേ

അവള് കാല് നീട്ടി കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു

അപ്പു : ആ പാവാട കുറച്ചു നീകിയെ പാദസരം കാണട്ടെ

അവൻ അവളുടെ കാലുകൾ നോക്കി. ഒരു ചരട് പോലെ ഉള്ള സ്വരണ പാദസരം ധരിച്ച വെളുത്ത പാദങ്ങൾ

അപ്പു : ചേച്ചീടെ കാല് എന്ത് ഭംഗിയ കാണാൻ