ഞാൻ രതി [സിമോണ] 338

“……..ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ…. കുട്ടികൾ വന്നുകാണും…”

അയാൾ തലയാട്ടി…..
അല്പം മുൻപോട്ട് നടന്നപ്പോഴാണ് വീട്ടിൽ ചായക്കുള്ള പാൽ ബാക്കിയില്ലെന്നോർത്തത്…
പെട്ടെന്നൊന്ന് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ, സാരിയിൽ താളം തുള്ളുന്ന എന്റെ തടിച്ച ചന്തികളിൽ പതിഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്നു…
ഞാൻ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയതും അയാൾ ഒന്ന് പതറിയോ???
ഇല്ല… ആ കണ്ണുകളിൽ അപ്പോഴും അടക്കിയ ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു…

“……..പാല് വാങ്ങാൻ മറന്നു…
മാധവേട്ടന്റെ ഷോപ്പിൽ നിന്ന് ഒരുപാക്കറ്റ് വാങ്ങി തരുമോ??”
പൂർണമായും തിരിയാതെ എന്റെ നിതംബങ്ങളെ ഒരു വശത്തുനിന്ന് അയാൾക്ക് ആസ്വദിക്കാൻ സാധിക്കും വണ്ണം, ഒരല്പം ചെരിഞ്ഞുനിന്നു കൊണ്ടുതന്നെ ഞാൻ ചോദിച്ചു…

“……..താരാമല്ലോ.. അതിനെന്താ…”

അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്ന അയാളുടെ കയ്യിൽ, വാനിറ്റി ബാഗിൽ നിന്നെടുത്ത പാലിന്റെ പൈസ കൊടുക്കുമ്പോൾ എന്റെ കൈകൾ വിറച്ചിരുന്നു…
“……..ഞാൻ വാങ്ങിയിട്ട് മുറിയിലേക്ക് വരാം…”

അയാളുടെ കയ്യിൽ പണമേൽപ്പിച്ച് തിരിഞ്ഞുനടക്കുമ്പോൾ എന്റെ അരക്കെട്ട് ഇരുവശത്തേക്കും പതിവിലധികം ഇളകിയാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു..
എന്റെ തടിച്ച നിതംബങ്ങൾ സാരിയിൽ ഉലഞ്ഞു തുള്ളുന്നത് എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാനാവുമായിരുന്നു..

പാർക്കിങ്ങിൽ നിന്ന് വലത്തോട്ട് തിരിയും മുൻപ് ഞാനൊന്നുകൂടി തിരിഞ്ഞുനോക്കി…
അയാളുടെ കണ്ണുകൾ എന്റെ തുളുമ്പി ചലിക്കുന്ന കുണ്ടികളുടെ വലിപ്പവും ആകൃതിയും മനസ്സിൽ രൂപപ്പെടുത്തുകയാവുമെന്ന് തോന്നി…
പിറകിലേക്കൊന്ന് തല ചെരിച്ഛ് എന്റെ ഉയർന്ന നിതംബങ്ങളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി….
ഒരു കുസൃതി നിറഞ്ഞ സമ്മതം പോലെ….

“‘……..മമ്മി നേരത്തെ എത്തിയോ??”

ഹാളിൽ, ഞാൻ നേരത്തെ എത്തുമെന്ന് പ്രതീക്ഷയില്ലാത്തതിനാൽ, ടി വി ക്കു മുൻപിൽ കാർട്ടൂൺ കണ്ട് പൊട്ടിചിരിച്ചിരുന്ന ഇളയ സന്താനത്തെ അവന്റെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് ഓടിപ്പിച്ചു…
“……..മര്യാദക്കിരുന്ന് ഹോം വർക്ക് തീർക്ക്…
അത് കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി ടി വി…
മമ്മി ഹോർലിക്സ് കൊണ്ടുവരാം… “

ബെഡ്റൂം പുറത്തുനിന്ന് അടച്ച് ടി വി ഓഫ് ചെയ്ത് എന്റെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ, ജനൽ തുറന്നു കിടന്നിരുന്നു…
അവൻ വന്നപാടെ ജനൽ വീണ്ടും തുറന്നതാവും….
എന്നും കൊതുകു കയറുന്ന പേരും പറഞ്ഞ് അവനെ ചീത്ത വിളിക്കുന്നതാണ്..
ഇന്ന് പക്ഷെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…

പറയാൻ മറന്നു… “പുങ്കൻ”..അതാണവന്റെ വിളിപ്പേര്..
മൂത്തവൻ “ചിങ്കനും”