ഞങ്ങളുടെ ലോകം 2 [കുഞ്ചക്കൻ] 546

ഞാൻ പോരുന്ന നേരത്ത് അമ്മ കണ്ണിൽ ഒക്കെ വെള്ളം നിറച്ച് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ഒന്നും ശ്രെദ്ധിച്ചില്ല…

അപ്പോഴത്തെ ആ അവസ്‌ഥയിൽ അവിടെ നിന്നാൽ കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ കുഴപ്പത്തിൽ ആവും എന്ന് കരുതിയാണ് ഇറങ്ങി പോന്നത്… ഇപ്പൊ സമയം 12 മാണി കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നന്നായി വിശക്കുന്നുണ്ട്. ഇനിയും എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചില്ലെങ്കിൽ ശെരിയവില്ല.

ഞാൻ ഒരു ഹോട്ടലിൽ കേറി ഊണ് കഴിച്ചു.

ഊണ് കഴിച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അമ്മ എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ടുണ്ടാവുമോ എന്ന ചിന്ത മനസിൽ വന്നത്..

ഞാൻ ഒരു ബിരിയാണി പാർസൽ വാങ്ങി. ഞാൻ കൊടുത്താൽ അമ്മ കഴിക്കുമോ ന്ന് പോലും അറിയില്ല. എന്നാലും വാങ്ങി ബാഗിൽ വെച്ച് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

എനിക്ക് അമ്മയോട് ദേഷ്യമൊന്നും തോന്നുന്നില്ല. അമ്മ എന്നെ കാണുമ്പോൾ എന്തായിരിക്കും അമ്മയ്ക്ക് എന്നോടുള്ള ഭാവം എന്ന് മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ ചിന്ത.

ഓരോന്ന് ഓർത്ത് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് കേറി ചെന്നു.

അമ്മയെ പുറത്തൊന്നും കാണാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ നേരെ പോയത് ഞാനും അമ്മയും കിടക്കുന്ന റൂമിലേക്ക് ആണ്. അമ്മ കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നുണ്ട്. കമഴ്ന്ന് കിടന്ന് ഉറങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പാവം തോന്നി.

വിളിക്കാൻ ഒരു മടി. ഞാൻ എന്റെ റൂമിൽ ചെന്ന് ബാഗ് അവിടെ വെച്ചു. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ബാഗിൽ ബിരിയാണി ഇരിക്കുന്നത്‌ ഓർത്തത്.

അമ്മ വിശന്ന് തളർന്ന് ഉറങ്ങിയതാവുമോ…  ആവും.. ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല നേരെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് അമ്മയെ വിളിച്ചു. അമ്മ ഉണരുന്നില്ല. തൊട്ട് ഉണർത്താൻ ഒരു പേടി. രാവിലെ കിട്ടിയത് അത്യാവശ്യം നല്ല വേദനയുള്ള അടിയായിരുന്നു.

വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന് കരുതി ഞാൻ അമ്മയെ കുലുക്കി വിളിച്ചു..

അമ്മ എന്നെ കണ്ടതും മോനെ എന്ന് വിളിച്ച് കെട്ടി പിടിച്ചു.

നീ എന്നോട് ക്ഷമിക്ക്. അമ്മ അറിയാതെ അടിച്ചു പോയതാണ്. വേണം ന്ന് കരുതിയല്ല.

ഞാനും അമ്മയെ കെട്ടി പിടിച്ച് നിന്നു പിന്നെ അമ്മ എന്റെ കവിളത്ത് കൈ വെച്ച് ഒരുപാട് വേദിനിച്ചോ ന്ന് ചോദിച്ചു.