ഞങ്ങളുടെ 2 [ജോർദ്ദാൻ] 194

ഞാൻ ഫോൺ കട്ടിലിൽ വച്ച് അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞിട്ട് ചെറുതായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട്

ഞാൻ : നിനക്കെന്നോട് ദേഷ്യം അല്ലേ ഇപ്പോൾ നിന്റെ ദേഷ്യം ഒക്കെ മാറിയോ…

അനിയത്തി : ചേട്ടൻ അത് ഇതുവരെ വിട്ടില്ല… ചേട്ടൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പെട്ടെന്നുണ്ടായ ഒരു ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞതാ

ഇതും പറഞ്ഞ് ചെറിയ നാണത്തോടെ അവൾ തലകുനിച്ചു

ഞാൻ : എനിക്കറിഞ്ഞൂടെ എന്റെ വാവയ്ക്ക് അങ്ങനെയൊന്നും എന്നോട് പിണങ്ങാൻ പറ്റില്ല എന്ന്…

ഇതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവളുടെ രണ്ട് കവിളിലും കൈ വെച്ച് വലിച്ചു വിട്ടു…

അപ്പോൾ അവൾ കൈ തട്ടിമാറ്റി രണ്ടു കവിളിലും പതിയെ തടവികൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു

അനിയത്തി : ആ…. ആാാാ എനിക്ക് വേദനിച്ചുടോ

ഞാൻ : ആയോ സോറി

അവൾ പെട്ടെന്ന് എന്റെ തുടയിൽ ഒരു അടിയും തന്നു

ഞാൻ : എടി…അമ്മ എവിടെ ഞാൻ അടുക്കളയിൽ കണ്ടില്ലല്ലോ..

അനിയത്തി : അമ്മയും അപ്പയും രാവിലെതന്നെ ധ്യാനത്തിന് പോയല്ലോ..

ഞാൻ : അപ്പൊ നീയെന്താ പോകാതിരുന്നത്…

അനിയത്തി : എനിക്ക് മിനിഞ്ഞാന്ന് മുതൽ പീരിയഡ് തുടങ്ങി വയറിന് ചെറിയ വേദനയുണ്ട് അതാ ഞാൻ പോകാതിരുന്നത്..

ഞാൻ : അന്നോ…..നിനക്ക് എന്താ വാങ്ങണമെന്ന് പറഞ്ഞേ…

അനിയത്തി : ചേട്ടൻ പുറത്തുപോകുന്നുണ്ടെങ്കിൽ….എനിക്ക് ഒരു കവർ പാഡ് കൂടി വാങ്ങി കൊണ്ടു വരാമോ..

ചെറിയൊരു നാണത്തോടെയാണ് അവൾ ഇത് പറഞ്ഞത്

ഞാൻ : ഇതാണോ കാര്യം…. ഞാൻ പുറത്തു പോകുമ്പോൾ എന്തിനാ….ഞാൻ ഇപ്പൊ തന്നെ പോയി വാങ്ങിയിട്ട് വരാമല്ലോ…

ഇതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് അലമാര തുറന്ന് ഒരു ഷർട്ട് എടുത്തിട്ട് കാറിന്റെ താക്കോലും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോന്നു കാറിനെടുത്തു ചെന്ന് ഡോർ തുറന്നപ്പോൾ അവൾ സിറ്റൗട്ടിൽ നിന്നുകൊണ്ട് എന്നോട് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു