ഞങ്ങളുടെ 4 [ജോർദ്ദാൻ] 1120

ഞാൻ : ഓ….. അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല അങ്കിളേ എന്തായാലും ഒന്ന് രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞെ പോക്ക് കാണത്തുള്ളൂ …..

ഇതും പറഞ്ഞ് ആ കൊറിയർ മേടിച്ച് കയ്യിൽ പിടിച്ച് അങ്കിൾ പോയതിനുശേഷം ഞാൻ അകത്തു കയറി വാതിൽ അടച്ച് സോഫയിൽ വന്ന് ഇരുന്ന് അതിനെക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ചുകണ്ടിരുന്നപ്പോൾ. പെട്ടെന്ന് പുറകിലൂടെ വന്ന് എന്നെ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചതിനുശേഷം എന്റെ മടിയിലേക്ക് കയറിയിരുന്ന് അനിയത്തി എന്നോട് ചോദിച്ചു…..

അനിയത്തി : പപ്പകുള്ള ലെറ്റർ ആണോ വന്നത്……അങ്കിൾ എന്താ പറഞ്ഞെ…..നമ്മുടെ കാര്യം അങ്കിളിന് മനസ്സിലായോ….

ഇതെല്ലാം ചോദിക്കുമ്പോഴും എന്റെ ചിന്ത അവിടേക്ക് പോകുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ആയിരുന്നു…സ്നേഹിച്ചു കൊതി തീരുന്നതിനു മുൻപ് അവളിൽ നിന്ന് എന്നെ അകറ്റരുതെ എന്ന് ദൈവത്തിനോട് അപ്പോൾ മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു….

അനിയത്തി : എന്താ ഏട്ടൻ ആലോചിക്കുന്നെ….. ഇനി ഇതുപോലെ ആരെങ്കിലും കയറി വന്നാലോ എന്നാണോ……നമുക്കിനി ഇതുപോലെ ഇവിടെ ഇരിക്കണ്ട… നമുക്ക് റൂമിൽ പോകാം….

ഇതും പറഞ്ഞ് എന്റെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചപ്പോൾ

ഞാൻ : എടി നീ കുറച്ചുനേരം എന്റെ അടുത്തുനിന്ന് പോകാമോ…. കുറച്ചു നേരം ഞാൻ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കട്ടെ…..

ഞാനിത് പറയുന്നത് കേട്ട് പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖം മാറി വിഷമിച്ച മുഖത്തോടു കൂടി എന്റെ അടുത്തിരുന്ന് എന്റെ കൈ അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് വച്ചതിനുശേഷം.

അനിയത്തി :എന്താ പറ്റിയത്…… അയാൾ എന്താ പറഞ്ഞേ…..

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും എന്റെ കൈ വലിച്ചതിനുശേഷം അവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് സിങ്കിൽ പോയി കൈ കഴുകി തിരിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ പുറകെ വന്ന് എന്റെ അടുത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.