നൂറ എന്ന നൂർജഹാൻ [ലോഹിതൻ] 439

പക്ഷേ ആറുവർഷമേ ആ ദാമ്പത്യം നീണ്ടൊള്ളു.. തമിഴ് നാട്ടിൽ നിന്നും പച്ചക്കറിയുമായി വരുമ്പോൾ കുമളിയിൽ വെച്ചുണ്ടായ ഒരു ആക്സിഡന്റിൽ എല്ലാം തീർന്നു…

ജമാലിന്റെ മരണം നൂർജഹാനെ വല്ലാതെ ബാധിച്ചു.. കുറേ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മറ്റൊരു വിവാഹത്തിന് ബന്ധുക്കൾ നിർബന്ധിച്ചു എങ്കിലും നൂറ അതിന് സമ്മതിച്ചില്ല…

അന്ന് കേവലം ഇരുപത്തി നാല് വയസു മാത്രമേ അവൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…

എങ്കിലും അവളുടെ സമുദായത്തിലെ ചിലരെങ്കിലും രണ്ടാമത്തെയോ മൂന്നാമത്തെയോ ഭാര്യയായി അവളെ സ്വീകരിക്കാൻ തയാറായിരുന്നു…

നൂറ അതിന് നിന്നു കൊടുത്തില്ല.. വീട്ടിൽ നിന്നും കിട്ടിയ സ്വത്തും ജമാലിന്റെ സമ്പാത്യങ്ങളും അവൾക്കും കുട്ടികൾക്കും ജീവിക്കാൻ ധാരാളമായിരുന്നു…

വീട്ടിൽ നിന്നുള്ള പരിഗണനയും അടുപ്പവുമൊക്കെ ഉപ്പയുടെയും ഉമ്മയുടെയും മരണത്തോടെ നിലച്ചു എങ്കിലും ഏത് അവസ്ഥയെയും നേരിടാനുള്ള ധൈര്യവും ചങ്കുറപ്പും അപ്പോഴേക്കും അവൾ നേടിയിരുന്നു…

അവളെ ആകെ ഉലച്ചിരുന്നകാര്യം കാമമാണ്.. ശരീരം ആവശ്യപ്പെടുമ്പോൾ അത് നൽകാനാവാതെ നൂറ വല്ലാതെ വിഷമിച്ചു…

ആരോഗ്യവും പുഷ്ട്ടിയുമുള്ള ശരീരം വികാരധിക്യത്താൽ ഉരുകി..

സ്വയംഭോഗം ഒരു പരിധിവരെ സഹായിച്ചെങ്കിലും ആരോഗ്യവാനായ ഒരു പുരുഷന്റെ സാന്നിധ്യം അവൾ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ കൊതിച്ചു…

സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുമ്പോൾ മുഖമില്ലാത്ത പുരുഷന്മാരുടെ വലിപ്പം കൂടിയ ലിംഗത്തെ അവൾ സ്വപ്നം കണ്ടു… വർഷങ്ങളോളം വിരലുകൾ കൊണ്ടുള്ള പെരുമാറ്റം കാരണം അവളുടെ പൂർ ചുളകൾ വലുതാകുകയും കന്ത് അത്തിപ്പഴം പോലെ ഏറിച്ചു നിൽക്കുകയും ചെയ്തു…

തന്റെ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് എത്ര പുരുഷന്മാർ വേണമെങ്കിലും ക്യു നിൽക്കും എന്ന് അവൾക്ക്‌ അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല.. ഒരാൾക്ക് വാതിൽ തുറന്നു കൊടുത്താൽ അത്‌ നാട്ടിൽ പട്ടാകുമെന്ന് അവൾക്ക് ഭയമുണ്ടായിരുന്നു…

അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾ വികാരങ്ങളെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് നിയന്ത്രിച്ചു നിർത്തി…

പാർക്കിന്റെ പ്രവേശന കവാടത്തിലേക്ക് ഇടക്കിടക്ക് നൂറ നോക്കുന്നുണ്ട്..

അവൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് മകൻ ആസിഫിനെയാണ്.. കൂടെ മറ്റൊരാളും ഉണ്ടാകും…

അവർ വരട്ടെ.. അതുവരെ നമുക്ക് നൂറയുടെ ഓർമകളിലേക്ക് പോകാം…

ആസിഫ് എട്ടാം ക്‌ളാസിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവനെ മറ്റൊരു മുറിയിലേക്ക് മാറ്റി…

അതുവരെ ഉമ്മയും മക്കളും ഒരു മുറിയിൽ ഒരു കട്ടിലിൽ ആയിരുന്നു കിടപ്പ്…

ആസിഫിനെ മാറ്റാൻ ഒരു കാരണവും ഉണ്ടായി…