ഓഫീസ് പ്രണയം 1 [ശംഭു] 104

ഒരു പക്ഷെ , നമ്മൾ രണ്ടു പേരും, വിവാഹിതരല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ, എന്റെ പ്രേമം അവളോട്  ഞാൻ എന്നേ  തുറന്നു പറഞ്ഞേനെ. ഇതിപ്പോ രണ്ടു പേരും വിവാഹിതരും ഓരോ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മാതാ പിതാവുമാണ്. അതെന്നെ, പുസ്തകങ്ങളും, ആഹാരവും, പാട്ടും, ഫോട്ടോകളും ഒക്കെ പരസ്പരം പങ്കു വായിക്കുമ്പോഴും, ചിന്തകൾ നിയന്ത്രണാതീതമാവാതിരിക്കാൻ മനസ്സിനെ പിന്നോട്ട് പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. പിന്നെ പ്രേമമെങ്ങാനും വായീന്നു വീണാൽ, ” അത് ശരി, നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല ഞാൻ കരുതിയത്” , എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കുകയും, പിന്നീട് ഇപ്പോഴുള്ള സൗഹൃദം തന്നെയും മുറിഞ്ഞു പോകുമോ എന്നും ഞാൻ ഭയന്നു. മാത്രമല്ല, നാല്പതു വയസ്സോടടുക്കുന്ന ഞാനും മുപ്പത്തി രണ്ടു കഴിഞ്ഞ അവളുടെയും ബന്ധം അത്തരത്തിൽ  വികസിച്ചു നാട്ടാരും വീട്ടുകാരും അറിഞ്ഞാൽ, ദുർഗന്ധം മാത്രം വമിക്കുന്ന മറ്റൊരു അവിഹിതമായി അറിയപ്പെടാൻ ഒട്ടും താമസം വേണ്ട, രണ്ടു പേരുടേയും ആരോഗ്യകരമായ ദാമ്പത്യം തകരാൻ മറ്റൊന്നും വേണ്ട.

പലപ്പോഴും അവളുടെ നീണ്ട നനുത്ത വിരലുകളെ ഗ്രഹിച്ചു അവയെ ചുംബിക്കാനും അവളുടെ നേർത്ത ഉടൽ മാറോടു ചേർത്ത് കെട്ടിപ്പിടിക്കാനും എന്റെ ഉള്ളം തുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഈ സുന്ദര സ്വപ്നങ്ങളും പൂഴ്ത്തി വച്ച് കൊണ്ട്, ഒരു കള്ളാ കാമുകനായി ഞാൻ സൗഹൃദം മാത്രം നടിച്ചു പോന്നു.

പ്രേമമവും കാമവും ഇഴ പിരിച്ചെടുക്കാവുന്നതിനും അപ്പുറം ഇണ ചേർന്നിരിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളാണ്. പ്രേമത്തിനൊപ്പമോ ഒരു പക്ഷെ അതിനു മുമ്പോ ഉടലിനോടുള്ള ആസക്തിയും ഉണ്ടാകും. ഇതിലേതാ ആദ്യം ഉണ്ടാകുന്നതെന്ന് മാത്രമാണ് ചോദ്യം. അവളുടെ മെലിഞ്ഞു നനുത്ത ശരീരത്തെ ഞാൻ പല തവണ ഭോഗിച്ചു, സ്വപ്നങ്ങളിൽ.