ഓഫീസിലെ കാമ യക്ഷി [ശ്രേയ] 290

“ദേവന്റെ എല്ലാ കാര്യവും എനിക്കറിയാമല്ലോ”

“അപ്പോൾ പ്രസന്റേഷൻ ഒന്നുമില്ലേ? “ഉണ്ട്. പക്ഷെ ഇന്നല്ല. ഞാൻ പറയാം”

ദേവനും ആരതിയുടെ മനസ്സിലിരിപ്പ് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. അവളുടെ സ്വർണ്ണ ഗോളങ്ങളെ എന്ന് തന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടുമെന്ന് ആർത്തിയോടെ അവൻ കാത്തിരുന്നു. അവയെ ഓർത്ത് അവൻ എത്ര വാണം വിട്ടിരിക്കുന്നു. സന്ദര്‍ഭം ഉണ്ടാക്കി തന്റെയടുത്ത് വന്ന് സംസാരിക്കാനും, അറിയാതെ എന്ന വണ്ണം അവയവങ്ങൾ തന്റെ ദേഹത്ത് മുട്ടിക്കാനും എല്ലാം എത്ര തവണ അവൾ ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നു. മുന്നിലിരുന്ന് സംസാരിക്കുമ്പോൾ മുലകൾ മേശമേൽ അമർത്തി തനിക്ക് കാഴ്ചയേകിയിരിക്കുന്നു.

= = =

ഒരു ദിവസം പതിവുപോലെ ആരതി ദേവന്റെയടുത്ത് വന്നു. “ദേവാ. നാളെ വീട്ടിൽ വരണം. ദേവന് സമ്മാനം നാളെ തരാം. വരില്ലേ? “o തീർച്ചയായും , എപ്പോൾ വരണം ?” “ഒരു പതിനൊന്ന് മണിക്ക് വാ” ദേവന് അഡ്രസ്സ് കൊടുത്ത് അവൾ പോയി. പിറ്റേന്ന് ഞായറാഴ്ച, ദേവൻ ഉടുത്തൊരുങ്ങി ആരതിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അവന്റെ മനസ്സ് തുടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഒപ്പം സാമാനവും.

ഗേറ്റിൽ തന്നെ ദേവനേയും കാത്ത് ആരതി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

അവൾ അവനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. ദേവൻ ഒരു നാണം കുണുങ്ങിയാണെന്നും താൻ തന്നെ മുൻകൈ എടുത്താലേ വല്ലതും നടക്കൂ എന്നും ആരതിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.

പക്ഷെ കാലത്ത് തന്നെ അവൾക്ക് മെൻസസായി. രണ്ട് ദിവസം നേരത്തെ, ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത സംഭവം. സേഫ് പിരിയഡ് ആണ് ഒരു നല്ല കളി കളിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ച അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു അക്കിടിയായിരുന്നു അത്.

“കുടിക്കാൻ എന്താ വേണ്ടത്?” “എന്തായാലും കുഴപ്പമില്ല”

ആരതി അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. ‘ദേവാ’ അവൾ വിളിച്ചു.

ദേവൻ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. നല്ല വീതിയുള്ള അടുക്കള ‘ഗെസ്റ്റ് കൂടുതലുണ്ടെങ്കിൽ അടുക്കളയിലും കിടക്കാം, അത്ര വൃത്തിയുണ്ടല്ലോ ഇവിടെ! ദേവൻ ഭംഗി വാക്ക് പറഞ്ഞു.

“കിടക്കാമല്ലോ, ദേവന് കിടക്കണോ’

“ദേവിയും കൂടെ കിടക്കാമെങ്കിൽ ദേവന് സമ്മതം’

“അയ്യോ ദേവാ, ഇന്നും ദേവന് സമ്മാനം കിട്ടില്ല. അത് ഇനി വേറെ ഒരു ദിവസമേ പറ്റൂ’

“മാഡം. ഉറങ്ങുന്നവനെ ഉണർത്തിയിട്ട് കഞ്ഞിയില്ലാ